Τρίτη, 07 Αυγούστου 2018 16:31

Ο Παναγής Χ. Κουμάντος για το αμφιθέατρο Θοδ. Αγγελόπουλου

Γράφτηκε από την

Εντελώς συμπτωματικά διάβασα στο χθεσινό φύλλο της εφημερίδας σας κύριο  άρθρο με τίτλο «Μην πυροβολείτε τον Θόδωρο Αγγελόπουλο» και ομολογώ ότι δεν κατάλαβα πώς, πού και πότε ο κ. Θανάσης Λαγός άκουσε τους ανύπαρκτους πυροβολισμούς.

Επειδή είμαι ένας από εκείνους που αναδείξαμε το ζήτημα της ανορθόδοξης ονομασίας της κεντρικής αίθουσας του Εργατικού Κέντρου Καλαμάτας με το όνομα του Θόδωρου Αγγελόπουλου, επιθυμώ να μάθω με ποιες περγαμηνές ο συντάκτης σας μοιράζει ετικέτες «συντηρητικών» και «προοδευτικών». Με ποίο δικαίωμα  χαρακτηρίζει αμετροεπείς όσους δεν μπορούν, κατά την προσωπική του εκτίμηση,  να κατανοήσουν το έργο του Θόδωρου Αγγελόπουλου και διατείνεται ότι μια μικρή και ασήμαντη μειονότητα συμπολιτών του προσβάλλει με τη συμπεριφορά της έναν μεγάλο δημιουργό. Να μην ξεχνά ότι ο πολιτισμός δεν έχει, ούτε και ανέχεται, ιδεολογικούς ηγεμόνες και οφείλει να γνωρίζει ότι οι φιλελεύθεροι πνευματικοί άνθρωποι δεν δέχονται πιστοποιητικά πολιτιστικών φρονημάτων από κανέναν αυτόκλητο συνήγορο - προπαγανδιστή στο όνομα ενός στείρου αριστερισμού ή μιας θολής κουλτούρας. 

Ποιος προσβάλλει το έργο του διακεκριμένου εργάτη του πολιτισμού Θόδωρου Αγγελόπουλου (έτσι τον αποκάλεσα δημόσια από την πρώτη στιγμή); Εμείς, που  επίμονα ζητάμε να δοθεί το όνομά του σε κάποια αίθουσα πολιτισμού (π.χ. στο Δημοτικό Θέατρο Καλαμάτας ή στον ιστορικό κινηματογράφο “Ηλέκτρα”) ή όσοι επιδίδονται σε ανέξοδη ρητορική και φαντάζονται «πυροβολισμούς», επειδή κάποιοι ανεγκέφαλοι εγκατέλειψαν το Θόδωρο Αγγελόπουλο απροστάτευτο σε ξένα χωράφια;

Το αμφιθέατρο του Εργατικού Κέντρου Καλαμάτας συνδέεται άμεσα με τους αγώνες και τις συνελεύσεις του εργατικού κινήματος, που ανήκουν σε όλους τους εργαζόμενους, αριστερούς και δεξιούς. Το όνομά του θα έπρεπε να παραπέμπει στα αιματηρά γεγονότα της 9ης Μαΐου 1934 και στους τότε δολοφονημένους λιμενεργάτες. Ετσι θα επιτελούσε και εκπαιδευτικό έργο προς τις επόμενες γενιές των Καλαματιανών και θα αποφεύγαμε τις μελλοντικές συγχύσεις ανάμεσα στους πραγματικούς εργατικούς αγώνες και στους σκηνοθετημένους. Η επαφή με τον πολιτισμό είναι διαρκής σχέση ζωής και όχι πρόσκαιρη ιδεολογική συμπόρευση. Ουδείς δικαιούται να τον μονοπωλεί.

Και κάτι τελευταίο. Τα κείμενά μου δεν είναι ούτε κατευθυνόμενα ούτε πληρωμένα και γι’ αυτό δεν ανέχομαι να παραποιούνται (στην προκειμένη περίπτωση βάναυσα) από κανέναν. Χαιρετισμούς.

Με εκτίμηση,

Παναγής Χ. Κουμάντος