Η ιστορία ενός λαού, δεν αποτελεί θεματική σειρά στη θέση του Survivor οιουδήποτε τηλεοπτικού καναλιού. Κυρίως δε, τα ιστορικά γεγονότα που χρήζουν όχι απλής εξιστόρησης αλλά καταγραφής τεκμηρίων και ερμηνείας, δεν επιτρέπεται να επαφίενται στις ιδιοτελείς προθέσεις γαστερόποδων εγκεφάλων. Ο εξοστρακισμός έντιμων επιστημόνων και διανοητών απ’ τις πανεπιστημιακές έδρες και η προώθηση της κυκλοφορίας βιβλίων ιστορικού περιεχομένου, τα οποία έχουν συγγράψει για την Παιδεία συγγραφείς αμφιβόλου επάρκειας, καθιστούν την έννοια του κράτους, το ευκαιριακό οπλοστάσιο κάθε κυβερνώντος κόμματος.
Τα παραπάνω δεν στοχεύουν την τωρινή κυβέρνηση, αλλά κάθε σχήμα πολιτικό που διαφέντευσε τον τόπο μας από τη συγκρότηση κι εντεύθεν του σύγχρονου ελληνικού κράτους.
Η παραμυθία, ο ξερολισμός, ο καιροσκοπισμός, αρνιέμαι να πιστέψω ότι υποκρύπτουν ίδιον του λαού μας. Οι ρατσιστικές αντιλήψεις περί του DNA μιας πολυπληθούς κοινότητας ανθρώπων, στην οποία κυριαρχεί το χαρακτηριστικό του φιλότιμου ή της αχαριστίας, εντάσσονται στη ναζιστική φιλοσοφία. Σαφώς και η Μεντελική Κληρονομικότητα παίζει σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση ενός ανθρώπου. Η ζωή όμως δεν στοιχειοθετείται σε άνω και κάτω άκρα και στα επίκτητα χαρακτηριστικά που δωρίζει η προηγούμενη γενιά στην επόμενη, αλλά και στην διαμόρφωση της προσωπικότητας εκάστου εξ ημών.
ΕΚΔΥΤΙΚΙΣΜΟΣ
Η εξελικτική πορεία ενός ατόμου στο διάβα του βίου του, συστήνει στους άλλους, την προσωπική του προσπάθεια αλλά και τις συλλογικές προσλαμβάνουσες που τον διαμορφώνουν. Συνεπώς συνιστά αδικία, η υπεράσπιση της άποψης και συνάμα της θέσης εκείνων, που απαξιώνουν τον ελληνικό λαό ως «παρτάκια» ή όσων υπερακοντίζουν με κομπορρημοσύνη την εθνική του «μοναδικότητα».
Η φαυλότητα ή η σωφροσύνη δεν διδάσκονται στη μήτρα μιας εγκύου, αλλά στα έδρανα της πολιτικής και κοινωνικής ζωής.
Φαύλο, μεταξύ άλλων αιτιών, καθιστά έναν πολίτη και το γεγονός ότι δεν αντιδρά στην απόκρυψη της Αλήθειας. Πολλές φορές με το πρόσχημα της εθνικής υπερηφάνειας.
Ετσι λοιπόν, προτιμούμε να διατυπώνουμε μεγαλοστομίες περί Δυτικού Πολιτισμού, στον οποίον εντάσσουμε και τη δική μας υπαρκτική συνέχεια κι ας γνωρίζουμε ότι η Εσπερία ανέκαθεν διοικείτο από μία δράκα τοκογλύφων και πολεμόχαρων μισθοφόρων. Σαφώς και οι πολιτικές, κυριαρχικές και χρονικές συνθήκες, εκ του αποτελέσματος, έπαιξαν βασικό ρόλο στον οπορτουνιστικό εκδυτικισμό των λαών.
Αλλά στις ίδιες και απαράμιλλες συνθήκες ανεδείχθησαν σπουδαίες μορφές φιλοσόφων, επιστημόνων, συγγραφέων, καλλιτεχνών, ιστορικών και άλλων σημαντικών κατηγοριών, ανθρώπων της προόδου και του ευεργετικού πολιτισμού.
ΦΑΥΛΟΤΗΤΑ
Η ανάδειξη προσωπικοτήτων είτε στον Μεσαίωνα είτε στην Αναγέννηση, αποδεικνύει περίτρανα ότι το DNA που επικαλούνται ορισμένοι, μπορεί να ερμηνεύει την τάση ενός παιδιού προς τον σακχαρώδη διαβήτη καθότι όλη η γενιά του ήταν διαβητική, ουδόλως όμως επεξηγεί, γιατί απ’ τον ίδιο γερμανικό λαό προέρχεται ο φιλόσοφος κοινωνιολόγος Καρλ Χάινριχ Μαρξ και ο εγκληματίας ναζιστής Πάουλ Γιόζεφ Γκαίμπελς. Αλλά και γιατί οι Ελληνες διαθέτουμε τον πλέον σπουδαίο μαχητή της παγκόσμιας ιστορίας, τον Λεωνίδα και αντίστοιχα τον πλέον άθλιο προδότη τον Εφιάλτη.
Ο φαύλος κύκλος μέσω του οποίου αναζητούμε δικαιολογητικά κατά περίσταση, αποτυπώνεται με σαφήνεια στο παράδοξο του Επιμενίδη, ο οποίος λέει: «Ολοι οι Κρήτες είναι ψεύτες. Ο Επιμενίδης είναι Κρητικός. Αρα ο Επιμενίδης λέει ψέματα. Αρα οι Κρήτες λένε την αλήθεια. Αρα και ο Επιμενίδης λέει την αλήθεια. Αρα οι Κρήτες είναι ψεύτες» και συνεχίζεται επ’ άπειρον το παιχνίδι των συμπερασμάτων.
Οφείλουμε έναντι του εαυτού μας, να ενδυναμώσουμε την αμφισβήτησή μας, προς οτιδήποτε δεν μας πείθει. Είναι αναγκαία όσο ποτέ άλλοτε η επανάσταση των συνειδήσεων μέσω της αναζήτησης της Γνώσης και όχι του χαρίσματός της.
Κάποια πράγματα τα ανακαλύπτεις και τα κατακτάς ο ίδιος, δεν τα αποδέχεσαι τυλιγμένα στο αμπαλάζ του εκάστοτε «καλοπροαίρετου» διδασκάλου.
ΟΣΚΑΡ ΚΑΙ ΣΗΜΑΙΕΣ
Οχι, δεν διευρύνουν τη σκέψη και τους ορίζοντες όλα τα ιστορικά βιβλία που διδάσκονται στα σχολεία και στα πανεπιστήμια. Τα περισσότερα εξ αυτών γράφονται καθ' υπόδειξη εκείνων που έχουν συμφέροντα οικονομικά ή κυριαρχικά, να αναβαθμίσουν ή να υποβαθμίσουν ένα σπουδαίο γεγονός. Ακόμα και στην τέχνη και κυρίως στο Χόλιγουντ η υποκρισία επικρατεί στο έπακρον. Ο Ιταλός σκηνοθέτης και ηθοποιός Ρομπέρτο Μπενίνι έγλυψε ανερυθρίαστα το «Δυτικό Κόσμο» για να λάβει το Οσκαρ Α' Ανδρικού Ρόλου για την ταινία του «Η Ζωή Είναι Ωραία», εμφανίζοντας σε μια σκηνή απελευθέρωσης ενός στρατοπέδου να εισέρχεται το τανκς με αμερικανική σημαία. Φρόντισε να μην αναφέρει ποιο στρατόπεδο ήταν. Το έθεσε κινηματογραφικά ως «μη τόπο» για να δικαιολογήσει το σημαιοστολισμό του τεθωρακισμένου. Είναι αλήθεια ότι τόσο οι Αμερικανοί και οι Ρώσοι, όσο και οι Αγγλοι απελευθέρωσαν κρατουμένους. Επιλέγοντας όμως την αστερόεσσα, είσαι πλησιέστερα στο Οσκαρ. Βέβαια, αν λειτουργούσε ο Μπενίνι βάσει του αίματος που προσέφεραν οι Ρώσοι στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο και των στρατοπέδων που απελευθέρωσαν, θα έπρεπε να προηγηθεί η σημαία τους στο όλο σκηνικό. Υπερτερούν! Οι Αμερικανοί απελευθέρωσαν 5 οι Εγγλέζοι 2 και οι Ρώσοι 8 μεταξύ αυτών το πλέον συμβολικό το Αουσβιτς. Οταν τότε κάποιοι διαμαρτυρήθηκαν για τη διαστρέβλωση της ιστορίας, οι υπερασπιστές του Μπενίνι είχαν έτοιμη τη δικαιολογία: «Μα δεν αναφέρθηκε σε συγκεκριμένο στρατόπεδο. Καλλιτέχνης είναι ο άνθρωπος».
ΣΙΡΙΑΛ ΚΑΙ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ
Ετσι ακριβώς πράττουν και πολλοί εκ των σπουδαίων πανεπιστημιακών και ακαδημαϊκών της χώρας μας. Αναρωτιούνται: Τι επιθυμεί από εμάς η χρηματοκεντρική συνείδηση της Δύσης; Τον πολίτη των Βαλκανίων να μειονεκτεί έναντι του Λουξεμβούργιου; Πολύ ωραία, ασχολούμαστε ελάχιστα με την ιστορία των Βαλκανίων, εγκαταλείπουμε στη λήθη το Ρήγα Φεραίο, ευτελίζουμε την παραδοσιακή τους μουσική ενώ στις ημερίδες και τα συμπόσια αναφερόμαστε στο κυρίαρχο ευρωπαϊκό πνεύμα. Η Επανάσταση του 1821 παρουσιάζεται ως μπανάλ και όσοι εντρυφούν σε αυτήν παραπέμπουν σε αγράμματους και εθνικιστές. Στην δε τηλεόραση, υπό μορφή σίριαλ, κάποιοι «εκλεκτοί» ευρωπαϊστές καθηγητές αναλαμβάνουν να ξεπετάξουν την ιστορία της σε ορισμένα επεισόδια. Αφηγούνται την Πολιορκία του Μεσολογγίου, μεταξύ διαφημίσεων με σερβιέτες και απορρυπαντικά, περιπατώντας σε κάστρα με την κάμερα να τους ακολουθεί, όταν για να διαβάσεις τους τόμους της, θέλεις τουλάχιστον δύο χρόνια. Έτσι λόγω συρμού, η όντως σπουδαία Γαλλική Επανάσταση, θεωρείται με τα μηνύματά της ανώτερη ενώ την επικαλούμεθα όπου βρεθούμε κι όπου σταθούμε. Γνωρίζουμε τον Δαντόν, τον Μαρά, τον Ροβεσπιέρο, αλλά ελάχιστη κουβέντα για το μέγεθος του Καραϊσκάκη, ή τον Εμφύλιο που οδήγησε δύο φορές τον Κολοκοτρώνη στη φυλακή. Ξέρουμε την Βαστίλη αλλά όχι το Νεόκαστρο. Ξεμπερδεύουμε με μια Μπουμπουλίνα κι έναν Καποδίστρια, αλλά ξεπερνάμε εντέχνως γεγονότα, πρόσωπα και δολοπλοκίες.
ΑΝΕΝΤΑΧΤΟΙ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΕΣ
Ονομαστοί καθηγητές σέρνονται πίσω από συνέδρια Ιστορίας της Ευρωπαϊκής Ενωσης, που πραγματοποιούνται με χορηγίες από εμπόρια όπλων, βομβαρδισμούς χωρών και ασυδοσία φαρμακευτικών βιομηχανιών. Διδάσκουν κατά παραγγελία μιας διεφθαρμένης ευρωπαϊκής ελίτ, ότι την εξυπηρετεί. Το 1821 καθότι εκτός από εθνική και βαθιά ταξική Επανάσταση, προφανώς ενοχλεί. Η προβολή της υποδαυλίζει ερεθίσματα αντίστασης. Η καλοπερασιά των κοτζαμπάσηδων και του ανώτατου Κλήρου, σε βάρος των υπόδουλων Ρωμιών, αποτελεί ζήτημα ενοχλητικό. Αλλωστε και στη σύγχρονη εποχή οι συνεργάτες των Ναζί έγιναν από πρωθυπουργοί μέχρι ανώτατοι λειτουργοί της μετακατοχικής Ελλάδας.
Θαρρώ όμως, πως ήρθε ο καιρός όλες οι κοινωνικές συλλογικότητες εν Ελλάδι, να απαιτήσουν η Παιδεία να πάρει τα πρωτεία σε κάθε έκφανση της κοινωνικής και πολιτικής ζωής. Να γραφτούν τα ιστορικά βιβλία των σχολείων και των ανώτατων ιδρυμάτων, όχι από συγγραφείς που εγκρίνει η Λέσχη Μπίλντερμπεργκ, αλλά από επιτροπή έγκριτων, ελεύθερων και ανένταχτων επιστημόνων. Μήπως κάποια στιγμή εγκαταλείψουμε το παραμύθι της μνημονιακής υποτέλειας και της αντιμνημονιακής αντίστασης και ισορροπήσουμε ως άτομα και λαός. Να πάψουμε επιτέλους να δίνουμε ελαφρυντικά στον κάθε πρωθυπουργό ένεκα του νεαρού της ηλικίας του. Για να μπορούμε μέσω της ιστορικής γνώσης, να αντιπαραβάλλουμε στη φτηνή δικαιολογία των σημερινών πολιτικάντηδων, ιστορικά πρόσωπα της ίδιας ηλικίας που έπραξαν ακριβώς το αντίθετο στους επικυρίαρχους της δικής τους εποχής.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΡΙΑΝΤΑΡΗ
Να μην δύναται πλέον κανείς μέσα από τη μόρφωση την καλλιέργεια και την παιδεία, να ανέχεται την πλουτοκρατία όταν φυλακίζεται να αποφυλακίζεται πάντα με ανήκεστο βλάβη για να εκτονωθεί στα μπουζούκια, ενώ οι απένταροι καρκινοπαθείς στο τελευταίο στάδιο να παραμένουν στο κελί τους για να εκτίσουν και μετά θάνατο την ποινή τους.
Ισως έτσι αντιληφθούμε στην αποικία που διαβιούμε, γιατί αυτό που δεν έχει πει κανείς πολιτικός της σύγχρονης εποχής σε ξένο δυνάστη, το είπε ο δικαστής Αναστάσιος Πολυζωίδης στον Επίτροπο Mason κατά την απολογία του, επειδή αρνήθηκε να υπογράψει μαζί με τον Γεώργιο Τερτσέτη την θανατική καταδίκη του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη:
«Κατέλαβες την θέσιν του εισαγγελέως σε ελληνικόν δικαστήριον, αλλά δεν έχεις θέση στην ελληνική δικαιοσύνη, Επίτροπε. Θέλεις να δικάσεις τους Ελληνες με τον πατριωτισμόν του Εγγλέζου. Αυτό δεν γίνεται. Ο εθνισμός μας, ω Επίτροπε, είναι θεμελιωμένος εις τα αίματα 800.000 Ελλήνων που θυσιάστηκαν εις τον Αγώνα».
Οταν δε τον απείλησαν με τις ξιφολόγχες τους οι πραιτοριανοί του Γερμανού Αντιβασιλέα Αρμανσπεργκ κατά την διάρκεια της δίκης του Γέρου του Μοριά στο Ναύπλιο, η απάντηση του δεν μετεβλήθη από ΟΧΙ σε ΝΑΙ αλλά παρέμεινε ένα ξεκάθαρο ΟΧΙ: «Το σώμα μου δύνασθε να το κάμητε όπως θέλετε, αλλά τον στοχασμόν μου, την συνείδησίν μου, δεν θα δυνηθήτε να τα παραβιάσητε».
Και ήταν «παιδί» μόλις 30 ετών, όχι 40άρης…
