Αυτού που μας γονάτισε οικονομικώς ως χώρα με όσα φόρτωσε στη ΔΕΗ, τον ΟΤΕ, τον ΟΣΕ, το Εθνικό Σύστημα Υγείας, πάντα με τεράστια καπέλα και συχνά με ελαττωματικά προϊόντα της πρώην Ανατολικής Γερμανίας. Αρκετά έχω καταγράψει στο βιβλίο μου «Ανατρέψατε Μητσοτάκη» για τον εν λόγω κύριο και τον βρόμικο ρόλο του στη διαμόρφωση της πολιτικής μας ζωής, με τη συστηματική εξαγορά πολιτικών και δημοσιογράφων. Σήμερα προτιμώ να είμαι χαρούμενος, αντικρίζοντας το πρόσωπο μιας άλλης Ελλάδας.
Προτιμώ να είμαι ταπεινός προσκυνητής ενώπιον ενός αληθινού, χειροπιαστού και καθημερινού θαύματος. Γιατί η Ελλάδα της καρδιάς μου είναι αυτή που θα τιμηθεί τον Ιούνιο στην Μπρατισλάβα. Στο πρόσωπο ενός γιατρού, που δεν είναι «επαγγελματίας» αλλά πραγματικός λειτουργός της Ιατρικής. Στο πρόσωπο του διευθυντή του Κέντρου Υγείας Αρεόπολης, δόκτορος Ανάργυρου Μαριόλη, τον οποίο επέλεξε η διεθνής οργάνωση WONCA ως τον καλύτερο οικογενειακό γιατρό όλης της Ευρώπης.
Είναι ο ίδιος που έστησε το πρώτο αστικό Κέντρο Υγείας στον Βύρωνα. Μια πρότυπη μονάδα πρωτοβάθμιας υγείας αλλά και άσκησης κοινωνικής πολιτικής, που εξυπηρετεί δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους κάθε χρόνο. Και τώρα επαναλαμβάνει το εγχείρημα στη Μέσα Μάνη, όχι ως κάποιος που απλώς εποπτεύει, αλλά κυριολεκτικώς «μέσα σε όλα». Κάνοντας, όταν χρειάζεται, ακόμη και τον οδηγό ασθενοφόρου. Ακόμη και τον ξυλουργό ή τον ελαιοχρωματιστή για τη συντήρηση αυτής της νέας πρότυπης μονάδας την οποία δημιούργησε. Και στην οποία καλεί κάθε χρόνο προπτυχιακούς φοιτητές της Ιατρικής να μυηθούν στο αληθές πνεύμα του Ιπποκράτη.
Αυτήν την Ελλάδα θέλω να γνωρίζουν τα παιδιά μου. Σε αυτή την Ελλάδα θέλω να διαμορφωθούν τα ενδιαφέροντα του εγγονού μου. Στην Ελλάδα των ανθρώπων που είναι ερωτευμένοι με αυτό που κάνουν. Γιατί αυτοί είναι οι μόνοι που μπορούν να μας βγάλουν από τη μιζέρια που έχουν διαμορφώσει οι πολιτικοί μας με τις επιλογές τους. Και όχι στην Ελλάδα που συλλαμβάνει και δακτυλοσκοπεί τη γιαγιά με τα «τερλίκια», ενώ κανείς δεν πέρασε χειροπέδες και δεν υπέβαλε σε δακτυλοσκόπηση καμιά Μυρσίνη Λοΐζου ή οποιονδήποτε άλλον απατεώνα που είναι τάχατες… επώνυμος κληρονομικώ δικαίω.
Ευτυχώς, υπάρχει αυτή η άλλη Ελλάδα. Αρα υπάρχει ελπίδα.
Γ.Π. ΜΑΣΣΑΒΕΤΑΣ
