Εντούτοις, περισσότερο από συνήθεια και λιγότερο από ενδιαφέρον, η αφεντιά μου ψάχνει -και βρίσκει- αναλόγιο με όλες τις εφημερίδες της Κυριακής απλωμένες, στον τρίτο όροφο του ‘Metro Mall’, στα σύνορα Ηλιούπολης και Αγίου Δημητρίου. 

Εκεί, νιώθεις ότι βρίσκεσαι "μέσα στην ενημέρωση", μυρίζεις το μελάνι στο φρεσκοτυπωμένο χαρτί, επιλέγεις… Δίπλα μου, τσούρμο εκείνοι που θέλουν να ενημερωθούν, κατά τεκμήριο άνθρωποι τρίτης ηλικίας, ρίχνουν τη ματιά τους σε όλα τα φύλλα, κάποιοι προσπαθούν να ξεφυλλίσουν, αν και αυτό δεν επιτρέπεται. Η εικόνα θυμίζει στριπτιτζάδικο, όπου βλέπεις και δεν αγγίζεις. Για να πλησιάσει η αρτίστα, βάζεις χαρτονόμισμα στην καλτσοδέτα. Πόσοι αγοράζουν εφημερίδα; Ζήτημα αν είναι ένας στους δέκα που βγάζουν το δίφραγκο ή το ποσό των 4.25 ευρώ για να πάρουν το πακέτο".

Οι κυριακάτικες εφημερίδες κλείνουν μεσημέρι Σαββάτου και νωρίς το απόγευμα έχουν ήδη τυπωθεί και πακετάρονται, ώστε να φύγουν για το αεροδρόμιο ή να φορτωθούν στα φορτηγάκια της "Αργος", που θα μεταφέρει τα φύλλα σε όλες τις πόλεις της χώρας. Αυτό σημαίνει πως φρέσκες ειδήσεις -σε σχέση με τα φύλλα του Σαββάτου- σπάνια θα διαβάσει η εκλεκτή πελατεία. 

Χαρακτηριστική ήταν η γκάφα κάποιων κυριακάτικων φύλλων μεγάλης κυκλοφορίας, που ρεζιλεύτηκαν γράφοντας χοντρά ψέματα, επειδή θέλησαν να φανούν στο αναγνωστικό κοινό τους "ενημερωμένες". Αν θυμάστε, Σάββατο ήταν που είχε προγραμματίσει η κυβέρνηση τα εγκαίνια του Μουσείου της Ακρόπολης, με καλεσμένο -μεταξύ άλλων- και τον πρωθυπουργό της Τουρκίας Ερντογάν. Το "Βήμα" είχε κυκλοφορήσει Κυριακή πρωί με πλήρες και αναλυτικό ρεπορτάζ από την επίσκεψη του Τούρκου ηγέτη, μέχρι και ότι είχε ανταλλάξει χαμόγελα με τον Καραμανλή, τέτοια. 

Κι όμως, ο Ερντογάν, για λόγους που ποτέ δεν διευκρινίστηκαν αρμοδίως, είχε μείνει στο σπίτι του! Το περίεργο ήταν που την χοντρή γκάφα της ναυαρχίδας του ΔΟΛ είχαν ζηλέψει (σε ελάσσονα κλίμακα -δηλαδή μονόστηλο) τόσο το "Θέμα" όσο και η "Ελευθεροτυπία". Θυμάμαι είχε γίνει χαμός στην δημοσιογραφική πιάτσα. Το κοινό ειρωνευόταν χοντρά τους συναδέλφους, ενώ ο Ψυχάρης -δικαίως- πήρε πρόσκληση από το Πρωτοβάθμιο Πειθαρχικό Συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ προκειμένου να δώσει εξηγήσεις.

«Αυτά συμβαίνουν όταν μας επείγει ο χρόνος της έκδοσης» δήλωσε τότε ο εκδότης του "Βήματος" και δυστυχώς, το ΠΠΣ δεν τον εγκάλεσε (δηλαδή του την χάρισε), ενώ συνήθως μοιράζει χοντρές ποινές σε δημοσιογράφους που συμπληρώνουν τον μισθό τους, διαφημίζοντας προϊόντα για ένα μικρό χαρτζιλίκι.

Να επισημάνω πως εκείνη την εποχή το έντυπο της Μιχαλακοπούλου συγκινούσε πανελλήνια κάπου 150.000 πελάτες, ενώ σήμερα δύσκολα αγγίζει τις 80.000. Βεβαίως, όλα τα φύλλα βρίσκονται σε πτωτική πορεία και ακούγεται όλο και πιο έντονα ότι τα δημοσιογραφικά συγκροτήματα τα πνίγουν τα τραπεζικά χρέη (με τα αφεντικά να ψάχνουν αγωνιωδώς για επενδυτές – συμμάχους, αφού Λαυρεντιάδης και Ρέστης βρίσκονται ήδη στην φυλακή, ενώ ο Βαγγέλης προτίμησε να στήσει δική του εκδοτική δυναστεία…).

Θα βρουν;