Δευτέρα, 11 Ιανουαρίου 2016 13:10

Ιερά κείμενα σε σακούλα… | Γ. Αρκουλής

Γράφτηκε από τον

Σαββατόβραδο, λίγο πριν κλείσει το σούπερ μάρκετ της γειτονιάς μου, τρύπωσα για τα τελευταία "βιαστικά" ψώνια. Στα πέντε ταμεία, είχε προκύψει συνωστισμός, "ουρά" κατά το ρωμέικο, οπότε χρειαζόταν υπομονή μέχρι να φτάσει κάποιος στο γκισέ. Στήθηκα στην ουρά, πίσω από μία κυρία σαφώς τρίτης ηλικίας, η οποία κρατούσε μια αρμαθιά σκόρδα και ένα βαζάκι μέλι.

Ετσι για να "σκοτώσω" την ανία έπιασα συζήτηση:

- Ταϋγέτου είναι το μέλι;

- Πού να το βρεις του Ταϋγέτου κύριε, μου απάντησε για να συμπληρώσει: 

- Γράφει στο πλάι "ελληνικό προϊόν" οπότε καλύτερα να μην το ψάχνουμε...

Είχε κάποια λογική η κουβέντα να συνεχιστεί, μια και η ουρά είχε κολλήσει για τα καλά με την διαδικασία του πλαστικού χρήματος και η ταμίας αργούσε…

- Περάστε, μου είπε η γηραιά κυρία, αν και είχα αρκετά είδη στο καλάθι, ενώ του λόγου της μόνο δύο.

- Μα…

- Δεν πειράζει. Ετσι κι αλλιώς έχω προγραμματίσει το χασομέρι, μόνο και μόνο για να τελειώσουν οι ειδήσεις στα κανάλια.

- Τους έχετε πάρει χαμπάρι…

- Αν τους έχω πάρει; Εκείνος ο Ευαγγελάτος δεν παίζεται αγαπητέ μου.

Η απορία μου ήταν αυτονόητη και ήρθε άμεσα:

- Και γιατί δεν γυρίζετε κανάλι την ώρα του κυρίου που αναφέρατε;

- Ολοι ειδήσεις έχουν, προπαγάνδα κάνουν. Δείχνουν το άσπρο-μαύρο και ανάποδα και δηλητηριάζουν τη ζωή μας.

Εφτασε η στιγμή του ταμείου, πλήρωσα, κοντοστάθηκα από ευγένεια να την καληνυχτίσω:

- Η ώρα είναι 8 και κάτι, οι ειδήσεις θα έχουν μόλις ξεκινήσει.

- Δεν γυρίζω σπίτι από τώρα. Θα τρυπώσω στο Μetro Mall να αγοράσω κυριακάτικη εφημερίδα.

(Πράγματι, το πολυκατάστημα που έστησε ο Λάτσης στη Λεωφόρο Βουλιαγμένης, απέναντι από το αγαλματάκι του ήρωα Αλέκου Παναγούλη, φέρνει σούρουπο Σαββάτου όλα τα κυριακάτικα φύλλα, πλην των αθλητικών, που κυκλοφορούν γύρω στα μεσάνυχτα και μοιράζονται στα στέκια της Ομόνοιας και του Συντάγματος).

Με την άκρη του ματιού μου, την είδα να αγοράζει "Real News" την απλή, του Χατζηνικολάου, ενώ με τη ματιά της περιεργαζόταν το δώρο που είχε μέσα στη διάφανη σακούλα του το "Βήμα της Κυριακής": Ηταν η Καινή Διαθήκη!

- Πάει να τσιμπήσει τις θεούσες ο Ψυχάρης, σχολίασε κλείνοντάς μου το μάτι με νόημα.

- Ή να σώσει την ψυχή του, συμπλήρωσε η ταπεινότητά μου. 

Δεν χρειάστηκε να συνεχιστεί η κουβέντα μια και μπήκε στο κόλπο του κουτσομπολιού ένας τρίτος πελάτης, κι αυτός προχωρημένης ηλικίας. Ηταν απολαυστικός:

- Προσφέρουνε τώρα την Καινή Διαθήκη και ακούγεται πως θα ακολουθήσει το Κοράνι.

- Πλουραλισμός κύριε, δικαιολόγησα.

- Καλά τα λέτε, αλλά αγόρασα πρόσφατα το εν λόγω βιβλίο από τις εκδόσεις "Κάκτος" με δεκάρικο, ενώ με την φυλλάδα θα μου κόστιζε 3!

Εδώ που τα λέμε, δίκιο είχε, διότι 10 ευρώ είναι στις μέρες μας μεγάλο ποσό. Σχεδόν σεβαστό!