Θα φθάσουμε δηλαδή στο σημείο να πληρώνουμε περισσότερους φόρους και εισφορές από όσους πληρώνει ο μέσος πολίτης στη Σουηδία, μια χώρα που ήταν πάντοτε δακτυλοδεικτούμενη για δυο λόγους. Ο ένας ήταν η υψηλή φορολογία των εισοδημάτων. Ο άλλος όμως ήταν το γεγονός ότι αυτή η υψηλή φορολογία εξασφάλιζε στους πολίτες της σκανδιναβικής αυτής χώρας το πιο προηγμένο κοινωνικό κράτος.
Θα περίμενε κανείς ότι με μια «αριστερή» κυβέρνηση, η αύξηση της φορολογίας του εισοδήματος και των πάσης φύσεως εισφορών, θα διακρινόταν από την αρχή της ανταποδοτικότητας. Οτι όλα αυτά τα χρήματα δεν θα έπεφταν στο άπατο πιθάρι των Δαναΐδων. Οτι δεν θα ξοδεύονταν, όπως συνήθως, για την συντήρηση ενός υπερδιογκωμένου, αναποτελεσματικού αλλά και καταπιεστικού για τους πολίτες κράτους. Αλλά θα επέστρεφαν στους πολίτες με την μορφή κοινωνικών παροχών.
Με τόσα που πληρώνουμε ήδη και όσα περισσότερα καλούμενα να πληρώσουμε ως αποτέλεσμα του τρίτου, αλλά και του ατύπως επιβαλλόμενου εν τοις πράγμασι τετάρτου μνημονίου, αλλά και με «αριστερή» κυβέρνηση στην εξουσία, το λιγότερο που θα περίμενε κανείς θα ήταν μια εξομοίωση της κοινωνίας μας με τα πρότυπα που δημιούργησε η επί δεκαετίες διακυβέρνηση της Σουηδίας από τους σοσιαλδημοκράτες, τους οποίους οι δικοί μας «αριστεροί» τους αντιμετώπιζαν πάντοτε ως «οπορτουνιστές» και «δεξιούς».
Να έχουμε δηλαδή πραγματικά δωρεάν παιδεία για όλους και σε όλες τις βαθμίδες. Αλλά δεν έχουμε. Να έχουμε πλήρη δωρεάν περίθαλψη, νοσοκομειακή και εξωνοσοκομειακή. Αλλ’ αντ’ αυτού η περίθαλψη γίνεται όλο και ακριβότερη. Ολο και περισσότερο εμπορική υπόθεση.
Μπορούν πράγματι να υπερηφανεύονται και εκείνοι που μας κυβερνούν σήμερα, αλλά και εκείνοι που μας κυβέρνησαν όλη την περίοδο της κρίσης, ότι ξεπεράσαμε την Σουηδία. Αλλά μόνο στο «δώσε». Μόνο στα βάρη των πολιτών. Χωρίς κανένα αντίκρισμα. Χωρίς καμία ουσιαστική ανταπόδοση. Μόνο βάρη, βάρη, βάρη.
Γ. Π. Μασσαβέτας
email giorgis@massavetas.gr
