Δεν έχουν αλλάξει και πολύ τα πράγματα μέχρι σήμερα. Το δίπλωμα είναι πρωτίστης σημασίας, όχι μόνο γιατί με αυτό νιώθεις ελεύθερος να κατακτήσεις τον κόσμο (με πρώτο στάδιο τη διαδρομή Ναυαρίνου - Σάνταβα), αλλά και για να νιώσεις πολύ ωραίος τύπος, ώριμος, μεγάλος, με λίγα λόγια μάγκας!
Τα σήματα πρέπει να είναι το μοναδικό διάβασμα που ρίχνει ο έφηβος με τόση λαχτάρα. Μόνο και μόνο για να περάσει στο επόμενο βήμα, στην πρακτική εξάσκηση. Δύσκολη και αυτή η διαδικασία για τους περισσότερους, γιατί όσα μαθήματα κι αν έχεις κάνει στη διαδρομή Νταούτη - Γριβιτσά με το σκαραβαίο, δεν μπορείς να νιώσεις άνετα μέσα στην Αριστομένους, στην Αθηνών και στη Λακωνικής, από την πρώτη εβδομάδα.
Ετσι, ανέχεσαι τις φωνές και την όποια συμπεριφορά του δασκάλου, τους διπλανούς οδηγούς που σε μουντζώνουν και σε κράζουν λες και δεν υπάρχει αύριο. Ολοι βιάζονται και σε κάνουν να βιάζεσαι κι εσύ, κι ας μην του έχεις πάρει τον αέρα. Με λίγη υπομονή και με αρκετά σκυμμένο το κεφάλι, θα φτάσει η ώρα της εξέτασης.
"Ο εξεταστής έμαθε πού δουλεύει ο μπαμπάς σου και θέλει μεγάλα ξύλινα κοντάρια από την επιχείρηση, για να κάνει περίφραξη στο κτήμα του" άκουσε να της μηνύει ο δάσκαλος, μάλλον απορημένος και αυτός. Η νεαρή υποψήφια, που ακόμα δεν είχε μάθει να ξεχωρίζει το λεβιέ των ταχυτήτων από τους υαλοκαθαριστήρες, μετέφερε το μήνυμα για να εισπράξει αρνητική απάντηση από τον κηδεμόνα της, ο οποίος περίμενε στο καφενεδάκι παραδίπλα του χώρου εξετάσεων, μαζί με τους άλλους ταλαίπωρους γονείς.
Η εξέταση πήγε χάλια, ντροπιαστικά χάλια για την υποψήφια, η οποία βγήκε παραπατώντας από το εκπαιδευτικό αμάξι, νομίζοντας ότι έχει αποτύχει πανηγυρικά. Κι όμως, όχι. Κάτι είδε να λένε ο πατέρας της με το δάσκαλο, δεν έδωσε και πολλή σημασία έτσι ζαλισμένη που ήταν από το άγχος, μόνο STOP, κόκκινα και πράσινα ανθρωπάκια έβλεπε μπροστά της. Το πήρε το δίπλωμα "δόξη και τιμή" και για το καλό της πόλης και των ανθρώπων, δεν ακούμπησε τιμόνι, για πολλά-πολλά χρόνια…
Πόσες τέτοιες σκηνές άραγε να εκτυλίσσονται κάθε μέρα, σε όλη τη χώρα, όπως η παραπάνω φανταστική ιστορία; Πόσοι έφηβοι ενηλικιώνονται απότομα, άγαρμπα, πάνω στην άσφαλτο, παίρνοντας διπλώματα χωρίς την απαιτούμενη εμπειρία και άνεση; Για να φτάσουν μετά από ένα μικρό ή μεγάλο χρονικό διάστημα να διαπιστώσουν πως για όλα υπάρχει ένα τίμημα. Για το δίπλωμα, για την ταχύτητα, την απροσεξία, τη βιασύνη. Τις περισσότερες φορές όμως είναι αργά…
