Αποτέλεσμα φυσικά αυτής της αναγκαίας παρέμβασης είναι ο περιορισμός των θέσεων στάθμευσης, γεγονός που έχει προκαλέσει την αντίδραση αρκετών πολιτών, που συνηθίζουν να παρκάρουν στην περιοχή για να πάνε προς την Παραλία.

Ιδίως μάλιστα τη θερινή περίοδο, η οδός Αύρας αποτελούσε μία από τις... πρώτες επιλογές για στάθμευση, όσων πήγαιναν για μπάνιο ή βόλτα στην παραλιακή ζώνη.

Προφανώς κι αυτό το δεδομένο δεν είναι ανασταλτικός παράγοντας για την κατασκευή πεζοδρομίου στην Αύρας, αλλά λογικά στα πλαίσια της παρέμβασης θα μπορούσε ως συνοδό έργο να έχει προβλεφθεί και η εξασφάλιση αρκετών θέσεων στάθμευσης σε παρακείμενους χώρους, που πιθανόν θα ενοικίαζε ο δήμος για να αποτραπεί το... χάος, ιδιαίτερα στην υψηλή σεζόν του καλοκαιριού.

Το θέμα της στάθμευσης και η μέριμνα που θα έπρεπε να υπάρξει, δεν περιορίζεται μόνο στην περίπτωση της Αύρας, αλλά αποτελεί ουσιαστικά ένα ξεχωριστό κεφάλαιο και αφορά όλο το παραλιακό μέτωπο, που θα έπρεπε να απασχολεί διαρκώς τη δημοτική αρχή σε συνεργασία (ή έστω συνεννόηση) και με τους αντίστοιχους επαγγελματίες.

Τα ελεύθερα οικόπεδα στη γύρω περιοχή, που θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν μέσω ενοικίασης δεν είναι λίγα και το κόστος μίας τέτοιας κίνησης δεν είναι απαγορευτικό μπροστά στο μεσομακροπρόθεσμο κέρδος της πόλης από την ομαλότερη κατανομή των επισκεπτών και τη διασφάλιση καλύτερων συνθηκών κατά την παραμονή τους.

Ολα αυτά φυσικά ελλείψει μίας νέας κυκλοφοριακής μελέτης, που θα παρουσίαζε τόσο το πρόβλημα στην πραγματική του διάσταση όσο και τις διεξόδους που θα μπορούσαν να βρεθούν μέσα από ένα οργανωμένο πλάνο αστικής συγκοινωνίας, προσαρμοσμένο στις ανάγκες της εποχής.