Διαχρονικά ένα από τα επιχειρήματα και τους προβληματισμούς όσων δυσπιστούσαν για την επέκταση, ήταν η βιωσιμότητα αυτής της γραμμής, δεδομένου ότι δεν έχει σταθερή κίνηση καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου. Οσο μεγάλη είναι η ροή την καλοκαιρινή περίοδο λόγω των παραλιών, τόσο μικρή είναι το χειμώνα.

Κομβικά σημεία πάντως για την εξασφάλιση της βιωσιμότητας είναι η συχνότητα των δρομολογίων και ο συνδυασμός με την υπάρχουσα γραμμή 1 (Καλαμάτα - Φιλοξένια). Από τη μία θα πρέπει η συχνότητα των δρομολογίων να διασφαλίζει σε κατοίκους και επισκέπτες ότι θα μπορούν να εμπιστεύονται το αστικό λεωφορείο ως μέσο μεταφοράς, το οποίο δεν θα αντικαταστήσει απλώς τα σημερινά δρομολόγια του υπεραστικού, αλλά τηρουμένων των αναλογιών και των συνθηκών θα δίνει τη δυνατότητα σε όποιον επιθυμεί να το χρησιμοποιήσει αντί του αυτοκινήτου του.

Από την άλλη ο συνδυασμός με τη γραμμή 1, είτε με τη μορφή ανταπόκρισης είτε με την επέκταση κάποιων δρομολογίων της, θα διασφαλίσει σε κάποιον βαθμό τη βιωσιμότητα της νέας γραμμής μέσω της εξοικονόμησης πόρων.

Είναι σίγουρο πως η διοίκηση του Αστικού ΚΤΕΛ όλα αυτά τα έχει λάβει υπόψη της στο στήσιμο της νέας γραμμής. Σίγουρο όμως είναι και το ότι με αφορμή την επέκταση θα ανοίξει στο προσεχές μέλλον και η συζήτηση για γενικότερη αναδιάρθρωση του συγκοινωνιακού πλάνου της Καλαμάτας.