Πέμπτη, 03 Μαϊος 2012 12:27

3η Μαΐου: Παγκόσμια Ημέρα Ελευθερίας του Τύπου

Γράφτηκε από τον
Βαθμολογήστε αυτό το άρθρο
(0 ψήφοι)

Σήμερα "γιορτάζεται" η Παγκόσμια Ημέρα Ελευθερίας του Τύπου. Τα εισαγωγικά στη λέξη "γιορτάζεται" δεν είναι τυχαία. Διότι ο Τύπος σε όλες του τις μορφές ενοχλεί καθημερινά πολλούς, οι οποίοι όμως προσπαθούν με κάθε τρόπο να τον ελέγξουν για να κάνουν είτε το δικό τους παιχνίδι, είτε για να χαλάσουν την... παρτίδα του αντιπάλου. Ο ρόλος του δημοσιογράφου φυσικά είναι να ελέγχει την εξουσία, να αφουγκράζεται τον παλμό και τους προβληματισμούς της κοινωνίας και να τους μεταφέρει στο χαρτί, στο γυαλί, στα ερτζιανά και πλέον στο Διαδίκτυο με στόχο την αποκατάσταση αδικιών και τη βελτίωση των κοινωνικών συνθηκών. Μπορεί αυτό να ακούγεται πολύ ουτοπικό και ρομαντικό και πολλοί από εσάς τώρα να έχετε ξεσπάσει είτε σε γέλια είτε να εξοργίζεστε, αλλά έτσι έχουν τα πράγματα. Προφανώς και οι όποιες αντιδράσεις σας είναι σαφώς δικαιολογημένες, αφού κατ’ ευφημισμό "συνάδελφοι" σε όλο τον κόσμο έχουν "πουλήσει την... πένα τους στο διάβολο" για μία χούφτα... αργύρια, αναλαμβάνοντας έτσι το "γλείψιμο" και το "λιβάνισμα" όλων αυτών που μέρα με τη μέρα η κοινωνία σιχαίνεται όλο και περισσότερο και αυτών που αναμφισβήτητα έχουν το σημαντικότερο μερίδιο ευθύνης όχι μόνο σε εθνικό, αλλά και σε παγκόσμιο επίπεδο.

Το σύνθημα "Αλήτες, ρουφιάνοι δημοσιογράφοι" εδώ και χρόνια κυριαρχεί στις περισσότερες διαδηλώσεις, αλλά και στα γήπεδα. Μπορεί άραγε κανείς να δώσει άδικο σε όλους αυτούς που το αναφωνούν σε διάφορες περιστάσεις; Φυσικά και όχι. Αυτό που μπορεί να ζητήσει ένας δημοσιογράφος ο οποίος θεωρεί ότι δεν είναι μέρος κανενός βρώμικου παιχνιδιού, είναι να μην συνεχίσει να εφαρμόζεται μία από τις βασικές αρχές του φασισμού, η γενίκευση. Οποιος όμως έχει τη συνείδησή του (προσωπική και επαγγελματική) καθαρή δεν νιώθει άσχημα στο άκουσμα του "Αλήτες ρουφιάνοι δημοσιογράφοι" και άλλων σχετικών. Χρόνια πολλά λοιπόν σε όλους, όσοι τιμούν τη δημοσιογραφία και έχουν ως κύριο στόχο τους την ενημέρωση του πολίτη και την... ενόχληση της εξουσίας και όχι την αναζήτηση "χορηγών" και "αιμοδοτών".

 

 

Υ.Γ.: Από τις αρχές του 2012 ήδη 13 δημοσιογράφοι παγκοσμίως έχουν χάσει τη ζωή τους την ώρα του καθήκοντος.


NEWSLETTER