“Εμείς την απλή αναλογική σε επίπεδο συνεννόησης την έχουμε ήδη κάνει πράξη. Στις δύο θητείες μου στην περιφερειακή αρχή προσπάθησα επανειλημμένα να συνεργαστώ με τις παρατάξεις της αντιπολίτευσης, χωρίς να περιμένω τη νομοθέτηση της απλής αναλογικής. Αλλού το πετύχαμε, αλλού όχι. Απ’ την άλλη πλευρά η πρωτοβουλία μου το 2010 να ενώσω δυνάμεις από διαφορετικούς πολιτικούς χώρους έδειξε το δρόμο σε όλη τη χώρα και μάλιστα υιοθετήθηκε και σε κεντρικό πολιτικό επίπεδο. Το 2013 μάλιστα ο τότε πρωθυπουργός δημόσια ανέφερε ότι στήριξε την προσπάθειά μας για το μεγάλο έργο που έχουμε επιτύχει, το οποίο μάλιστα παρουσίασε ως έργο της κυβέρνησής του”.

Από πού να αρχίσουμε και πού να τελειώσουμε; Μήπως ως ένωση δυνάμεων από τον περιφερειάρχη νοείται το γεγονός ότι ο συνδυασμός του πλέον αποτελείται μεταξύ άλλων από ορισμένα στελέχη τού τότε ΠΑΣΟΚ, που τον στήριξε παλιότερα και προ πολλού έχει άρει την εμπιστοσύνη στο πρόσωπό του; Και ομοίως από κάποιους από τη ΝΔ, που πήγαν επειδή δεν χώρεσαν στις επιλογές του κόμματος στις επικείμενες εκλογικές αναμετρήσεις; Και φυσικά ούτε η ΝΔ φαίνεται να... εκτίμησε την πολιτική της περιφερειακής αρχής κατεβάζοντας αυτήν τη φορά δικό της υποψήφιο.

Οσο για την παραπομπή σε παλαιότερες αναφορές του τότε πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά, του οποίου πλέον δεν αναφέρει καν το όνομα, μάλλον ο περιφερειάρχης ξέχασε ότι την περασμένη εβδομάδα ο πρώην πρωθυπουργός χαρακτήρισε αυτόν και την περιφερειακή αρχή γενικότερα ως... ανεκδιήγητη παρέα.

Τώρα για το πού και πώς συνεννοήθηκαν διαφορετικοί κόσμοι και πού είναι οι συναινέσεις, που όχι απλώς εφαρμόστηκαν στην Πελοπόννησο αλλά λειτούργησαν και ως “πιλότος” και στην κεντρική πολιτική σκηνή, ο καθένας μπορεί να βγάλει ελεύθερα τα συμπεράσματά του.

Οι πολίτες όντως θέλουν συνεννόηση και συγκλίσεις, αλλά το θέμα είναι ποιος μπορεί να τους τις προσφέρει.