Εύλογο λοιπόν και το ερώτημα για το ποιος τελικά προστατεύει τα προσωπικά μας δεδομένα; Γιατί όταν για παράδειγμα πηγαίνεις το αυτοκίνητό σου να περάσει ΚΤΕΟ ή αφήνεις το τηλέφωνό σου σε μια εταιρεία για να σε ειδοποιήσουν για προσωπικό σου ζήτημα, δεν σημαίνει ότι δίνεις και το ελεύθερο να σου στέλνουν άχρηστες πληροφορίες. Το ίδιο συμβαίνει κι όταν μια εταιρεία κινητής τηλεφωνίας σε ταράζει στα τηλέφωνα για να φύγεις από τη δική σου και να πας σε αυτούς. Κι όσες φορές κι αν τους εξηγήσεις πως δεν θέλεις να αλλάξεις εταιρεία και να πάψουν να σε ενοχλούν, αυτοί συνεχίζουν. Βέβαια αυτό δεν γίνεται μόνο με το τηλέφωνό μας, αλλά και με το προσωπικό μας e-mail, στο οποίο καταφτάνουν μηνύματα για αγορές σε προνομιακές τιμές από αποστολείς που δεν έχουμε ξανακούσει. Το χειρότερο δε όλων είναι συγκεκριμένες εταιρείες που αλιεύουν τα mails από πελάτες τους και χωρίς την έγκρισή τους ή την έγκρισή μας αρχίζουν να μας βομβαρδίζουν με διάφορα μηνύματα. Δεδομένου ότι ισχύει το απόρρητο -κι όταν είσαι δημοσιογράφος μπορεί να βρεθείς στα δικαστήρια γιατί παραβίασες τα προσωπικά δεδομένα κάποιου-, αναρωτιέσαι γιατί προστατεύονται τα προσωπικά δεδομένα του τάδε ή δείνα δολοφόνου και το τηλέφωνό μας ή το προσωπικό μας e-mail είναι τόσο εύκολο να το βρει "τυχαία" ο κάθε πωλητής προϊόντος; Η Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων πώς προφυλάσσει τους πολίτες και ποιος τελικά είναι ο λόγος ύπαρξής της, αφού τα προσωπικά δεδομένα των Ελλήνων πολιτών παραβιάζονται καθημερινά από διάφορες εταιρείες;