"Δε ζητάμε να μας φτιάξουν παλάτια, ούτε τα θαύματα του κόσμου να φέρουν στον τόπο μας. Ασφάλεια στα σπίτια μας θέλουμε, να ξέρουν οι αρχές ποιοι είναι οι ξένοι που κυκλοφορούν στον τόπο μας και να κάνουν τα έργα που πρέπει". Με αυτά και με παρόμοια λόγια περιγράφουν τον τελευταίο καιρό όσα έχουν ανάγκη οι κάτοικοι της περιφέρειας, σε χωριά που μαραζώνουν. Η ασφάλεια έρχεται πρώτο θέμα σε προτεραιότητα, ακόμα κι όταν το αντικείμενο της συζήτησης αφορά π.χ. τους νέους καλλικρατικούς δήμους.
Μόνο που κανένας δε στάθηκε δίπλα τους, να συζητήσει για τις ανασφάλειές τους, τους φόβους τους, ακόμη και για τα όσα πρέπει οι ίδιοι να προσέχουν όσον αφορά τα πάρε - δώσε τους και την ασφάλεια του σπιτιού και της περιουσίας τους.
Οι υποψήφιοι προεκλογικά ήξεραν φυσικά να μιλούν για "έργα", αλλά η ασφάλεια τείνει να γίνει το σημαντικότερο πρόβλημα που πρέπει να βρει λύση σε κάθε χωριό. Κι εφόσον οι κάτοικοι το θέτουν στο πλαίσιο των αιτημάτων τους από τους νέους καλλικρατικούς δήμους, το θέμα θα πρέπει να απασχολήσει τις νέες δημοτικές αρχές, προκειμένου να γίνει ουσιαστική δουλειά για την ασφάλεια των πολιτών.
Φυσικά αυτό δε σημαίνει πως οι υπάλληλοι ή οι δημοτικοί σύμβουλοι θα πρέπει να πάρουν τα… όπλα. Στόχος είναι να καταγραφούν τα προβλήματα των κατοίκων. Να οργανωθούν συζητήσεις κι ενημερωτικές συγκεντρώσεις. Να γίνουν συστάσεις στους πολίτες, και γενικά να υπάρξει μια επικοινωνία τέτοια με τον κάτοικο της υπαίθρου, που θα τον βοηθήσει ν' αντιμετωπίσει αυτά που τον φοβίζουν - έστω μέχρι εκεί που μπορεί.
Αν για παράδειγμα κάποιος φοβάται πως τη νύχτα θα μπει στο σπίτι του ένας ληστής, αν φοβάται πως θα του κλέψουν τα λεφτά, αν φοβάται τους εργάτες που απασχολεί στο χτήμα του… θα πρέπει να ξέρει ότι πρέπει να φροντίσει και ο ίδιος για να είναι ασφαλής.
Το ζήτημα της ασφάλειας λοιπόν είναι μεγάλο και σίγουρα δεν αφορά μόνο την Αστυνομία. Ολοι οι φορείς μπορούν να κάνουν πράγματα γι' αυτήν - και οι νέοι δήμοι σίγουρα μπορούν να προσφέρουν πολλά, έστω και συμβουλευτικά.

Κέλλυ
Δημητρούλια