Το κυκλοφοριακό της Καλαμάτας είναι το σημαντικότερο θέμα της μεθαυριανής συνεδρίασης του Δημοτικού Συμβουλίου, έπειτα από εισήγηση του επικεφαλής της μείζονος μειοψηφίας Θόδωρου Μπρεδήμα. Τη στιγμή που έχει αγνοηθεί -αν και πληρώθηκε- η περιβόητη συγκοινωνιακή μελέτη Ζέκκου, το μεγάλο αυτό θέμα έρχεται να συζητηθεί κατέχοντας τη 12η θέση (εξαιρουμένων των προ ημερησίας που συνήθως καταλαμβάνουν περισσότερο από το 1/3 του χρόνου των συνεδριάσεων) στην ημερήσια διάταξη.

Δεν μου αρέσει να προκαταλαμβάνω καταστάσεις, αλλά οι συνθήκες κάτω από τις οποίες θα γίνει η συζήτηση, εν μέσω διαφόρων άλλων θεμάτων, μάλλον δεν εγγυώνται μία ουσιαστική συζήτηση. Ακόμα κι αν ακουστούν προτάσεις από την αντιπολίτευση, ο τρόπος λειτουργίας του Δημοτικού Συμβουλίου τούς δίνει έναν... ιστορικό χαρακτήρα μέσω των πρακτικών. Τη στιγμή που έχουν ήδη δημιουργηθεί δεκάδες επίσημες ή άτυπες επιτροπές για να εξετάσουν... πάσης φύσεως θέματα, κανείς δεν σκέφτηκε να δημιουργηθεί μία επιτροπή αποτελούμενη από έμπειρους στο συγκεκριμένο ζήτημα τεχνικούς συμβούλους με σκοπό να εξετασθεί σε βάθος το κυκλοφοριακό. Δεν είναι δυνατόν σε μία μόνο συνεδρίαση και εν μέσω διαφόρων θεμάτων να ληφθούν αποφάσεις για ένα από τα ζωτικότερα θέματα της πόλης, στο οποίο στηρίζονται μία σειρά άλλων πραγμάτων και φυσικά αποτελεί αναπόσπαστο τμήμα της πολυπόθητης ανάπτυξης.

Σίγουρα θα σπεύσουν αρκετοί να πουν "τι μας λέει τώρα αυτός, μέσα σε περίοδο κρίσης. Να ξοδευτούν χρήματα για να βελτιωθεί το κυκλοφοριακό;". Το κυκλοφοριακό, κύριοι, είναι απολύτως συνυφασμένο με την οικονομική ζωή της κάθε περιοχής και, χωρίς υπερβολή, έχει να κάνει και με την ψυχική υγεία των πολιτών. Τρένα, τραμ, αυτοκίνητα, δίκυκλα ή πατίνια, σκύψτε επί της ουσίας και όχι για τα μάτια του κόσμου πάνω σ’ αυτό το μεγάλο πρόβλημα.