Σάββατο, 11 Ιουνίου 2011 19:13

Βαραίνει η ατμόσφαιρα

Γράφτηκε από την
Βαθμολογήστε αυτό το άρθρο
(0 ψήφοι)

Η ατμόσφαιρα όσο πάει και βαραίνει και δεν εννοώ φυσικά τον υδράργυρο που προσαρμόζεται στην εποχή. Αυτός παλεύεται ας πούμε. Το βαρύ κλίμα της πολιτικής-κοινωνικής ζωής μας που μας φτιάχνει όλο και πιο νοσηρή την καθημερινότητα, πώς να παλευτεί άραγε;

Ανθρωποι που μεχρι χθες ήταν "εξασφαλισμένοι" τους βλέπεις να χάνουν -εκτός των κεκτημένων- και την ψυχραιμία τους.

Απόλυτα λογικό. Δεν είναι δυνατόν να καταρρέει ο κόσμος γύρω σου και εσύ να κατακτάς το ζεν.

Τώρα θα μου πεις, υπάρχουν τρόποι. Ετσι μου λένε διάφοροι γνωστοί και φίλοι που άρχισαν να περνάνε κάμποσες ωρίτσες παραπάνω με τον ψυχολόγο τους ή να καταπίνουν διάφορα σκευάσματα. Δεν την βρίσκω καθόλου κακή ιδέα, αλήθεια σας το λέω. Αλλωστε την επιστήμη τη σέβομαι απόλυτα και όταν μπορεί να κάνει τη δουλειά της επ’ ωφελεία μας, τη σέβομαι ακόμα πιο πολύ.

Σκέφτομαι όμως, φτάνει μόνο αυτό; Είναι αρκετό για το μέσα μας και στην τελική για το αύριό μας, να ξαπλώνουμε στο ντιβάνι και να καταπίνουμε δισκία; Φοβάμαι πως όχι... Αμυνες, πρέπει να οργανώσουμε τις άμυνές μας. Οχι ένας ένας, αλλά παρεΐστικα. Στην αρχή να φτιάξουμε, να οργανώσουμε ίσως καλύτερα το μικρόκοσμό του ο καθένας. Γιατί εκτός κάποιων περιπτώσεων, λίγο πολύ όλοι μας έχουμε ήδη έναν μικρόκοσμο. Φίλους, συγγενείς, συνεργάτες, γείτονες. Με όποιους κάνουμε παρέα τέλος πάντων και έχουμε κοινές συνισταμένες.

Σκέφτομαι ότι μπορούμε να δημιουργήσουμε κάποιες μορφές "εσωτερικής συντήρησης" ανταλλάσσοντας ακόμα και κάποια είδη που μέχρι χθες πετάγαμε στα άχρηστα ή τα δίναμε στους αναξιοπαθούντες.

Ευκαιρία να αναθεωρήσουμε λίγο τον άκρατο καταναλωτισμό μας, τον νεοπλουτισμό μας, τον ψωνίστικο τρόπο συμπεριφοράς.

Οι εποχές άλλαξαν (όχι αλλάζουν, άλλαξαν) και είναι καιρός ν' αλλάξουμε κι εμείς. Σε καμία περίπτωση βέβαια δεν σημαίνει ότι θα πρέπει να επαναπαυτούμε στα ελάχιστα. Αλλο αλλάζω, άλλο αράζω.


NEWSLETTER