Κυριακή, 12 Νοεμβρίου 2017 18:43

Τα πάντα θα κριθούν από το πόσοι θα ψηφίσουν

Γράφτηκε από τον
Βαθμολογήστε αυτό το άρθρο
(0 ψήφοι)
Τα πάντα θα κριθούν από  το πόσοι θα ψηφίσουν

 

 

Η ώρα της κάλπης για την Κεντροαριστερά έφτασε. Ενα περίεργο εγχείρημα συνένωσης κομμάτων και κινήσεων, μέσα από τη συμμετοχή στην εκλογή αρχηγού, φτάνει στην αρχή του που μπορεί να είναι ταυτόχρονα και το τέλος του.

Η αρχή θα δοθεί από τον αριθμό των συμμετεχόντων στη διαδικασία: Αν οι πολίτες που θα προσέλθουν στην κάλπη ξεπεράσουν τους 150.000, δημιουργείται ένα νέο ισχυρό κόμμα το οποίο μπορεί να παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο, ανάλογα βέβαια και με τον αρχηγό που θα εκλέξει.

Ειδικότερα, αν οι πολίτες που με την ψήφο τους δηλώσουν την πρόθεσή τους να συμμετάσχουν στο νέο κόμμα είναι λιγότεροι από 100.000, όποιος και να βγει αρχηγός θα κληθεί να διαχειριστεί τη μιζέρια ενός μικρού και σε διαρκή αποσύνθεση κόμματος. Αν η συμμετοχή κινηθεί από 100 έως 150 χιλιάδες, το πρόσωπο του αρχηγού ενδέχεται να κρατήσει το χώρο και να λειτουργήσει προσθετικά. Και αν η συμμετοχή περάσει τις 150.000, τότε ο νέος αρχηγός έχει εξασφαλίσει την απαραίτητη ώθηση ώστε, με κατάλληλες κινήσεις και με το προσωπικό του στιλ, να δώσει στο νέο κόμμα της Κεντροαριστεράς πρωταγωνιστικό ρόλο.

Τα πάντα λοιπόν αρχίζουν ή τελειώνουν με τον αριθμό των συμμετεχόντων στη διαδικασία. Οι πολίτες κρατούν το κλειδί των εξελίξεων. Τα κόμματα υπάρχουν και συγκροτούνται όταν εκφράζουν υπαρκτές δυνάμεις στην κοινωνία και καλύπτουν ανάγκες των πολιτών. Αυτό θα αποδειχτεί από τη συμμετοχή, και αυτό θα δώσει ώθηση στο νέο εγχείρημα και τον αρχηγό. Την Κυριακή το βράδυ λοιπόν τα σπουδαία, μιας και στις εκλογές αυτές το αποτέλεσμα θα έχει κριθεί με το που θα κλείσουν οι κάλπες.

Ο νέος αρχηγός θα αναδειχθεί, όπως όλα δείχνουν, την επόμενη Κυριακή και με καθαρό πλέον τον αριθμό των συμμετεχόντων πολιτών στο νέο εγχείρημα. Η διαδικασία των εκλογών μέχρι τώρα κρατήθηκε σε ήπιους τόνους. Παρότι υπήρχαν πολλοί υποψήφιοι, φάνηκε ότι δεν υπάρχουν σοβαρές διαφορές σε ουσιαστικά πολιτικά ζητήματα. Την εβδομάδα που θα διανύσουμε θα μιλάμε, όμως, για μια άλλη διαδικασία, με διλημματικό χαρακτήρα αλλά και με ένα διαφορετικό διακύβευμα: Αν στις εκλογές αυτής της Κυριακής το κυρίαρχο είναι το πόσοι θα ψηφίσουν, την επόμενη εβδομάδα θα είναι το ποιος θα εκφράσει καλύτερα το μήνυμα που θα δώσουν οι πολίτες με τη συμμετοχή τους.

Αν για παράδειγμα η συμμετοχή είναι περιορισμένη, το μήνυμα θα είναι η συνέχεια μ’ έναν από τα δοκιμασμένα ηγετικά πρόσωπα. Αυτά μπορούν με επάρκεια και αποτελεσματικότητα να διαχειριστούν ένα μικρό κόμμα και να κρατήσουν ενωμένα τα τιμάριά του, διατηρώντας ισορροπίες και... μνήμες. Αν υπάρχει μεγάλη συμμετοχή, το μήνυμα θα είναι ανανέωση και νέα πρόσωπα στην ηγεσία.

Η μεγάλη συμμετοχή θα φέρει νέα ηγεσία, ενώ η μικρή θα αφήσει τα πράγματα αμετάβλητα και σε επίπεδο προσώπων. Με μεγάλη συμμετοχή, θα έχουμε πολιτικό γεγονός που θα επιφέρει ανατροπή στις υπάρχουσες κομματικές ισορροπίες, που θα επηρεάσει τόσο τον ΣΥΡΙΖΑ όσο και τη Ν.Δ. Η μικρή συμμετοχή και η παραμονή ίδιας ηγεσίας σε ένα κόμμα με απλώς νέο όνομα, θα μεταφέρει τις διεργασίες στον συγκεκριμένο χώρο στο μέλλον, αμέσως μετά τις βουλευτικές εκλογές.

Το σίγουρο είναι ότι ο χώρος της Σοσιαλδημοκρατίας και του Κέντρου θα αναδιαταχθούν είτε τώρα είτε μετά τις βουλευτικές εκλογές. Αν αυτό δεν γίνει τώρα, θα γίνει μετά τις εκλογές με τη συμμετοχή και του ηττημένου ΣΥΡΙΖΑ.

Οι πολιτικές δυνάμεις της Κεντροαριστεράς που έχουν ευρωπαϊκό προσανατολισμό, έχουν συγκεκριμένη πολιτική ατζέντα και για να υπάρξουν θα χρειαστούν αναγκαστικά έναν ενιαίο κομματικό φορέα. Η πολυδιάσπαση ήταν αποτέλεσμα της πολιτικής και οικονομικής κρίσης, και η ενοποίηση θα επέλθει για λόγους επιβίωσης αλλά και πολιτικού ρόλου.

Η πολιτική και οικονομική κανονικότητα στη χώρα αργά ή γρήγορα θα επιστρέψει, γιατί είναι ο μόνος δρόμος για οικονομική ανάπτυξη και ευημερία. Μπορεί μέσα στην κρίση να χάθηκαν σταθερές και να μηδενίστηκαν τα επιτεύγματα, αλλά η μεταπολίτευση ήταν η καλύτερη, από ιδρύσεως του ελληνικού κράτους, περίοδος ευημερίας και ανάπτυξης για το σύνολο της οικονομίας και των πολιτών της χώρας. Οι εναλλακτικές μπορεί να φαντάζουν... μια κάποια λύση εκτόνωσης θυμωμένων και απελπισμένων πολιτών, αλλά όπως αποδείχτηκε ο πονοκέφαλος δεν περνάει με το να χτυπάς το κεφάλι σου στον τοίχο.

Ο λαϊκισμός και οι ακρότητες μπορούν και πρέπει να νικηθούν, στην Ελλάδα και στην Ευρώπη. Διαφορετικά, τα χειρότερα είναι μπροστά μας - και από τέτοια δυστυχώς είναι γεμάτες οι σελίδες τόσο της ελληνικής όσο και της ευρωπαϊκής Ιστορίας.

 

 

panagopg@gmail.com

Το κείμενο δημοσιεύθηκε στην έντυπη “Ε” το Σάββατο.

 

 


NEWSLETTER