Τετάρτη, 03 Οκτωβρίου 2018 20:33

Με επιδόματα δεν αυξάνονται οι γεννήσεις

Γράφτηκε από τον
Βαθμολογήστε αυτό το άρθρο
(2 ψήφοι)

Οι θάνατοι στη Μεσσηνία είναι διπλάσιοι από τις γεννήσεις. Το συγκεκριμένο στατιστικό στοιχείο είναι καμπάνα αφύπνισης για την προοπτική της περιοχής.

Με αυτούς τους δημογραφικούς ρυθμούς σε ελάχιστα χρόνια η Μεσσηνία θα αποτελεί μια κοινωνία γερόντων που διαρκώς θα φθίνει. Η περιοχή μας βρίσκεται πολύ κάτω από τον εθνικό μέσο όρο στη σχέση γεννήσεις – θάνατοι. Τα πράγματα δηλαδή είναι χειρότερα από τα έτσι και αλλιώς πολύ κακά δημογραφικά μαντάτα που ισχύουν για όλη τη χώρα. Να σημειωθεί ότι σε εθνικό επίπεδο έχουμε 88.553 γεννήσεις έναντι 124.501 θανάτων, ενώ σύμφωνα με τις προβολές σε κάθε ζευγάρι αντιστοιχεί 1,3 παιδιά.

Ολοι οι αναλυτές θεωρούν το δημογραφικό ως το μεγαλύτερο και σοβαρότερο πρόβλημα της χώρας. Η αναστροφή της δημογραφικής καμπύλης απαιτεί συνδυασμό μέτρων και κινήτρων, όχι επιδοματικού χαρακτήρα αλλά αναπτυξιακού. Απαιτούνται πολιτικές που θα δημιουργούν δουλειές και θα στηρίζουν τις υπάρχουσες, θα αποτρέπουν το κύμα φυγής των νέων και θα δημιουργούν συνθήκες στήριξης της οικογένειας με δομές που θα ξεκινούν από τη γέννηση και θα φτάνουν μέχρι την ενηλικίωση του κάθε παιδιού. Οταν, σύμφωνα με τα στοιχεία του ΟΟΣΑ, ο χειρότερα φορολογούμενος Ελληνας είναι αυτός που έχει δύο παιδιά, αντιλαμβάνεται ο καθένας το αδιέξοδο της επιδοματικής πολιτικής. Οταν αυτόν που έχει εισόδημα τον γονατίζεις επειδή έχει παιδιά, για να μοιράσεις επιδόματα, το μόνο που τελικά καταφέρνεις είναι να ρίξεις συνολικά τον αριθμό των γεννήσεων. Αν εξετάσει κανείς τις κατηγορίες που ενισχύονται με την επιδοματική πολιτική, καταλήγει εύκολα στο συμπέρασμα της αδιέξοδης ακολουθούμενης πολιτικής.

Σε ό,τι αφορά τη Μεσσηνία ειδικότερα, η αναστροφή της δημογραφικής κατάρρευσης δεν μπορεί να αποτραπεί αν δεν αλλάξει ο παραγωγικός προσανατολισμός. Η αγροτική οικονομία με τον μικρό κλήρο και τη διασπορά σε δεκάδες μικρά χωριά είναι ένα μοντέλο που έχει τελειώσει. Ο συνδυασμός παραγωγής αγροτικών προϊόντων με τον τουρισμό και μια ευρύτερη γκάμα προσφοράς υπηρεσιών είναι η αναγκαία στροφή που έχει καθυστερήσει. Το δημογραφικό δεν αντιμετωπίζεται με ευχές και τα παιδιά δεν μεγαλώνονται με το «…έχει ο Θεός» του περασμένου αιώνα. Οι σύγχρονες κοινωνικές και οικονομικές συνθήκες απαιτούν αντίστοιχες πολιτικές που σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να αρχίζουν και να τελειώνουν στα επιδόματα.

panagopg@gmail.com

Τελευταία τροποποίηση στις Τετάρτη, 03 Οκτωβρίου 2018 20:56