Ο επιχειρηματίας έδωσε τα ελαστικά με προφορική εντολή κάποιου από το δήμο και για να πληρωθεί έφτασε στα δικαστήρια. Για 5 χρόνια ο επιχειρηματίας είχε καταστεί χρηματοδότης του δήμου «κλείνοντας» τα χρήματά του και μπαίνοντας σε μια απίστευτη δικαστική περιπέτεια και όλα αυτά γιατί κάποιοι νόμιζαν ότι… ο λόγος τους ήταν συμβόλαιο!
Δεν γνωρίζουμε επισήμως ποιος έδωσε την προφορική εντολή για τα ελαστικά, θα είχε όμως μεγάλη αξία να δημοσιοποιηθεί όχι μόνο το όνομα αυτού που παρήγγειλε, αλλά να κληθεί να πληρώσει και τη ζημιά σε τόκους και δικαστικά έξοδα τόσο στον επιχειρηματία όσο και στο δήμο. Η λογική τού δημιουργούμε χρέος προς τους επόμενους με διαδικασίες στο όριο της νομιμότητας, στα πλαίσια της υπεράσπισης δήθεν του δημοσίου συμφέροντος, πρέπει να πάψει να είναι ανεκτή σε όλα τα επίπεδα. Αν δεν είχαν τα αυτοκίνητα λάστιχα να μείνουν ακίνητα και να ξεκινήσουν όταν θα υπήρχαν πόροι για την προμήθεια ελαστικών και βέβαια μέσα από την τήρηση των διαδικασιών που προβλέπονται για την προμήθεια των συγκεκριμένων ειδών.
Η έλλειψη προγραμματισμού άφησε τα αυτοκίνητα χωρίς ελαστικά και οι προφορικές εντολές στην τούρλα του Σαββάτου ήταν προσπάθεια κουκουλώματος της απρονοησίας. Το ένα λάθος πήγε να κρυφθεί και έγινε ένα ακόμα μεγαλύτερο, με αποτέλεσμα στο τέλος να χαθεί η μπάλα. Η αυτοδιοίκηση είναι αλήθεια ότι έχει κάνει τα τελευταία μνημονιακά χρόνια βήματα, μιας και οι προϋπολογισμοί πλέον εφαρμόζονται με μεγαλύτερη συνέπεια, ενώ οι προμηθευτές χωρίς έγκριση δαπάνης δημοσιευμένης στη «Διαύγεια» δεν πρέπει να αναλαμβάνουν έργο ή προμήθεια. Υπάρχουν όμως ακόμα κάποιοι που δεν γνωρίζουν διαδικασίες, αλλά και δήμαρχοι που νομίζουν ότι είναι «μικροί θεοί» και έχουν… λόγο. Καλό θα είναι να προσγειωθούν όλοι έγκαιρα και να μην τους μπαίνουν ιδέες ειδικά στην παρούσα προεκλογική φάση.
