Ακόμα και αν θέλει να δει κάποιος καλόπιστα το μπαράζ των εξαγγελιών λίγες εβδομάδες πριν από την επίσημη έναρξη της προεκλογικής περιόδου, δεν μπορεί. Η χρονική συγκυρία δεν είναι αθώα, ενώ επιπρόσθετα κάποιοι αποδεδειγμένα είναι μόνο μεγάλα και κενά περιεχομένου λόγια. Η περιφερειακή αρχή και οι δημοτικές αρχές στο τέλος της θητείας συνήθως κάνουν απολογισμό αυτών που έπραξαν, δεν εξαγγέλλουν έργα που… θα κάνουν.

Η απάντηση που ψελλίζεται στην κριτική των προεκλογικών εξαγγελιών είναι ότι τώρα ανοίγουν διάφορα προγράμματα και επειδή οι θεσμοί έχουν συνέχεια, κάποια πράγματα πρέπει να τρέξουν παρ’ ότι αφορούν την επόμενη τετραετία. Δεν γνωρίζουμε πόσοι πιστεύουν αυτή την εκδοχή, αλλά νομίζουμε ότι αυτό που υπερισχύει είναι η προεκλογική σκοπιμότητα. Τα έργα δεν μπορεί να εξαγγέλλονται και να προγραμματίζονται με βάση τις εκλογικές ανάγκες του περιφερειάρχη ή του δημάρχου. Το σημαντικότερο, δεν μπορεί να δεσμεύουν την πολιτική της επόμενης αρχής που θα επιλεγεί με την ψήφο των πολιτών το Μάιο.

Στο παιχνίδι των εξαγγελιών συμμετέχει ενεργά η κυβέρνηση, η οποία έχοντας την ίδια λογική με τις τοπικές αρχές «τρέχει» ενόψει βουλευτικών εκλογών υποσχέσεις για να δείξει έργο. Αν κάποιος αθροίσει τέλος Μαΐου τα έργα που έχουν εξαγγελθεί και «δημοπρατηθεί», είμαστε βέβαιοι ότι θα διαπιστώσει ότι χρειάζονται 4-5 προϋπολογισμοί ΕΣΠΑ και 10-15 προγράμματα δημοσίων επενδύσεων. Το παιχνίδι των εξαγγελιών το έχουμε ζήσει και στο παρελθόν και γνωρίζουμε πλέον όλοι ότι οι κατάλογοι έργων είναι κανονικός χαρτοπόλεμος. Το πραγματικό έργο φαίνεται και δυστυχώς για κάποιους είναι αόρατο. Οσες λοιπόν εξαγγελίες και αν κάνουν δεν πρόκειται να εξαπατήσουν κανέναν άλλον εκτός από αυτούς που είναι πρόθυμοι να εξαπατηθούν.