Κυριακή, 29 Απριλίου 2012 18:28

Τα φοβικά διλήμματα θα κρίνουν τις εκλογές

Γράφτηκε από τον
Βαθμολογήστε αυτό το άρθρο
(0 ψήφοι)

Η αντιπαράθεση και τα επικοινωνιακά τρικ υποψηφίων και κομμάτων τις επόμενες ημέρες θα κορυφωθούν. Είναι πλέον φανερό ότι όσο περισσότερο πλησιάζουμε προς την ημέρα των εκλογών, τόσο θα αυξάνεται η πίεση και θα εντείνονται τα διλήμματα προς τους πολίτες. Ο θυμός είναι διάχυτος, αλλά εξίσου σημαντική είναι πλέον και η αμηχανία για την επόμενη ημέρα. Η εκδήλωση της οργής είναι δεδομένη και απολύτως αναμενόμενη, αλλά όλα πλέον δείχνουν ότι το αποτέλεσμα των εκλογών θα το κρίνει η διαχείριση του φόβου για την επόμενη ημέρα.

Τα δύο στρατόπεδα του φόβου έχουν επιδοθεί το τελευταίο διάστημα σε αγώνα δρόμου για το ποιο θα κουνήσει τα μεγαλύτερα και τα... φοβερότερα σκιάχτρα. Το «μνημονιακό» στρατόπεδο ισχυρίζεται ότι θα υπάρξει συνολική κατάρρευση της χώρας αν δεν επικρατήσει η φιλοευρωπαϊκή στρατηγική, ενώ το «αντιμνημονιακό» αριστεροδεξιό μπλοκ υποστηρίζει ότι με το μνημόνιο οι Γερμανοί, αφού πρώτα μας βασανίσουν, θα μας πιουν στο τέλος και το αίμα με το καλαμάκι! Οι στόχοι και των δύο, προφανείς: Οι μεν υποστηρίζουν ότι δεν υπάρχει εναλλακτική κι ότι αν θέλουν οι πολίτες να μείνουν σε ευρωπαϊκά επίπεδα διαβίωσης θα πρέπει να τους ψηφίσουν, ενώ οι δε προσπαθούν να πείσουν ότι τα πάντα έχουν τελειώσει, είμαστε στον πάτο, οπότε οι πολίτες δεν έχουν να χάσουν τίποτα αν τους ψηφίσουν για να βγάλουν έστω το... μπαγλάμι τους.
Τα διλήμματα στην πολιτική είναι απολύτως λογική στρατηγική. Το ωραίο είναι ότι... οι μεν καταγγέλλουν τους δε -και τούμπαλιν- για την επιβολή διλημμάτων φόβου, ψάχνοντας περισσότερο για το άλλοθι της επόμενης ημέρας.

Σε τοπικό επίπεδο παίζουν διάφορα «φοβικά σενάρια». Υπάρχουν τα υπερβολικά, που θέλουν να κλείνουν από Πανεπιστήμιο και ΤΕΙ μέχρι Νοσοκομείο και σχεδόν όλες οι άλλες υπηρεσίες -εννοείται ότι τα σχολεία δεν συγχωνεύονται, αλλά «κλείνουν»-, και τα έχοντα βάση, που αφορούν το παράρτημα μιας δημόσιας υπηρεσίας στην Πέρα Ραχούλα.
Από τα σενάρια διακίνησης φόβου δεν θα μπορούσαν να λείπουν και οι αγροτικές επιδοτήσεις, οι οποίες κάθε φορά που αναθεωρείται η ΚΑΠ... κόβονται! Το ωραίο είναι ότι για την καταστροφή κλαίνε πιο πολύ όλοι αυτοί που κατά τα λοιπά δεν καίγονται και πολύ για την παραμονή της χώρας στη Ε.Ε.! Οσο για την άλλη πλευρά; Πατώντας πάνω στα καταστροφολογικά σενάρια που έχουν καλλιεργηθεί, διαβεβαιώνει ότι αυτό δεν θα συμβεί κι ότι ο κίνδυνος καταστροφής υπάρχει μόνο αν δεν ακολουθηθεί ο δικός της μοναδικός δρόμος.
Η όλη κατάσταση έχει στοιχεία παραλόγου, αλλά ποιος μπορεί να ισχυριστεί ότι ζούμε σε ορθολογικές πολιτικές και οικονομικές καταστάσεις;
Οι εκλογές είναι κρίσιμες γιατί, πλέον, τόσο σε επίπεδο οικονομίας όσο και σε επίπεδο κοινωνίας τα πράγματα είναι εντελώς οριακά. Δεν υπάρχουν περιθώρια για λάθη και παραλείψεις. Το μνημόνιο δεν είναι η αιτία, αλλά το αποτέλεσμα της πολιτικής και οικονομικής μας υστέρησης. Οι πολίτες οφείλουν να δείξουν μεγαλύτερη υπευθυνότητα από κάθε φορά, σταθμίζοντας θυμό, φόβο και ρεαλισμό.
Μετά την απομάκρυνση από το εκλογικό ταμείο, ουδείς νομιμοποιείται να παριστάνει τον εξαπατημένο. Οποιος εξακολουθεί να νομίζει ότι υπάρχουν ανώδυνες λύσεις, που θα προκύψουν με μαγικό τρόπο ή με μαγκιά και ψευτοτσαμπουκάδες, να είναι έτοιμος να πληρώσει και το λογαριασμό από τα σπασμένα. Οι αυταπάτες έχουν κρατήσει αρκετά - και είναι καιρός να αντιληφθούμε όλοι ότι, χωρίς σημαντικές αλλαγές στο παραγωγικό μοντέλο της χώρας, μέσα από ανατροπές σε όλα τα επίπεδα οργάνωσης της οικονομίας και της κοινωνίας, δεν πρόκειται να υπάρξει καλύτερο αύριο, με ή χωρίς μνημόνιο.
Και βέβαια, αλλαγές χωρίς να υπάρξει κοινωνικό και πολιτικό κόστος, δυστυχώς, δεν μπορούν να συντελεστούν. Πολιτική ευθύνη και ευαισθησία είναι η δημιουργία ενός πλαισίου προστασίας αυτών που θα πληγούν. Οχι η άρνηση της πραγματικότητας και της αναγκαιότητας των αλλαγών.

panagopg@gmail.com


NEWSLETTER