Δευτέρα, 04 Φεβρουαρίου 2013 10:00

Το μισό βήμα της “Αθηνάς” κομίζει... γλαύκας στα ΑΕΙ

Γράφτηκε από τον
Βαθμολογήστε αυτό το άρθρο
(1 Ψήφος)
Το μισό βήμα της “Αθηνάς” κομίζει... γλαύκας στα ΑΕΙ

Το σχέδιο “Αθηνά” για την τριτοβάθμια εκπαίδευση έγινε δεκτό με ανακούφιση στην Περιφέρεια Πελοποννήσου, ενώ σε άλλες περιοχές ξεσήκωσε θύελλα διαμαρτυριών για τα λουκέτα στα τμήματα και τις σχολές. Είναι ηλίου φαεινότερον ότι ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς και ο υφυπουργός Παιδείας και πρώην πρύτανης του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου Θεόδωρος Παπαθεοδώρου έκαναν ό,τι περνούσε από το χέρι τους για να μην μπει λουκέτο στα “αδύναμα” τμήματα του Μοριά. Διατήρησαν λοιπόν όλα τα τμήματα του εξακτινωμένου Πανεπιστημίου Πελοποννήσου, και έτσι υπάρχει τουλάχιστον μία σχολή σε κάθε νομό. Ετσι, όλοι είναι ικανοποιημένοι - και περισσότερο οι θεωρητικοί του δόγματος “Ενα πανεπιστήμιο κι ένα στρατόπεδο σε κάθε πόλη”. Την ίδια δε ικανοποίηση φαίνεται πως νιώθουν και οι κουτόφραγκοι που μας δανείζουν, καθώς πιστεύουν ότι η κυβέρνηση κάνει τις απαραίτητες μεγάλες μεταρρυθμίσεις στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.

 

Στην πραγματικότητα όμως η κυβέρνηση επιχειρεί να κάνει... μισή τρύπα στον ωκεανό των πελατειακών σχέσεων, αφού το σχέδιο “Αθηνά” δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια ακόμη μαξιμαλιστική προσπάθεια ικανοποίησης κοντόφθαλμων τοπικιστικών και συντεχνιακών μικροσυμφερόντων. Οποιος πιστεύει το αντίθετο μπορεί να κάνει μεταπτυχιακή εργασία για την αναγκαιότητα ύπαρξης πανεπιστημιακής σχολής στην Κόρινθο, όταν σε απόσταση μισής ώρας, στην Αθήνα, λειτουργούν 5 μεγάλα πανεπιστήμια και 2 ΤΕΙ. Αν το θέμα αυτής της μεταπτυχιακής εργασίας τού φαίνεται δύσκολο, μπορεί να συλλέξει στοιχεία για να αποδείξει ότι σε μια επαρχιακή πόλη μικρότερη των 20.000 κατοίκων συγκροτούν... ακαδημαϊκή κοινότητα 200 φοιτητές και 10 επισκέπτες - καθηγητές. 

Γενικότερα κατά την ταπεινή μου άποψη, το εξακτινωμένο πανεπιστήμιο -τουλάχιστον με τη μορφή που το έχουμε γνωρίσει στην Ελλάδα- δεν είναι βιώσιμο και εξυπηρετεί μόνο τοπικιστικά και συντεχνιακά συμφέροντα. Ειδικότερα, εξυπηρετεί τα συμφέροντα των τοπικών αρχόντων που θεωρούν ότι η οικονομική ανάπτυξη ισούται με το άθροισμα των ενοικίων από γκαρσονιέρες και των εσόδων από πώληση “υποβρυχίων” σε ελληνάδικα. Εξυπηρετεί επίσης τα συμφέροντα των καθηγητών πανεπιστημίων που έχουν δουλειές στην Αθήνα και πρέπει να τακτοποιούν το ωράριο της επαρχιακής διδασκαλίας σύμφωνα με τη βούλησή τους. Η... τακτοποίηση του ωραρίου είναι πιο εύκολη στις “αυτόνομα” τμήματα του εξακτινωμένου πανεπιστημίου, καθώς εκεί δεν υπάρχουν συγκρουόμενα συμφέροντα μεταξύ πολυάσχολων καθηγητών. Ετσι ο καθηγητής με τις πολλές  δουλειές στην Αθήνα μπορεί να πετάγεται στην επαρχία για μαθήματα μία ή το πολύ δύο μέρες, και τις υπόλοιπες να ασχολείται με το “κύριο” επάγγελμά του στην Αττική. 

Για να μη μακρηγορούμε: Κατά την ταπεινή μου πάντα άποψη και όπως έχω ξαναγράψει στο παρελθόν, το Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου και το ΤΕΙ Καλαμάτας πρέπει να συγχωνευθούν και όλες οι σχολές να λειτουργούν στην Καλαμάτα. Κι αυτό επειδή στην Καλαμάτα υπάρχουν άρτιες εγκαταστάσεις στο ΤΕΙ, αλλά και επειδή η μεσσηνιακή πρωτεύουσα έχει τον απαιτούμενο αριθμό  κατοίκων, κτηρίων και υπηρεσιών που χρειάζονται για να λειτουργήσει μια πραγματική ακαδημαϊκή κοινότητα. Στις υπόλοιπες πόλεις της Περιφέρειας Πελοποννήσου δεν υπάρχουν οι αναγκαίες κτηριακές εγκαταστάσεις και πρέπει να δαπανηθούν χρήματα για τη δημιουργία τους. Επιπρόσθετα, ανήκω σ' αυτούς που πιστεύουν ακράδαντα ότι πανεπιστήμιο μπορεί να αναπτυχθεί μόνο σε μια αστική κοινωνία και όχι σε μισοχωριάτικες κωμοπόλεις. 

Σε κάθε περίπτωση, αν οι ακαδημαϊκοί κρίνουν ότι η Καλαμάτα δεν πληροί τις προϋποθέσεις για την ανάπτυξη του Ιδρύματος, το Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου πρέπει να συγχωνευθεί με αυτό της Πάτρας και να συνεχίσει τη λειτουργία του στην αχαϊκή πρωτεύουσα. Πάντως το ΤΕΙ Καλαμάτας θα συνεχίσει να λειτουργεί στη Μεσσηνία για να μη γίνουν οι πανάκριβες εγκαταστάσεις του... φωλιά για κουκουβάγιες. 

Εξυπακούεται βέβαια, ότι για να λειτουργήσει το ενιαίο Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου μόνο στην Καλαμάτα, θα πρέπει πρώτα από όλα οι Μεσσήνιοι να παραιτηθούν από τις τοπικιστικές τους διεκδικήσεις για τη λειτουργία... όλων των υπηρεσιών στο νομό τους. Ή μάλλον, όπως επίσης έχουμε ξαναγράψει, θα πρέπει να συμφωνήσουμε όλοι οι Πελοποννήσιοι σε μια νέα αναδιάταξη όλων των φορέων και των υπηρεσιών. Ετσι, αν στην Καλαμάτα λειτουργεί το Πανεπιστήμιο, δεν μπορεί να λειτουργεί και Στρατόπεδο και Εφετείο και Χημείο. Σ' αυτό το πλαίσιο, τα στρατόπεδα όλης της Πελοποννήσου πρέπει να πάνε στη Σπάρτη. Τα Εφετεία Καλαμάτας και Ναυπλίου και οι φυλακές πρέπει να μεταφερθούν στη διοικητική πρωτεύουσα της Περιφέρειας Πελοποννήσου, την Τρίπολη. 

Δεν διεκδικώ το αλάθητο ούτε λέω ότι αυτές οι προτάσεις είναι οι μοναδικές. Πιστεύω όμως ότι πρέπει επιτέλους να γίνει μια ουσιαστική αναδιάταξη των φορέων και των υπηρεσιών της Πελοποννήσου, μακριά από κοντόφθαλμα τοπικιστικά συμφέροντα - για το καλό όλων μας. Πιστεύω δε ότι είναι ήδη αργά κι ότι δεν αρκούν τα... μισά βήματα για να καλύψουμε την απόσταση που μας χωρίζει από όσους, την ίδια στιγμή μ' εμάς, κάνουν τρία τρία τα βήματα για να μην κατέβουν από την ατμομηχανή της ανάπτυξης. Το μισό βήμα της “Αθηνάς” απλώς αυξάνει το χάσμα που μας χωρίζει από τον ανεπτυγμένο κόσμο - και τελικώς το μόνο που κομίζει είναι... γλαύκας στα κτήρια των ΤΕΙ και των ΑΕΙ που θα κλείσουν στο μέλλον, επειδή δεν θα μπορούν να ανταγωνιστούν τα ευρωπαϊκά πανεπιστήμια της... Αλβανίας και της Βουλγαρίας. 

Τα μισά βήματα οδηγούν την οικονομία σε πιο βαθιά ύφεση και τις κουκουβάγιες στα  εγκαταλειμμένα κτήρια μιας ανάπτυξης που δεν πρόλαβε να 'ρθει πριν την καταστροφή.


NEWSLETTER