Σάββατο, 06 Απριλίου 2013 10:19

Το κράτος δικαίου οφείλει να προλάβει τη ρατσιστική έκρηξη

Γράφτηκε από τον
Βαθμολογήστε αυτό το άρθρο
(0 ψήφοι)
Το κράτος δικαίου οφείλει να προλάβει τη ρατσιστική έκρηξη

Με την εγκληματικότητα των τσιγγάνων μπορεί να ασχολήθηκε και ο πρωθυπουργός -έστω τηλεφωνώντας για τα «μάτια» της φωτογραφικής μηχανής στον αρμόδιο υπουργό- αλλά το πρόβλημα καθημερινά οξύνεται. Το πρόβλημα προφανώς... δεν καταλαβαίνει από επικοινωνία και εκδικείται όσους νομίζουν πως θα το ξορκίσουν με συσκέψεις, συναντήσεις κι ανούσιες δηλώσεις.

 

Του Γιώργου Παναγόπουλου

Οπως κάθε μεσσηνιακό ή ελληνικό πρόβλημα... έτσι κι αυτό αφέθηκε στην τύχη του επί σειρά ετών, με αποτέλεσμα η αντιμετώπισή του να έχει καταστεί πλέον εξαιρετικά δύσκολη. Το χειρότερο όμως είναι ότι οι περισσότεροι εμπλεκόμενοι εξακολουθούν να μην αντιλαμβάνονται την πολυπλοκότητα και το μέγεθός του, και να συμπεριφέρονται όπως στο παρελθόν - περιορίζοντας έτσι δραματικά τις όποιες πιθανότητες επίλυσης.

Οποιος έχει παρατηρήσει τα τελευταία χρόνια τα γεγονότα με τσιγγάνους στη περιοχή θα έχει διαπιστώσει ότι, όταν σφίγγουν τα αστυνομικά μέτρα στη Μεσσήνη, τα επεισόδια μεταφέρονται σε χωριά της Καλαμάτας - και το αντίστροφο βέβαια. Η συγκεκριμένη πραγματικότητα δείχνει ότι δεν έχει σπουδαίο αποτέλεσμα η αστυνομική επιχείρηση-σκούπα μόνο σε μια περιοχή, γιατί αυτό που επιτυγχάνεται είναι απλώς η προσωρινή μετατόπιση του προβλήματος... δίπλα. Η πραγματικότητα αυτή μας δείχνει επιπρόσθετα ότι δεν έχει κανένα νόημα η συζήτηση και το αίτημα που περιφέρεται στα πρωθυπουργικά και υπουργικά γραφεία, για δημιουργία αυτόνομου αστυνομικού τμήματος με έδρα τη Μεσσήνη, γιατί πολύ απλά το ίδιο θα πρέπει να γίνει αύριο για τον Αρι, μεθαύριο για το Αριοχώρι και τον άλλο μήνα για το Μελιγαλά. 

Χρειάζεται προφανώς μια ειδική ομάδα-τμήμα, με έδρα την Αστυνομική Διεύθυνση, επαρκώς στελεχωμένη και το κυριότερο με ολοκληρωμένο επιχειρησιακό σχέδιο αντιμετώπισης του προβλήματος. Οι τσιγγάνοι δεν δραστηριοποιούνται μόνο στη Μεσσήνη, αλλά σε όλο το νομό, ενώ έχουν κυριολεκτικά μετατρέψει σε γκέτο μια ευρύτερη περιοχή στο τρίγωνο Μεσσήνη - Μελιγαλάς - Καλαμάτα. Οποιος νομίζει ότι θα λύσει το πρόβλημα στα στενά γεωγραφικά όρια του «χωριού» του και θα σωθεί βάζοντας φρουρά να καμαρώνει στην πλατεία... σύντομα θα διαπιστώσει ότι πλανάται πλάνην οικτράν.

Οι τσιγγάνοι δεν ήταν εγκληματίες. Αφέθηκαν στην τύχη τους με αποτέλεσμα η μικροπαραβατικότητα του παρελθόντος να μετατραπεί σταδιακά σε σκληρή εγκληματικότητα. Η αυστηρή αστυνόμευση της δράσης τους είναι λοιπόν όρος επιβίωσης αλλά και διατήρησης της διαφορετικότητας και του πολιτισμού τους. Αν δεν αποκοπούν οι συμμορίες με τα όπλα, τα ναρκωτικά και τις άλλες βαριές εγκληματικές δραστηριότητες από την καθημερινότητα των τσιγγάνων, σύντομα δεν θα μιλάμε πια για μια ιδιαίτερη κοινωνική ομάδα που χρειάζεται μέτρα προστασίας και ένταξης, αλλά για κανονικές συμμορίες σε γκέτο. Για όσους δεν το έχουν καταλάβει και έχουν εύλογες ευαισθησίες απέναντι στην «επιθετική» αστυνόμευση, πρέπει να υπογραμμίσουμε ότι είμαστε ακριβώς ένα βήμα πριν από τη δημιουργία απόλυτων εγκληματικών γκέτο που θα αφανίσουν μια ολόκληρη κοινωνική ομάδα. 

Οπως έχουν διαμορφωθεί τα πράγματα δεν χωρούν άλλες  καθυστερήσεις. Χρειάζεται άμεση δράση με αυστηρά μέτρα αστυνόμευσης που θα ξεκινούν, όπως πολλές φορές έχουμε υποστηρίξει, με τον έλεγχο των μετακινήσεων: Αν δεν σταματήσει το επικίνδυνο όσο και ανενόχλητο... όργωμα των δρόμων με τα αυτοκίνητα και αν δεν εφαρμοστεί με αυστηρότητα έστω ο Κώδικας Οδικής Κυκλοφορίας, δεν μπορούμε περιμένουμε αποτελέσματα από καμιά ειδική ομάδα και καμιά παρέμβαση ισχυρού παράγοντα.

Η αστυνόμευση και το χτίσιμο ενός αισθήματος ασφάλειας στον πολίτη ξεκινά από την καθημερινή βελτίωση της κατάστασης. Οταν ο καθένας μας βλέπει ξεχαρβαλωμένα αυτοκίνητα με κρεμασμένους δέκα ανθρώπους από πάνω, να κάνουν ράλι στους δρόμους βγάζοντας επιδεικτικά τη γλώσσα στη νομιμότητα· όταν κρίσιμοι δημόσιοι χώροι -όπως για παράδειγμα το νοσοκομείο- βρίσκονται υπό ιδιότυπη κατάληψη με ασκόπως περιφερόμενους που αλαλάζουν ή και απειλούν κατά περίπτωση· όταν όλοι ενοχλούνται και κινδυνεύουν από τις καθημερινές εικόνες ανομίας, αλλά όλοι οι αρμόδιοι δηλώνουν αδυναμία παρέμβασης· τότε είναι πολύ εύκολο ο καθένας αφενός να φοβάται «να μπλέξει» και αφετέρου να ζητά πολύ σκληρές λύσεις, πέρα και έξω από το δημοκρατικό τόξο και τον νομικό πολιτισμό μας. 

Εν ολίγοις, οι συνθήκες που επικρατούν στην τοπική κοινωνία, σε συνδυασμό με τα γενικότερα προβλήματα στο οικονομικό πεδίο, έχουν δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για ρατσιστικές εκρήξεις που θα οδηγήσουν σε απρόβλεπτες καταστάσεις. Δεν υπάρχει άλλος χρόνος για χάσιμο. Αρκετά πια με τις μεταβιβάσεις ευθυνών και τις βολικές δικαιολογίες! Το κράτος δικαίου και τα όργανά του δεν δικαιούνται να παραμένουν άλλο απαθή.

panagopg@gmail.com


NEWSLETTER