Δευτέρα, 04 Οκτωβρίου 2010 14:11

Η αυτονόητη σοβαρότητα

Γράφτηκε από Γιώργος Παναγόπουλος
Βαθμολογήστε αυτό το άρθρο
(0 ψήφοι)

Το πολιτικό σύστημα βρίσκεται σε περιδίνηση. Σχεδόν όλα τα κόμματα αλλά και τα πολιτικά πρόσωπα που συμμετέχουν σε αυτά συμπεριφέρονται ως ζαλισμένα κοτόπουλα. Η εξέλιξη αυτή είναι απολύτως λογική. Τα οικονομικά προβλήματα που εδώ και χρόνια κρύβονταν κάτω από το χαλάκι του δανεισμού έχουν πνίξει βεβαιότητες και «λύσεις» που κόμιζε το πολιτικό προσωπικό. Τα κόμματα θα έπρεπε να είχαν αντιληφθεί εδώ και καιρό  ότι όχι μόνο δεν υπάρχουν λεφτά αλλά και ότι δεν μπορούν να συνεχίσουν να πορεύονται ανέμελοι υποσχόμενοι στους πάντες τα πάντα. Το κακό βέβαια είναι ότι ενώ πλέον όλοι γνωρίζουν την πραγματικότητα συνεχίζουν  να πορεύονται το μοναδικό δρόμο που γνωρίζουν. Αυτόν της ανευθυνότητας και του άκρατου λαϊκισμού με αποτέλεσμα να λένε και να πράττουν απολύτως αντιφατικά πράγματα.

Τα όσα ζούμε το τελευταίο διάστημα τόσο σε κεντρικό όσο και σε τοπικό επίπεδο είναι απολύτως ενδεικτικά. Οι «αριστεροί» υπερασπίζονται τις άδειες φορτηγών της χούντας και του εμφυλίου πολέμου και οι «δεξιοί» έχουν κηρύξει τον πόλεμο στην Ευρωπαϊκή Ενωση, το Δ.Ν.Τ. και την οικονομία της αγοράς. Οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ αφού ψήφισαν το μνημόνιο μετά διαφωνούν με τις προβλέψεις τους, ενώ οι υπόλοιποι από τα άλλα κόμματα που δεν το ψήφισαν κρύβουν ότι αν δεν υπήρχαν τα λα-λα από αυτό σήμερα θα είχαμε δραχμούλες με τον πληθωρισμό σε τριψήφιο νούμερο και το μισό πληθυσμό άνεργο, ενώ οι υπόλοιποι θα αμείβονταν  με…έναντι. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Το χειρότερο όλων όμως είναι ότι το πολιτικό προσωπικό διαρρηγνύει τα ιμάτιά του για τα δεινά του μνημονίου ενώ θα έπρεπε να ασχολείται με την άθλια οικονομική κατάσταση μιας χώρας η οποία δεν παράγει ουσιαστικά τίποτα και απλώς πουλά υπηρεσίες ακριβές και χαμηλής ποιότητας τις οποίες αγοράζουν πλέον όλο και λιγότεροι ακόμα και από τα «τριτοκοσμικά» Βαλκάνια.

Εκεί που φαίνεται η τρικυμία εν κρανίω είναι στον περίφημο κοινοβουλευτικό έλεγχο. Οι ερωτήσεις και οι αναφορές των βουλευτών είναι ένα περιβόλι στο οποίο αποκαλύπτονται φρούτα και λαχανικά όλων των ειδών. Οι περισσότεροι βουλευτές με το χαρτοπόλεμο των ερωτήσεων έχουν βρει έναν εύκολο τρόπο για να επιδεικνύουν κινητικότητα με αποτέλεσμα στη φούρια τους επάνω να προσυπογράφουν τα πιο απίθανα και αντιφατικά αιτήματα. Από γελοίες ερωτήσεις που ζητούν αποζημιώσεις στην παραγωγή αγροτικών προϊόντων γιατί έβρεξε αλλά και γιατί έκανε καύσωνα, μέχρι την κατάργηση ρύθμισης την οποία ο ερωτών βουλευτής έχει με την ψήφο του θεσμοθετήσει, η διαδικασία αποδεικνύει ότι έχει χαθεί από ορισμένους και ορισμένες κάθε σοβαρότητα ευτελίζοντας κάθε διαδικασία και έννοια. Το κυριότερο, βυθίζουν ακόμα πιο βαθιά στο βούρκο της ανυποληψίας το πολιτικό προσωπικό και το ρόλο του. 

Είναι προφανές ότι με αυτό το πολιτικό προσωπικό και κυρίως με την ανοχή απέναντι στις προκλητικά λαϊκίστικες κορώνες του δεν πρόκειται να πάμε πουθενά. Η πολιτική χρεοκοπία έχει συντελεστεί εδώ και καιρό και κάθε ημέρα που περνά έρχεται όλο και κοντύτερα η συνολική κοινωνική και οικονομική κατάρρευση. Η ευθύνη δεν ανήκει μόνο στους πολιτικούς αλλά κυρίως σε όλους εμάς τους πολίτες που συνεχίζουμε να γοητευόμαστε με αυτούς που μας λένε ότι θα μας κάνουν τη ζωή μας πιο εύκολη, πως θα διώξουν το κακό μνημόνιο και θα βρουν με το μαγικό τους ραβδί «το μείγμα» που θα δίνει σε όλους λεφτά. Τα ψέματα και οι μύθοι κράτησαν αρκετά σε αυτή τη χώρα, είναι καιρός να δούμε όλοι κατάματα την πραγματικότητα. Σε λίγες εβδομάδες θα κληθούμε να ψηφίσουμε για δημάρχους και περιφερειάρχη. Καλό θα ήταν να επιβραβεύσουμε αυτούς που έχουν ένα ρεαλιστικό και μεστό σχέδιο για την πόλη και την περιφέρεια στην οποία ζούμε. Αυτούς που δείχνουν ικανοί να λύσουν ένα-δυο προβλήματα που αφορούν την καθημερινότητα όλων μας όπως το κυκλοφοριακό και η καθαριότητα, να φροντίσουν τους ηλικιωμένους στα χωριά που έχουν ουσιαστικά εγκαταλειφθεί και να αξιοποιήσουν ορθολογικά και κυρίως με διάφανο τρόπο τους πόρους του ΕΣΠΑ που αναλογούν στην περιοχή. Αυτά αρκούν αν δεν είναι πολλά. Αρκετά με τα μηνύματα και τα διλήμματα, τα μεγάλα λόγια και τους τρανούς στόχους. Χορτάσαμε. Είναι καιρός να απαιτήσουμε και να επιλέξουμε να γίνουν επιτέλους τα μικρά και αυτονόητα.
panagopg@gmail.com

Τελευταία τροποποίηση στις Κυριακή, 26 Φεβρουαρίου 2012 12:29
Περισσότερα σε αυτή την κατηγορία: Περιφερειακή ανάπτυξη ή άθροισμα τοπικών σχεδίων »

NEWSLETTER