Την ώρα που βουλιάζουμε γιατί δεν αλλάζουμε, τοπικοί άρχοντες και βουλευτές έχουν ανέβει στα... κεραμίδια και σκούζουν σαν τους γάτους το Γενάρη, ζητώντας να μην αλλάξει τίποτα ώστε να διατηρηθεί το καθεστώς που οδήγησε τη χώρα στην καταστροφή. Τοπικοί άρχοντες και βουλευτές είναι μπροστάρηδες στον “αγώνα” κατά των καταργήσεων ή συγχωνεύσεων υπηρεσιών και διεκδικούν μια ΔΟΥ σε κάθε κωμόπολη, ένα νοσοκομείο σε κάθε πόλη, ένα στρατόπεδο κι ένα πανεπιστήμιο σε κάθε πρωτεύουσα νομού, και φυσικά 2-3 αεροδρόμια σε κάθε Περιφέρεια. Στο πλευρό των μπροστάρηδων αρχόντων και βουλευτών, στέκονται οι πρόεδροι των φορέων της... συμφοράς - που ενώ θεωρητικώς είναι εταίροι της Πολιτείας, στην πράξη υπηρετούν τα κοντόφθαλμα συντεχνιακά συμφέροντα ορισμένων μελών τους. Με άλλα λόγια, όλοι αυτοί που οδήγησαν τη χώρα στην καταστροφή έχουν ανέβει τώρα στα κεραμίδια, και παριστάνοντας τις  παρθένες ψιψίνες επιχειρούν να ενοχοποιήσουν άλλους για τα εγκλήματα που διέπραξαν και διαπράττουν. Ή, αν προτιμάτε, σκούζουν για το αεροδρόμιο της... Τρίπολης και τη ΔΟΥ της Κάτω Ραχούλας, μπας και σώσουν το τομάρι τους όταν θ' αναγκαστούν να προχωρήσουν σε νέες περικοπές μισθών και συντάξεων επειδή απλώς είναι ανίκανοι να αλλάξουν τη χώρα.
Πέρσι τέτοια εποχή, επισημαίναμε ότι όλες οι θυσίες του ελληνικού λαού θα πάνε στράφι αν δεν γίνει μια τεράστια διοικητική μεταρρύθμιση, με στόχο την επίτευξη οικονομιών κλίμακας και την παροχή υπηρεσιών υψηλής ποιότητας στους πολίτες. Τονίζαμε τότε, ότι αυτή η προσπάθεια θα είναι εξαιρετικά δύσκολη γιατί θα υπάρξει σύγκρουση με το βαθύ κράτος. Υπενθυμίζαμε ότι η περίφημη “επανίδρυση του κράτους” που είχε εξαγγείλει ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής έμεινε στα χαρτιά, γιατί το βαθύ κόμμα επικαλούμενο το πολιτικό κόστος εμπόδισε όλες τις μεταρρυθμιστικές προσπάθειες. Αναρωτιόμασταν λοιπόν πέρσι τέτοια εποχή, αν ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου έχει τις δυνάμεις να συγκρουστεί με το βαθύ ΠΑΣΟΚ και να αλλάξει τη χώρα. Η απάντηση πλέον είναι γνωστή σε όλους: Το βαθύ ΠΑΣΟΚ είναι εδώ, ισχυρό και δυνατό.
Προφανώς ο κ. Παπανδρέου πληρώνει σήμερα τις “συμμαχίες” που έκανε στην αντιπολίτευση για να μπορέσει να κατακτήσει την εξουσία. Πληρώνει τις συμμαχίες με το βαθύ κόμμα, τις οποίες θα πληρώσει αύριο κι ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης Αντώνης Σαμαράς όταν κατακτήσει την εξουσία με τη σειρά του, καθώς σήμερα αφήνει τους γαλάζιους άρχοντες και βουλευτές να σκούζουν στο πλευρό του βαθιού ΠΑΣΟΚ. Το βαθύ πράσινο και το βαθύ γαλάζιο έχουν συμμαχήσει για να μη δει η χώρα άσπρη μέρα.
Θα πείτε, δεν έκανε καμία μεταρρυθμιστική τομή η κυβέρνηση; Φυσικά και έκανε. Τον “Καλλικράτη”. Ομως η σπουδαία αυτή μεταρρύθμιση θα οδηγηθεί σε πλήρες αδιέξοδο αν δεν συγχωνευθούν υπηρεσίες και φορείς του Δημόσιου Τομέα και των επαγγελματικών ενώσεων. Π.χ. η αυτοδιοικητική Περιφέρεια Πελοποννήσου δεν έχει ουσιαστικό λόγο ύπαρξης όσο εξακολουθούν να λειτουργούν τα νομαρχιακά Επιμελητήρια ως φορείς έκφρασης τοπικιστικών συμφερόντων. Αν δεν ιδρυθούν Περιφερειακά Επιμελητήρια, καλό είναι να ξεκινήσουμε τώρα κιόλας τη συζήτηση για την κατάργηση των Περιφερειών και την... επανίδρυση των Νομαρχιών.
Με την ίδια λογική πρέπει να γίνει και η συγχώνευση των υπηρεσιών του δημόσιου τομέα. Πρέπει να δημιουργηθούν άμεσα ισχυρές περιφερειακές και δημοτικές υπηρεσίες, με παράλληλη κατάργηση των οικονομικά ασύμφορων καταστημάτων και φορέων. Συγκεκριμένα, οι ΔΟΥ πρέπει να μειωθούν, πολλά καταστήματα των ΕΛΤΑ, του ΟΤΕ και της ΔΕΗ πρέπει να κλείσουν, τα νοσοκομεία της Περιφέρειας πρέπει να συγχωνευθούν διοικητικά και λειτουργικά, και σε όλη την Πελοπόννησο να λειτουργεί μόνο ένα στρατόπεδο. Να ξεκαθαριστεί δε ότι στην Πελοπόννησο μπορεί να λειτουργεί μόνο το αεροδρόμιο της Καλαμάτας και ένα λιμάνι που θα επιλεγεί με αυστηρά οικονομικά κριτήρια.
Από εκεί και πέρα, όποιος δήμαρχος διαφωνεί και θέλει να συνεχιστεί η λειτουργία όλων αυτών των υπηρεσιών, αντί να ανεβαίνει στα κεραμίδια σκούζοντας... ψηφίσματα, δεν έχει παρά να χρηματοδοτήσει αυτές τις υπηρεσίες επιβάλλοντας νέα τέλη. Η κεντρική κυβέρνηση δεν πρέπει όμως σε καμία περίπτωση να χρηματοδοτήσει αυτή την πολιτική. Ας πάνε οι δήμαρχοι με δικό τους σακούλι να επιβάλουν τέλη - και τότε θα δούμε πόσα... απίδια πιάνει ο σάκος. Ολα τα υπόλοιπα είναι οι γνωστές κραυγές που ακούγονταν απ' το βαθύ υπόγειο του κράτους. Απλώς τώρα που το υπόγειο πλημμύρισε, καθώς η χώρα βουλιάζει, γαλάζιοι και πράσινοι μπροστάρηδες ανέβηκαν στα κεραμίδια μπας και σώσουν το τομάρι τους.
Υ.Γ. Διευκρινίζουμε ότι ο μεταφορικός τίτλος του άρθρου δεν έχει καμία σχέση με όσα συνέβησαν στο Διαβολίτσι. Στην εποχή που ζούμε, πρέπει να διευκρινίζουμε και το... αυτονόητο.