Ήρθε η ώρα λοιπόν να ομολογήσω πως πέραν της δημοφιλούς ανά την Ελληνική επικράτεια πετσούλας, δεν πολυτρώω το αρνί η το κατσίκι. Άκουσον μεν, πάταξον δε! Δεν είπα ότι δεν τα τρώω γενικώς, αλλά πως μέχρι να ψηθεί ο οβελίας, είμαι σίγουρος πως όλοι μας έχουμε χορτάσει απο την πληθώρα των εδεσμάτων, που έχουμε αρχίσει να καταναλώνουμε από το πρωί της Κυριακής. Η “ατυχία” για το αρνάκι, είναι πως το λατρεμένο μου κοκορέτσι (που “ξεχειλίζει” απο umami για να μην ξεχνιόμαστε) ψήνεται πολύ πιο γρήγορα, κι ως εκ τούτου το προβάδισμα αυτό του δίνει μια ανυπέρβλητη υπεροχή.
Το άλλο μεγάλο κεφάλαιο στις πασχαλινές συνταγές, το τσουρέκι, είναι για μένα ένας άλυτος γρίφος! Όσες φορές κι αν προσπάθησα να τα φτιάξω στο σπίτι μου, ποτέ δεν κατάφερα να τα κάνω να μοιάζουν όπως τη φωτογραφία της συνταγής, που εκάστοτε εμπιστεύτηκα να με καθοδηγήσει. Τι κι αν προμηθεύτηκα το κατάλληλο αλεύρι, τι κι αν τα ζύμωνα με γροθιές που θα ζήλευε κάθε αθλητής πυγμαχίας, τι κι αν τα έβαζα να φουσκώσουν κάτω απο κουβέρτες με περισσή πατρική στοργή...τζίφος! Έτσι κατέφυγα και φέτος χωρίς κανένα δισταγμό, στην εύκολη μα σίγουρη λύση του ζαχαροπλαστείου και εύχομαι μέχρι του χρόνου το Πάσχα να έχει λανσαριστεί στην αγορά το νέο αρωματικό χώρου με μαχλέπι και μαστίχα Χίου, δηλώνοντας ευθαρσώς πως θα είμαι ο πρώτος που θα το αγοράσει!
Φέτος, που η μέρα της Λαμπρής θα μοιάζει λόγω της πρόωρης καλοκαιρινής ζέστης σαν... Δεκαπενταύγουστος, πιστεύω πως το τσουρέκι δεν είναι κι η καλύτερη λύση για να προσφέρετε στους αγαπημένους σας. Αν μάλιστα δουλεύετε, οπως κι εγώ μέχρι το Μεγάλο Σάββατο, δεν νομίζω ότι θα έχετε την πολυτέλεια χρόνου να τα ετοιμάσετε (αν δε το έχετε κάνει ήδη), πόσο μάλλον να ξαναπροσπαθήσετε, σε περίπτωση μιας αποτυχημένης προσπάθειας. Αν μάλιστα είστε καλεσμένοι σε ένα πασχαλινό τραπέζι σίγουρα δε θα δρέψετε δάφνες πρωτοτυπίας, αν τα προτιμήσετε ως “φίλεμα”. Θα θελα λοιπόν να σας προτείνω να με εμπιστευτείτε άλλη μια φορά και να σκεφτείτε σοβαρά να ετοιμάσετε αυτό το παγωτό που σας προτείνω. Χρειάζετε μόνο να μπείτε στο σούπερ μάρκετ για τόσα λεπτά, όσα και τα υλικά του... Δύο!
Δεν υπάρχει κανένας λόγος να χάνετε το χρόνο σας φτιάχνοντας σπιτικό γλυκό “κορμό” ή το παγωτό της μαμάς σας (με ένα γάλα εβαπορέ, ένα ζαχαρούχο και μια φυτική κρεμά και να περιμένετε με τις ώρες να παγώσει για να ξαναχτυπήσετε με το μίξερ χειρός). Άλλωστε ο καιρός είναι τέλειος για να δείτε τους προσωρινά “επαναπατρισμένους” φίλους σας και να μάθετε τα νέα τους, πίνοντας έναν καφέ στην πλατεία της πόλης σας ή αν είστε τυχεροί, όπως οι Καλαματιανοί, δίπλα στη θάλασσα! Απλά προμηθευτείτε έγκαιρα αυτά τα δυο υλικά, διαθέστε ένα τεταρτάκι για την συναρμολόγηση του (ουσιαστικά περί αυτού πρόκειται) κι αφήστε το στην κατάψυξη μέχρι να το παρουσιάσετε ως επιδόρπιο στο πασχαλιάτικο τραπέζι. Είμαι απολύτως πεπεισμένος ότι θα τους καταπλήξετε και όλοι θα σας ρωτούν πώς το καταφέρατε και το στήσατε... “σπείρα-σπείρα”!
“Σπειρωτό” παγωτό
-
2 λίτρα παγωτό της επιλογής μας
-
2 έτοιμοι “κορμοί” από το σούπερ-μάρκετ
-
“Ντύνουμε” τα εσωτερικά τοιχώματα από ένα ανοξείδωτο ημισφαιρικό μπωλ (μπασίνα) στο μέγεθος της επιλογής μας, με 3-4 στρώσεις από πλαστική μεμβράνη, φροντίζοντας να περισσεύουν 10-20 εκατοστά περιμετρικά
-
Κόβουμε τους “κορμούς” σε λεπτές φέτες πάχους 1-2 εκατοστά και αρχίζουμε να τοποθετούμε μία-μία ξεκινώντας από τον πάτο της μπασίνας μας. Φροντίζουμε να τοποθετούμε τις φέτες κολλητά την μία με την άλλη, μα κυρίως έτσι ώστε ΟΛΕΣ οι σπείρες να έχουν την ίδια φορά, δηλαδή όλες να είναι είτε δεξιόστροφες είτε αριστερόστροφες. Συνεχίζουμε καλύπτοντας μέχρι επάνω. Κόβουμε με προσοχή κομματάκια ανάλογα με τα κενά που έχουν προκύψει ανάμεσα στις σπείρες μας και τα καλύπτουμε επιμελώς.
-
Παίρνουμε το παγωτό της επιλογής μας, που εν τω μεταξύ έχουμε βγάλει απο την κατάψυξη να “μαλακώσει” και γεμίζουμε το μπωλ μας μέχρι επάνω. Αν θέλουμε να “εμπλουτίσουμε” τη συνταγή, μπορούμε να προσθέσουμε διάφορα υλικά της επιλογής μας οπως ξηρούς καρπούς (ψημένα και ανάλατα φιστίκια Αιγίνης είναι παντα η δική μου επιλογή, κυρίως λόγω χρώματος), σταγόνες κουβερτούρας, βύσσινα σε κονσέρβα ή ψιλοκομμένα αποξηραμένα φρούτα. Εγώ επέλεξα παγωτό με γεύση βανίλια Μαδαγασκάρης, για να είμαι σίγουρος ότι θα αρέσει σε όλους.
-
Καλύπτουμε το παγωτό μας με την πλαστική μεμβράνη (που σκοπίμως είχαμε αφήσει να περισσεύει στην αρχή) πιέζοντας με τα χέρια μας ώστε το παγωτό να καλύψει τα όποια κενά ανάμεσα στις σπείρες.
-
Τοποθετούμε βιαστικά στην κατάψυξη τουλάχιστον για 3-4 ώρες. Όταν έρθει η ώρα να το σερβίρουμε, ξεκολλάμε με προσοχή τη μεμβράνη απο το επάνω μέρος του παγωτού, βάζουμε μια πιατέλα στο χείλος του μπωλ κι αναποδογυρίζουμε με μια κίνηση. Τέλος αφαιρούμε τη μεμβράνη από το παγωτό, αφού πρώτα χρησιμοποιούμε τη ζέστη απο τις παλάμες μας για μαλακώσει και να αφαιρεθεί πιο εύκολα!
-
Καλή επιτυχία (για σχόλια, παρατηρήσεις και συμβουλές αναζητήστε τον Γαστροναύτη στο facebook).
O Γαστροναύτης
Παναγιώτης Παπανικολόπουλος
