Την επομένη του προηγούμενου σημειώματος “έπαιξε” στο Διαδίκτυο η έρευνα της WWF για το αστικό πράσινο στην Ελλάδα. Πρωτογενώς το κείμενο που δημοσιοποιήθηκε είχε τίτλο “Λίγο πάνω από τη βάση το αστικό πράσινο στην Ελλάδα”. Το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων διένειμε την είδηση με τίτλο “Τι βαθμό έδωσαν οι πολίτες στο αστικό πράσινο της Ελλάδας”. Το in.gr για να κάνει πιο πιασάρικο το θέμα έβαλε τίτλο “Ποια πόλη είναι πρωταθλήτρια πρασίνου στην Ελλάδα;” και τοπικές ιστοσελίδες το έκαναν “Πρωταθλήτρια πρασίνου στην Ελλάδα η Καλαμάτα”.
Βλέποντας τη σχετική ανάρτηση, ο αντιδήμαρχος Δημήτρης Μπούχαλης έσπευσε να απαντήσει στα όσα κατέθεσα στο “Επί Τάπητος” της προηγούμενης Τετάρτης, κάνοντας ανάρτηση του σχετικού θέματος με τον “πιασάρικο” τίτλο και με την “ένδειξη” που μου δίνει την αφορμή της νέας παρέμβασης: "Η καλύτερη απάντηση στην μίζερη στάση και στην ισοπέδωση των πάντων της αντιπολίτευσης". Δεν μπορώ να γνωρίζω αν έμεινε στον τίτλο ή διάβασε το σχετικό θέμα και πολύ περισσότερο την ετήσια έκθεση της WWF για το θέμα που δίνει μια εντελώς διαφορετική εικόνα γι' αυτό όπως φαίνεται και από την σειρά των τίτλων που προανέφερα.
Ας δούμε λοιπόν πώς έχουν τα πράγματα:
Παρατήρηση πρώτη: Στο εισαγωγικό του ο φίλος Δημήτρης μπερδεύει την αντιπολίτευση με τους πολίτες, καθόσον ουδεμία σχέση έχω με συμπολίτευση και αντιπολίτευση εδώ και πολλά-πολλά χρόνια. Αλλά παραμένω πολίτης αυτής της πόλης και δεν έχω σκοπό να αποδράσω από τα όσα μας αφορούν. Η “ενοχοποίηση” της κριτικής όχι μόνον δεν προάγει το διάλογο αλλά προωθεί και την αντίληψη του “εμείς και οι άλλοι”, την οποία θεωρώ καταστροφική για τις τοπικές υποθέσεις και το δημόσιο λόγο.
Παρατήρηση δεύτερη: Σύμφωνα με το κείμενο που αναρτήθηκε από τον αντιδήμαρχο, "στο Αμστερνταμ το ποσοστό του αστικού πρασίνου που αναλογεί σε κάθε κάτοικο φτάνει τα 27 τετραγωνικά μέτρα και ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας ορίζει ως κατώτατο επιθυμητό όριο τα 9 τετραγωνικά μέτρα ανά κάτοικο". Ως εκ τούτου ο κάθε δημοτικός παράγοντας ο οποίος επιθυμεί να ασχοληθεί με το θέμα του πρασίνου, θα πρέπει να μας κάνει έναν υπολογισμό για το αστικό πράσινο ανά κάτοικο στην Καλαμάτα. Για να διευκολύνω, υπενθυμίζω ότι τα πάρκα είναι περίπου 40 στρέμματα και οι κάτοικοι περίπου 60.000 γεγονός που δεν έμεινε απαρατήρητο στη σχετική έρευνα της Eurostat πριν από 10 χρόνια. Για να διευκολύνω στο ψάξιμο όσους ειλικρινά επιθυμούν τον διάλογο για τις τοπικές υποθέσεις, παραπέμπω σε άρθρο μου στην "Ελευθερία" στις 27/9/2008 με τίτλο "Η Eurostat προειδοποιεί" και αφορά έρευνα που πραγματοποιήθηκε για λογαριασμό της Κομισιόν. Οπως σημείωνα τότε, ήταν σημαντικό το γεγονός ότι υπήρχε η μεσσηνιακή πρωτεύουσα στο δείγμα, καθώς η Eurostat εξέταζε πόλεις σε διαφορετικές χώρες για τις οποίες εκτιμούσε ότι υπήρχε μια δυναμική. Παρατηρούσα όμως με έμφαση ότι στη θεματική "πράσινοι χώροι στους οποίους το κοινό έχει πρόσβαση" η μελέτη έδινε μηδέν τετραγωνικά μέτρα. Πριν κάποιος τοπικός παράγοντας πανηγυρίσει για έναν τίτλο που... αποστομώνει τους αντιπάλους, θα πρέπει να απαντήσει σε ένα κρίσιμο ερώτημα: Από τότε μέχρι σήμερα πόσοι και ποιοι νέοι χώροι πρασίνου δημιουργήθηκαν στην Καλαμάτα ώστε να γίνει πρωταθλητής το... μηδέν;
Παρατήρηση τρίτη: Στην έρευνα, η υψηλή βαθμολογία της Καλαμάτας σχετικά με το αστικό πράσινο δεν έχει να κάνει με την αναλογία του ανά κάτοικο (η οποία δεν καταγράφεται) αλλά με την κατάσταση στην οποία βρίσκεται με βάση την υποκειμενική κρίση των πολιτών (σημειώνεται στην έκθεση αυτό) που μπήκαν στη διαδικασία να ανταποκριθούν στην πρόσκληση της WWF, να ερευνήσουν τους χώρους πρασίνου και να τους βαθμολογήσουν τόσο από την άποψη της ποσότητας και της ποιότητας του πρασίνου, όσο και από την άποψη των υποδομών και της καθαριότητας. Αν διαβάσει κάποιος την έρευνα, θα διαπιστώσει ότι η Καλαμάτα δεν συγκαταλέγεται σε αυτές με τους περισσότερους χώρους πρασίνου: Οι πολίτες υπέδειξαν 6 (και θα δούμε τι είδους χώροι είναι), όταν η Τρίπολη για παράδειγμα διαθέτει 12. Κανένας χώρος αστικού πρασίνου της πόλης δεν συγκαταλέγεται ανάμεσα στους 56 που συγκεντρώνουν βαθμολογία από 9 μέχρι 10. Οι λεπτομέρειες έχουν τη δική τους σημασία: Ενας από τους 6 χώρους πρασίνου είναι οι... μανόλιες της οδού 23ης Μαρτίου! Βαθμολογείται μάλιστα με... 7,5 παίρνοντας 6 στις υποδομές (υπάρχουν τέτοιες στη... νησίδα;). Το (ελαχιστότατο) πράσινο της πλατείας βαθμολογείται μόλις με 6,5 αλλά παίρνει 8,5 για την καθαριότητα και τις υποδομές οπότε... ανεβαίνει στο 7,3. Το πράσινο του Πάρκου Σιδηροδρόμων βαθμολογείται με 9 αλλά η καθαριότητα με 8 και οι υποδομές μόλις με 7. Για την ιστορία συμπληρώνουμε ότι οι άλλοι 3 χώροι με αστικό πράσινο που μετριούνται είναι η Φραγκόλιμνα, η πλατεία Οθωνος και το Πάρκο Λιμενικού. Δυστυχώς μόνον αυτοί οι 6 χώροι καταγράφονται ως χώροι αστικού πρασίνου, δίνοντας μια σαφέστατη εικόνα και για την ανεπάρκεια, πέρα από τους πανηγυρισμούς.
Παρατήρηση τέταρτη: Οπως προκύπτει από την έρευνα, η “βαθμολογία” διαμορφώνεται κατά βάση από το Πάρκο Σιδηροδρόμων και δευτερευόντως από το Πάρκο Λιμενικού (μέσος όρος 8,3 και 8,2 αντιστοίχως κατά τι μικρότερο της αντίστοιχης επίδοσης στην έκθεση του 2016). Το οποίο Πάρκο όχι μόνον δεν κατασκεύασε η δημοτική αρχή, όχι μόνον πολέμησαν την κατασκευή του οι "πρόγονοί" της, αλλά ο δήμαρχος αρχικά είχε μπει στον πειρασμό να το καταστρέψει εξαγγέλλοντας διάνοιξη της Αριστομένους ("Ο μπαλαφουμάς της Αριστομένους" άρθρο μου στην "Ελευθερία" 16/3/2007). Και για μην μασάμε τα λόγια μας, ένα πάρκο βραβευμένο από την Ευρωπαϊκή Ενωση με γειτονικούς δύο ακόμη χώρους (Πάρκο Λιμενικού), έπρεπε να βαθμολογείται με 10 από τους χρήστες και όχι με 8,3. Και καλό θα ήταν να μπουν στον κόπο οι αρμόδιοι παράγοντες της δημοτικής αρχής να μελετήσουν την έκθεση και να δουν τη βαθμολογία καθενός χώρου για να βελτιώσουν την ποιότητα και την ποσότητα πρασίνου, την καθαριότητα και τις υποδομές αν πραγματικά ενδιαφέρονται για κάτι τέτοιο.
Παρατήρηση πέμπτη: Αυτή η υπόδειξη δεν είναι της... αντιπολίτευσης αλλά της WWF. Στο δελτίο Τύπου για την έκθεση ο Αχιλλέας Πληθάρας, υπεύθυνος προγραμμάτων ευαισθητοποίησης του WWF Ελλάς σημειώνει: “Το WWF GreenSpaces είναι η φωνή των πολιτών για το πράσινο της πόλης τους. Η άποψή τους, όπως καταγράφεται μέσα από την εφαρμογή, δείχνει ότι όλες οι δημοτικές αρχές μπορούν να κάνουν πολλά περισσότερα για να προσφέρουν ένα καλύτερο περιβάλλον στους δημότες και να τους φέρουν ξανά στο πράσινο της γειτονιάς και της πόλης τους. Καλούμε λοιπόν τις δημοτικές αρχές να μελετήσουν εποικοδομητικά την άποψη των πολιτών και να προβούν άμεσα σε πρωτοβουλίες για περισσότερο και καλύτερο πράσινο”.
Παρατήρηση έκτη: Ο κ. Πληθάρας συμπληρώνει την παρουσίαση με την παρότρυνση “αυτό που χρειάζεται είναι να συνειδητοποιήσουν όλοι, δημοτικές αρχές και Πολιτεία, πως το πράσινο δεν είναι πολυτέλεια, αλλά αναπόσπαστο στοιχείο της ποιότητας ζωής στις πόλεις”. Αν μελετήσει κάποιος από τους τοπικούς άρχοντες τα όσα περί πρασίνου γράφτηκαν σε αυτή τη στήλη την προηγούμενη εβδομάδα, θα διαπιστώσει ότι αυτή ακριβώς η υπόδειξη αποτελεί και την “κεντρική ιδέα” της παρέμβασης με τίτλο “Πράσινο και καύσωνας στην πόλη...”. Ας μην προσπαθεί να δει κανένας αντιπολίτευση, θα ήταν χρήσιμο να διαθέσει λίγο χρόνο να σκεφτεί και να ψάξει προτάσεις, υποδείξεις, έρευνες και δεν έχει τίποτε να χάσει. Η δημιουργική ενσωμάτωση της κριτικής μπορεί να προσφέρει κέρδος σε αυτούς που κατανοούν τη σημασία και και φυσικά στην πόλη καθώς τέτοιες αντιλήψεις δρουν προωθητικά για την ίδια και τους ανθρώπους της.
Και κάτι τελευταίο: Μιζέρια είναι τα μάρμαρα και οι πλάκες με ολίγη από πράσινο (συμπληρωμένο με ευμεγέθεις γλάστρες για να μην χαλάσουν... οι πλάκες), και η διαρκής επανάληψη της μαγικής αυτής λέξης που εφευρέθηκε για να νομιμοποιήσει την ιδεολογία του χαχαχουσισμού την οποία λατρεύει η δημοτική αρχή. Η “αύρα” που εκπέμπει ακόμη η πόλη υποδεικνύει σε όλους ότι πρέπει να την προστατεύσουν και να την ενισχύσουν. Το οργανωμένο πράσινο φέρνει πολλή αύρα, αλλά χρειάζεται πολύ περισσότερη φροντίδα γι' αυτό...
