Οπωσδήποτε παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον ο τρόπος με τον οποίο οι νέοι δήμαρχοι της Μεσσηνίας αντιμετωπίζουν την υπόθεση ανάληψης των καθηκόντων τους. Το γεγονός ότι ήδη άρχισαν να βρίσκουν δικαιολογίες για να εξηγήσουν ποιος είναι ο λόγος για τον οποίο... δεν θα υλοποιήσουν όσα προεκλογικά υποσχέθηκαν, επιβεβαιώνει τα όσα προεκλογικώς επισημαίναμε από αυτή εδώ τη στήλη.

Υπενθυμίζουμε λοιπόν ότι πολλές φορές είχαμε τονίσει πως πολλοί υποψήφιοι έδειχναν να μην έχουν καταλάβει το μέγεθος των ευθυνών και των προβλημάτων, ενώ το μόνο που τους ενδιέφερε ήταν η εκλογή παντί τρόπω. Και μετά από αυτή… γαία πυρί μιχθήτω. Τώρα λοιπόν, αντί να σηκώσουν τα μανίκια, να οργανώσουν τους δήμους και να εξετάσουν με ποιον τρόπο θα αντιμετωπίσουν τα ζητήματα της συνέχειας και της καθημερινότητας σε πρώτη φάση, κάνουν ουσιαστικά πολιτικό παιχνίδι με τις ανεπάρκειες του "Καλλικράτη".

Θα το γράψουμε πιο χοντρά από τις διατυπώσεις του Φίλιππου Μπάμη: Ουδείς έθεσε υποψηφιότητα με το ζόρι, όλοι έκαναν ό,τι ήταν δυνατόν για να πάρουν το χρίσμα και οφείλουν να αναλάβουν τις ευθύνες τους. Να αφήσουν στην πάντα λοιπόν τις δικαιολογίες και να αντιμετωπίσουν εκείνα τα προβλήματα για τα οποία ζήτησαν την ψήφο των δημοτών.

Αν δεν κατάλαβαν πως δήμαρχος δεν σημαίνει "δίνω διαταγές στους υπαλλήλους από την καρέκλα μου και κυκλοφορώ από σύσκεψη σε σύσκεψη και από κανάλι σε κανάλι", είναι δικό τους πρόβλημα. Οι νέοι δήμαρχοι δεν θα έχουν να κάνουν με "πελάτες" που εντέλλονται οι υπηρεσίες να τους εξυπηρετήσουν, αλλά με ένα σύνολο προβλημάτων της καθημερινότητας που πρέπει να αντιμετωπίζονται στον χρόνο που πρέπει και με τον τρόπο που είναι αναγκαίος. Ας αφήσουν λοιπόν στην πάντα τις "καλλικρατικές" ανησυχίες και ας πορευτούν με αυτό που ζήτησαν να πάρουν.

Εκλέχτηκαν δήμαρχοι με την υπόσχεση ότι θα λύσουν τα προβλήματα των δήμων. Και γι’ αυτό οι πολίτες τούς έδωσαν την ψήφο. Αν έλεγαν τότε αυτά που εμφανίζουν τώρα, πριν ακόμη αναλάβουν, ενδεχομένως κάποιοι άλλοι θα βρίσκονταν σήμερα στη θέση τους. Κι αν τα χρήματα έτρεχαν από τα… μπατζάκια του κράτους, ο καθένας θα μπορούσε να κάνει το δήμαρχο αφού το… ρευστό θα του είχε λύσει τα προβλήματα του προσωπικού και της υλοποίησης μεγαλεπήβολων αναπτυξιακών έργων.

Αν οι δήμαρχοι θέλουν να παίξουν το ρόλο του κομματικού μοχλού στο πολιτικό σκηνικό, θα τα βρουν ενδεχομένως μπαστούνια με τους δημότες. Πετώντας το μπαλάκι στην κεντρική εξουσία, είναι βέβαιο ότι δεν θα αντιμετωπίσουν ούτε προβλήματα διαχείρισης της υπόθεσης που ανέλαβαν να διεκπεραιώσουν. Και οι δήμοι θα καταρρεύσουν με ευθύνη πρωτίστως αυτών που ζήτησαν την ψήφο των πολιτών.

Αυτά που λένε τώρα τα γνώριζαν από την εποχή που έθεσαν υποψηφιότητα, τίποτε δεν έχει αλλάξει στο ενδιάμεσο. Και ως εκ τούτου οφείλουν να τρέξουν, να οργανώσουν και να διεκδικήσουν μέτρα υλοποίησης των σχεδίων τους. Οφείλουν ακόμη να ξεχάσουν τον... χαρτοπόλεμο των επιστολών και την επικοινωνιακή διαχείριση των προβλημάτων. Η απαξίωση του πολιτικού συστήματος έχει πάρει μπάλα και τους δημάρχους, η ευθύνη του πολιτικού προσωπικού της αυτοδιοίκησης είναι τεράστια σε αυτό το ζήτημα και θα γίνει πολύ μεγαλύτερη αν οι τοπικοί άρχοντες δεν φροντίσουν να αλλάξουν τακτική και νοοτροπία.

Ηλίας Μπιτσάνης

belias@internet.gr