Δευτέρα, 07 Φεβρουαρίου 2011 21:06

Καρναβάλια και λαϊκή συμμετοχή

Γράφτηκε από τον
Βαθμολογήστε αυτό το άρθρο
(0 ψήφοι)

Δήμαρχοι και πρόεδροι πήραν τα μαχαίρια και πηγαίνει η πίτα σύννεφο. Κατά δε την προσφιλή συνήθεια, το πανηγύρι θα συνεχιστεί το επόμενο διάστημα με τους αποκριάτικους χορούς για να ολοκληρωθεί έτσι ένας κύκλος εκδηλώσεων που κρατά 2 μήνες και χαρακτηρίζεται από τη συμμετοχή χιλιάδων ανθρώπων σε αυτές. Αποκορύφωμα τα καρναβάλια που φέτος διεξάγονται εν μέσω βαθιάς οικονομικής κρίσης, η οποία ασφαλώς θα έχει τις επιπτώσεις της. Τόσο στο κλίμα, όσο και στις οικονομικές δυνατότητες των οργανωτών οι οποίοι ήδη άρχισαν να ψάχνουν… χρηματοδότες.
Οι δήμοι που οργανώνουν εκδηλώσεις, με πρώτο αυτόν της Μεσσήνης, οφείλουν να αντιστρέψουν αυτό το κλίμα και να τις οργανώσουν με τέτοιο τρόπο ώστε να ενθαρρύνουν τη συμμετοχή των πολιτών. Πιο απλά το καρναβάλι να επιστρέψει στις ρίζες του ως λαϊκή γιορτή και να αναγεννηθεί από τους ίδιους τους πολίτες. Τέτοια χαρακτηριστικά υπήρχαν στο καρναβάλι μέχρι τις πρώτες μεταπολεμικές δεκαετίες. Τότε σταδιακά άρχισαν οι πολίτες να μετατρέπονται σε θεατές, να εμφανίζεται μια έμμεση αρχικά λογοκρισία, να "εμπλουτίζονται" οι εκδηλώσεις με γαλλικές… μαζορέτες. Και γλιστρώντας να φθάνουμε μέχρι τη "βραζιλιανοποίηση" τοπικών εκδηλώσεων που άντεξαν για αιώνες, αλλά σήμερα οργανώνονται παραμορφωμένες και προκατασκευασμένες.
Θα ήταν αφελές να πιστεύει κάποιος ότι θα μπορούσαν τα καρναβάλια να… σωθούν στις νέες συνθήκες που δημιουργήθηκαν. Οταν το θέαμα στέλνει τον πολίτη στον καναπέ από τον οποίο μπορεί να παρακολουθήσει αυθεντικά… βραζιλιάνικα καρναβάλια, αντί για τις περιφερόμενες Βραζιλιάνες που άρχισαν να εμφανίζονται στις εκδηλώσεις του Νησιού. Οταν ακόμη και το καρναβάλι της Νέδουσας, κινδυνεύει να πνιγεί από τη δημοσιότητα και το πλήθος των παρενεργειών που δημιουργεί αυτή. Οταν οργανώνονται καρναβάλια με… το κιλό και αποθεώνεται η ευτέλεια ακόμη και του χιούμορ.
Το αυτό αφελές θα ήταν να πιστεύει κάποιος πως είναι δυνατόν να αναβιώσουν πράγματα από εκείνους που δεν τα έχουν… βιώσει, ότι μπορεί να επιστρέψουμε στο παρελθόν μιας πόλης όταν πλέον σε αυτή έχει χαθεί η γειτονιά και οι άνθρωποι πολλές φορές δεν γνωρίζονται μεταξύ τους.
Τίποτε δεν μπορεί και δεν πρέπει να είναι ίδιο με το παλιό, εκτός από τη… βασική συνταγή. Αυτή δεν είναι παρά μόνον η λαϊκή συμμετοχή και κάτι τέτοιο δεν μπορεί να επιτευχθεί αν δεν αισθανθούν οι πολίτες ως δική τους υπόθεση το καρναβάλι και αν δεν βάλουν αυτοί τη δική τους σφραγίδα. Μακρυά από καπέλα που θα ήθελαν να φορέσουν οι τοπικοί παράγοντες, ακόμη και αν κάτι… πονηρό δεν υπάρχει στην πρόθεσή τους. Θα μπορούσαμε ως παράδειγμα για το τελευταίο να χρησιμοποιήσουμε την μεγάλη έκταση που έχει πάρει στην Καλαμάτα το γλέντι της Τσικνοπέμπτης που σφραγίζεται από την πρωτοβουλία ομάδων φίλων, επαγγελματιών και γειτόνων. Κάθε επιχείρηση να ενταχθεί αυτό σε μια "δημοτική εκδήλωση" είναι βέβαιο ότι θα το οδηγήσει πολύ σύντομα σε μαρασμό.
Συνταγές εν προκειμένω δεν υπάρχουν. Οφείλουν να τις αναζητήσουν δήμοι και φορείς ώστε να ενθαρρυνθεί και όχι να ελεγχθεί η λαϊκή πρωτοβουλία. Και τότε μπορεί να γίνουν πολλά πράγματα.

Τελευταία τροποποίηση στις Τετάρτη, 16 Φεβρουαρίου 2011 13:02

NEWSLETTER