Το «έθιμο» αυτό κληροδοτήθηκε στις νέες γενιές από παλαιότερους ζωηρούς νέους της εποχής, που θεωρούσαμε αστεία την αφαίρεση γλαστρών με λουλούδια από τα σπίτια της πόλης, βλέποντας κατόπιν το πρωί τα θύματα να ψάχνουν για το λουλούδι τους.

Πολλές φορές οι δράστες μετάνιωναν για την πράξη τους βλέποντας μια γιαγιά να κουβαλάει το γιασεμί της. Ακούστηκε κάποτε και η φράση: «Ασ'το γιαγιά, θα σ'το πάω εγώ σπίτι σου». Ηταν ένας από τους δράστες που είχε φιλότιμο.

Σε μια άλλη ενέδρα που στήθηκε, μέλος της ομάδας είπε: «Οχι της μάνας μου τα λουλούδια ρε παιδιά!». Αφού κατάλαβε ότι δεν πρέπει να εξαιρείται κανείς από τη δράση, συμμετείχε εντόνως στην ενέργεια και την άλλη μέρα ο ίδιος μετέφερε τις γλάστρες στο σπίτι του. Σήμερα ο χιουμορίστας δράστης κυκλοφορεί ανάμεσά μας, επιτυχημένος επιχειρηματίας που αναπολεί τα περασμένα.

Μ’ αυτά έπαιζε η νεολαία της Πύλου - και παίζει ακόμα.

Τάκης Αλεξάκης