Το πρώτο έχει να κάνει με την οικονομική ταυτότητα του Ιστορικού Κέντρου: Την κυριαρχία των καταστημάτων υγειονομικού ενδιαφέροντος, την αντιπαράθεσή τους με τα εμπορικά καταστήματα και την ανεξέλεγκτη -σε κάποιες περιπτώσεις- ανάπτυξη των τραπεζοκαθισμάτων.

Το δεύτερο αφορά την αναρχία στην κυκλοφορία και στη στάθμευση, σύμφωνα με τους μελετητές. Επαγγελματίες της περιοχής (από εμπορικά καταστήματα) και η πρόεδρος του Εμπορικού Συλλόγου Καλαμάτας, ωστόσο, έδειξαν να συμφωνούν με αυτή την εικόνα. Τάχθηκαν κατά της αύξησης των πεζοδρομίων και της μείωσης του πλάτους του δρόμου και των θέσεων στάθμευσης.

Από τα ενδιαφέροντα που ακούστηκαν: Η μελέτη είναι πρόκληση για αύξηση του πολιτιστικού τουρισμού. Η ζήτηση μπορεί να εξυπηρετηθεί από τις υφιστάμενες θέσεις στάθμευσης, καθώς υπάρχουν κενές θέσεις νόμιμες στο πάρκινγκ του Νέδοντα. Να φύγουν τα μεγάλα δέντρα για να φανούν τα σημαντικά κτήρια της περιοχής. Ναι σε παραπάνω και ωφέλιμο χώρο της πλατείας 23ης Μαρτίου και όχι να γίνει “τούρτα” για προτομές.

Μετά από τις απόψεις που κατατέθηκαν, ο επικεφαλής των μελετητών επεσήμανε ότι οι ευρωπαϊκές πόλεις δεσμεύονται με οδηγίες που πρέπει να τηρήσουν και σημείωσε πως η κατεύθυνση είναι στα κέντρα των πόλεων να μην κυκλοφορούν αυτοκίνητα με ορυκτά καύσιμα. Επεσήμανε το τρίπτυχο πολιτισμός - ιστορία - τουρισμός και ανέφερε πως μπορούν να ευνοηθούν βιβλιοπωλεία με παλιά βιβλία, καταστήματα με εκκλησιαστικά είδη ή με έμφαση σε ένα θέμα.

Και για τις θετικές συνέπειες απομάκρυνσης των αυτοκινήτων έφερε ως παράδειγμα την Ερμού, τη Βουκουρεστίου και το Μοναστηράκι. Και θα συμπληρώναμε ότι στην Καλαμάτα η πεζοδρόμηση της Αριστομένους έδειξε το δρόμο.

Γιάννης Σινάπης