Ο πρώην υπουργός Παναγιώτης Κουρουμπλής είχε έρθει στην Καλαμάτα στις 26 Απριλίου και στην ημερίδα για το νέο θεσμικό πλαίσιο των λιμανιών της χώρας, στο Εργατικό Κέντρο της πόλης, είχε ζητήσει να στεγαστεί στο Κτήριο Λιμενεργατών το Λιμεναρχείο, προτρέποντας αυτό να γίνει με λογική και συνεννόηση. Τη διαφωνία τους είχαν εκφράσει τότε οι λιμενεργάτες, όταν ο εκπρόσωπός τους υποστήριξε στον υπουργό ότι τα 100 τ.μ. που τους αφήνουν στο κτήριο δεν επαρκούν για το σωματείο τους.

Η άποψη αυτή είχε προκαλέσει την έντονη αντίδραση του βουλευτή Πέτρου Κωνσταντινέα, ενώ και ο δήμαρχος Καλαμάτας Παναγιώτης Νίκας, που δεν έκρυψε τη δυσφορία του για την αρνητική στάση των λιμενεργατών, είχε επιμείνει πως το Λιμεναρχείο πρέπει να μεταστεγαστεί στο Κτήριο Λιμενεργατών.

Ο υπουργός στην ομιλία του είχε παρατηρήσει ότι αυτός που επισκέπτεται το Λιμεναρχείο Καλαμάτας δεν μπορεί να βλέπει αυτή την εικόνα και σημείωσε ότι “είναι μια παραφωνία μέσα στην ομορφιά που υπάρχει στην πόλη”.

Και αναρωτιέται κανείς: Η παραφωνία του Λιμεναρχείου θα παραμείνει; Το παλιό και παραδοσιακό Λιμεναρχείο Καλαμάτας που βρίσκεται σε τραγική κατάσταση και πρέπει να επισκευαστεί, πού θα στεγαστεί, αφού δεν δικαιούται χώρο στο Κτήριο Λιμενεργατών; Η προσβλητική εικόνα ντροπής του Λιμεναρχείου δεν ενοχλεί, ούτε ευαισθητοποιεί; Το Λιμεναρχείο δεν είναι δημόσια υπηρεσία; Δεν υπηρετεί το δημόσιο συμφέρον, δεν νοιάζεται για τον πολίτη, για την εικόνα του λιμανιού και την προστασία του θαλάσσιου περιβάλλοντος; Μήπως είναι κανένας κερδοσκοπικός οργανισμός και μπορεί να νοικιάσει κάποιο άλλο οίκημα; Το κτήριο ανήκει στους λιμενεργάτες αποκλειστικά και οι άλλοι στην πόλη να πάνε να κόψουν το κεφάλι τους;

Οταν ένας υπουργός, ένας βουλευτής και ένας δήμαρχος που υποτίθεται ότι νοιάζονται για το δημόσιο συμφέρον, δεν μπορούν να κάνουν κάτι για να το υπηρετήσουν στην πράξη, δεν υπάρχει ελπίδα.

Οι λογικές ιδιοκτησίας που δεν ταιριάζουν στην πόλη και στην κοινωνία μας, ζουν και βασιλεύουν.

Γιάννης Σινάπης