Οι νομικές ακροβασίες για να νομιμοποιήσουν τη συγκεκριμένη πρακτική δεν έχουν νόημα και καμία ουσία, αποτελούν φθηνές δικαιολογίες μιας και το ζήτημα είναι βαθύτατα πολιτικό. Οποιος θέλει να κρυφτεί πίσω από το δάχτυλό του μπορεί να συνεχίσει να κρύβεται, η ουσία όμως είναι ότι όταν ο επικεφαλής μιας παράταξης είναι αντιδήμαρχος δεν μπορεί να παριστάνει και τη μειοψηφία στη συγκρότηση των επιτροπών.

Η πολιτική λαθροχειρία που έχει συντελεστεί, μόνο με έναν τρόπο μεταβάλλεται: με την παραίτηση από τις επιτροπές των εκλεγμένων ως μειοψηφία συμβούλων και την κατάληψη των θέσεων από πραγματικές παρατάξεις της μειοψηφίας. Αυτό απαιτεί η δημοκρατία αλλά και ο πολιτικός πολιτισμός. Οπως σημειώσαμε και προχθές, η δημοτική αρχή Καλαμάτας δεν ξεκίνησε καλά στο ζήτημα του σεβασμού των μειοψηφιών. Με αυτού του είδους τις πρακτικές το μόνο που επιτυγχάνεται είναι η δημιουργία πόλωσης και αχρείαστου αντιπολιτευτικού μετώπου.

Η συμμετοχή των παρατάξεων της μειοψηφίας στις επιτροπές ενισχύει τη διαφάνεια και τον πλουραλισμό. Η δημοτική αρχή Καλαμάτας μόνο κέρδος θα έχει αν ακούει στις επιτροπές περισσότερες απόψεις. Η λογική της φίμωσης δεν ταιριάζει στους αυτοδιοικητικούς θεσμούς. Επιπρόσθετα, επειδή κανείς δεν τα ξέρει όλα, είναι χρήσιμο να ακούει - και αυτό μπορεί να γίνει στις επιτροπές, όπου και χρόνος υπάρχει και μεγαλύτερη άνεση απ’ ό,τι στο Δημοτικό Συμβούλιο.

Οι συνεργασίες και οι συνθέσεις χτίζονται με διάλογο και επιτυγχάνονται μέσα από την καθημερινή λειτουργία. Οποιος παραμένει ταμπουρωμένος στην επιβολή της συγκυριακής πλειοψηφίας χάνει τη μεγάλη εικόνα. Η ανασύνθεση των επιτροπών αποτελεί, έτσι, μια επιβεβλημένη πράξη πολιτικού πολιτισμού.