Γενικότερα το κράτος δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να προχωρήσει σε αναδιανομή της περιουσίας των Ελλήνων σε βάρος των μικροϊδιοκτητών και προς όφελος μεγάλων επενδυτικών ομίλων ή τραπεζών. 

Ειδικότερα το κράτος θα πρέπει να λάβει ουσιαστικά μέτρα προστασίας της μικρής ιδιοκτησίας απαγορεύοντας τους πλειστηριασμούς ακινήτων, όταν ο οφειλέτης διαθέτει συνολική περιουσία εμπορικής αξίας κάτω από ένα χρηματικό όριο που θα οριστεί με συμφωνία των κομμάτων. Για παράδειγμα, μπορεί να προστατευτεί η περιουσία όλων των νοικοκυριών για ακίνητα εμπορικής αξίας έως 250.000 ευρώ. Σε διαφορετική περίπτωση οι πλειστηριασμοί ακινήτων θα οδηγήσουν σε κοινωνική έκρηξη, μπροστά στην οποία οι διαδηλώσεις των αγανακτισμένων θα μοιάζουν με εκδρομή νηπιαγωγείου. 

Σε κάθε περίπτωση η κυβέρνηση δεν πρέπει να πάψει να υπενθυμίζει στους δανειστές ότι εκατομμύρια Ελληνες συμπληρώνουν το εισόδημά τους, αξιοποιώντας τη μικρή ιδιοκτησία τους και ότι δύσκολα θα καταφέρουν να τα βγάλουν πέρα αν χάσουν την περιουσία τους. Θα πρέπει επίσης να τους υπενθυμίζουν ότι στην Ελλάδα τα ακίνητα δεν ανήκουν σε ολιγάρχες ή σε εταιρείες και ότι οι χιλιάδες αγρότες δεν είναι μεγαλογαιοκτήμονες όπως στη Δυτική Ευρώπη. Οι ιδιαιτερότητες αυτές αγνοήθηκαν τόσο από τις προηγούμενες κυβερνήσεις όσο και από τους δανειστές που επέβαλαν τον ΕΝΦΙΑ, με συνέπεια να στραφεί η μεσαία τάξη τόσο κατά των μέχρι τότε συστημικών κομμάτων όσο και κατά της Ευρωπαϊκής Ενωσης. 

Βεβαίως για να προστατευτεί η μικρή ιδιοκτησία δεν αρκεί η απαγόρευση των πλειστηριασμών. Χρειάζεται πρώτα από όλα να μειωθούν οι φόροι και να κατανεμηθούν δίκαια με διεύρυνση της φορολογικής βάσης. Αν το κράτος συνεχίσει να αυξάνει τους φορολογικούς συντελεστές προσπαθώντας να βγάλει από τη μύγα ξίγκι το μόνο που θα καταφέρει στο τέλος είναι να κάνει τους Ελληνες ανέστιους εργάτες, που θα δουλεύουν για ένα κομμάτι ψωμί στη γη των πατεράδων τους.  

Θανάσης Λαγός

Εmail: lathanasis@yahoo.gr