Η προειδοποίησή του δεν πρέπει να περάσει "απαρατήρητη", όπως πέρασε η αντίστοιχη του 2008 για το ενδεχόμενο προσφυγής στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, η οποία δυστυχώς επιβεβαιώθηκε δυο χρόνια αργότερα, όταν ο τότε πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου ανακοίνωσε από το Καστελόριζο την άτυπη χρεοκοπία της ελληνικής οικονομίας. Για να μη χάσουμε όμως αυτή τη φορά το ίδιο το... Καστελόριζο, θα πρέπει να αλλάξουν πολλά στην ελληνική οικονομία και κοινωνία. Και πρώτα απ' όλα θα πρέπει, όχι μόνο η πολιτική ηγεσία, αλλά κυρίως οι πολίτες, να αποφασίσουν αν θέλουμε έναν αξιόμαχο επαγγελματικό στρατό ή απλώς... στρατόπεδα σε κάθε πόλη για να μη διαταραχθεί το πελατειακό δίκτυο των μανάβηδων και των χασάπηδων που προμηθεύουν με τρόφιμα το τοπικό στρατόπεδο.
Στην πραγματικότητα, όποια κι αν είναι η επόμενη κυβέρνηση θα αντιμετωπίσει σε όλους τους τομείς το ίδιο δίλημμα, γνωρίζοντας μάλιστα ότι κάθε προσπάθεια για μεταρρύθμιση θα βρει απέναντί της την πλειονότητα των Ελλήνων πολιτών που βάζουν το δικό τους συμφέρον -όπως το εννοούν- πάνω από το κοινό καλό.
Συγκεκριμένα η επόμενη κυβέρνηση θα πρέπει μεταξύ άλλων να αποφασίσει αν θέλει ένα αποτελεσματικό σύστημα υγείας ή κέντρα υγείας σε κάθε κωμόπολη. Θα πρέπει να αποφασίσει επίσης αν θέλει πανεπιστημιακά τμήματα σε κάθε πόλη που θα "πουλούν" μεταπτυχιακούς τίτλους με αντίτιμο 3.500 ευρώ, ή αξιόπιστα ιδρύματα τριτοβάθμιας εκπαίδευσης που θα παρέχουν στους αποφοίτους τα απαιτούμενα γνωστικά εφόδια για την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών. Εννοείται ότι η επόμενη κυβέρνηση θα πρέπει πρώτα απ' όλα να αποφασίσει αν η Ελλάδα χρειάζεται χιλιάδες δικαστές και δικηγόρους που βγάζουν μεροκάματο αναβάλλοντας δίκες, ή ένα αποτελεσματικό δικαστικό σύστημα που θα αποκαταστήσει το χαμένο γόητρο της δικαιοσύνης στην Ελλάδα.
Και για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους: Ολα δείχνουν ότι στις 7 Ιουλίου η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας θα βρεθεί αντιμέτωπη με το εξής δίλημμα: Μεταρρυθμίσεις ή κατάρρευση; "Αλλάζουμε ή βουλιάζουμε" υπενθυμίζουμε ότι είπε ο Γιώργος Παπανδρέου, όταν βρέθηκε στην ίδια θέση. Θα μπορέσει όμως ο Κυριάκος Μητσοτάκης να πείσει τους Ελληνες για την αναγκαιότητα των μεταρρυθμίσεων ή θα φύγει νύχτα όπως ο Γιώργος Παπανδρέου όταν επιχείρησε να μειώσει τα στρατόπεδα και να ενοποιήσει τα σώματα ασφαλείας;
Με απλά λόγια: Ο κ. Μητσοτάκης για να πετύχει τους στόχους του θα πρέπει να πείσει πρώτα απ' όλους τους ψηφοφόρους της Νέας Δημοκρατίας για την ανάγκη να ξανακλείσει το στρατόπεδο της Καλαμάτας, που το άνοιξε πάλι ο πρώην πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς, όταν το έκλεισε ο Γιώργος Παπανδρέου επειδή πείστηκε ότι ή αλλάζουμε ή βουλιάζουμε.
Είναι όμως εύκολο να πειστούν οι πολίτες για την αναγκαιότητα να αποκτήσει η Ελλάδα έναν σύγχρονο αξιόμαχο επαγγελματικό στρατό και να κλείσουν τα στρατόπεδα που εξυπηρετούν ανάγκες του περασμένου αιώνα; Η απάντηση προφανώς θα δοθεί από τους πολιτικούς και τα κόμματα. Πολύ φοβάμαι όμως ότι μετά από 10 χρόνια βαθιάς ύφεσης οι περισσότεροι Ελληνες πολιτικοί δεν έχουν αντιληφθεί ακόμα το μέγεθος του κινδύνου που συνεπάγεται η διατήρηση των αναχρονιστικών και αναποτελεσματικών δομών της χώρας.
Κυρίως όμως, φοβάμαι ότι δεν έχουν αντιληφθεί τον κίνδυνο να κλείσει ο κύκλος της μεταπολίτευσης με μια εθνική τραγωδία, πολύ μεγαλύτερη από την εισβολή στην Κύπρο, που λειτούργησε ως καταλύτης για την πτώση της στρατιωτικής χούντας και την αποκατάσταση της δημοκρατίας. Αν είχαν αντιληφθεί τον κίνδυνο δεν θα ψηφοθηρούσαν ανοιγοκλείνοντας στρατόπεδα και πανεπιστήμια. Θα "μάτωναν" μέχρι να πείσουν τους πολίτες για την ανάγκη εκσυγχρονισμού των αναποτελεσματικών δομών και θεσμών.
Μακάρι να διαψευστώ, αλλά εκτιμώ ότι και αυτή τη φορά θα πάει στο βρόντο η προειδοποίηση του πρώην πρωθυπουργού Κώστα Σημίτη. Οπως ακριβώς πήγε στο βρόντο και η προειδοποίησή του το 2008 για την ελληνική οικονομία.
Θανάσης Λαγός
