Κυριακή, 30 Ιουνίου 2019 18:01

Αριστερές και δεξιές πολιτικές αυταπάτες

Γράφτηκε από τον
Βαθμολογήστε αυτό το άρθρο
(7 ψήφοι)
Αριστερές και δεξιές πολιτικές αυταπάτες

Με καθυστέρηση τριών δεκαετιών η ελληνική κοινωνία δείχνει έτοιμη να προσγειωθεί στην πραγματικότητα και να εγκαταλείψει το σύννεφο των "αριστερών ψευδαισθήσεων" που κυριάρχησαν στην πολιτική σκηνή από το 1981, όταν κατέκτησε το ΠΑΣΟΚ για πρώτη φορά την εξουσία, μέχρι την κυβέρνηση της "πρώτη φορά αριστεράς" του ΣΥΡΙΖΑ.

Αξίζει να επισημανθεί, κυρίως για τους νεότερους, ότι ο υπόλοιπος κόσμος εγκατέλειψε το σύννεφο των "αριστερών ψευδαισθήσεων" το 1989, μετά την κατάρρευση του τείχους του Βερολίνου, καθώς διαπίστωσε ιδίοις όμμασι ότι ο "παράδεισος" του υπαρκτού σοσιαλισμού ήταν στην πραγματικότητα επίγεια κόλαση. Θεωρητικώς στο ίδιο συμπέρασμα θα έπρεπε να καταλήξουν και οι Ελληνες, βλέποντας τους σκελετωμένους Αλβανούς που ήρθαν στην χώρα μας αναζητώντας ψωμί και ελευθερία. Οι περισσότεροι συμπολίτες μας προτίμησαν όμως να εκμεταλλευτούν την ανασφάλιστη εργασία των μεταναστών από τις πρώην υπαρκτοσοσιαλιστικές χώρες, προκειμένου να έχουν ελεύθερο χρόνο για να υπερασπίζονται σε καφενεία και συγκεντρώσεις τις "αριστερές ψευδαισθήσεις".

Εννοείται ότι στην Ελλάδα από ένα χρονικό σημείο και μετά, αριστεροί ήταν μόνο οι επαγγελματίες που έβγαζαν το παντεσπάνι τους εκμεταλλευόμενοι τη θυσία των αριστερών που έδωσαν το αίμα τους και τη ζωή τους για τα ιδανικά τους. Οι άκαπνοι νεοαριστεροί, αντιγράφοντας πλήρως τις συμπεριφορές των ιεραρχών της εκκλησίας που περνούν ζωή χαρισάμενη περιφέροντας λείψανα μαρτύρων, κατάφεραν να εξασφαλίσουν όχι μόνο το παντεσπάνι τους, αλλά και το... ηθικό πλεονέκτημα να στήνουν στο τοίχο όποιον τολμήσει να τους κατηγορήσει ότι ενδιαφέρονται μόνο για τη διατήρηση των προνομίων τους.

Το πανηγύρι όμως έλαβε τέλος όταν η ύφεση απέδειξε πως η Μάργκαρετ Θάτσερ είχε δίκιο όταν υποστήριζε ότι "το πρόβλημα με το σοσιαλισμό είναι πως τελειώνει όταν τελειώσουν τα χρήματα των άλλων".

Οταν λοιπόν τελείωσαν τα δανεικά στην Ελλάδα, οι Ελληνες διαπίστωσαν ότι το πρόβλημα της διανομής του πλούτου απασχολεί τις κοινωνίες που... έχουν να μοιράσουν πλούτο κι όχι αυτές που δεν έχουν, γι’ αυτό η ελληνική κοινωνία θα πρέπει ν’ αρχίσει να συζητά τους τρόπους με τους οποίους θα παράγει πλούτο. Και όταν ξεκίνησε η συζήτηση για την παραγωγή πλούτου, ξαφνικά η μισή Ελλάδα (γιατί η άλλη μισή πιστεύει ακόμα στην ύπαρξη του λεφτόδεντρου) "ανακάλυψε" ό,τι γνωρίζει ο υπόλοιπος κόσμος εδώ και τουλάχιστον 3 δεκαετίες. Συγκεκριμένα, και ο μέσος Ελληνας ανακάλυψε ότι ο ιδιωτικός τομέας είναι αποτελεσματικότερος από το κράτος στην παραγωγή προϊόντων και υπηρεσιών. Αρα δεν έχει κανένα νόημα να συζητάμε το ποιος θα παράγει τα προϊόντα και τις υπηρεσίες. Αντιθέτως, έχει νόημα να συζητάμε τα κριτήρια της διανομής του πλούτου στα μέλη της κοινωνίας - και κυρίως, πώς θα διασφαλιστεί η στέγαση, η παιδεία και η υγεία όλων των πολιτών.

Δυστυχώς όμως στην Ελλάδα αντί για να συζητάμε τόσον καιρό τους τρόπους παραγωγής και τα κριτήρια διανομής του πλούτου, χάσαμε πολύτιμο χρόνο και πολλά δισεκατομμύρια ευρώ, επειδή οι άκαπνοι νεοαριστεροί βάφτισαν "νεοφιλελευθερισμό" την προσπάθεια εξορθολογισμού της οικονομίας. Την ώρα που ακόμα και η κομμουνιστική Κίνα είχε αναθέσει την παραγωγή των προϊόντων της σε ιδιώτες (ακολουθώντας το δόγμα του Ντενγκ Σιαοπίνγκ "άσπρη γάτα, μαύρη γάτα, δεν έχει σημασία, αρκεί να πιάνει τα ποντίκια") στην Ελλάδα οι άκαπνοι νεοαριστεροί κρατούσαν δέσμια την ελληνική οικονομία ζητώντας να παραμείνουν κρατικά τα μονοπώλια της Ολυμπιακής, του ΟΣΕ, του ΟΤΕ και το ελεγχόμενο από το κράτος τραπεζικό ολιγοπώλιο.

Σε κάθε περίπτωση -και για να τελειώνει κάποτε η προπαγάνδα για το νεοφιλελευθερισμό- είναι τουλάχιστον ανοησία να μιλάμε σήμερα για φιλελευθερισμό όταν ακόμα και στις ΗΠΑ οι δημόσιες δαπάνες ξεπερνούν το 30% του ΑΕΠ.

Και τώρα που τελειώσαν οι "αριστερές ψευδαισθήσεις", θα ζήσουμε εμείς καλά κι αυτοί καλύτερα; Ηρθε το τέλος της Ιστορίας; Η Ελλάδα θα γίνει εντός της επόμενης πενταετίας σύγχρονο κράτος; Θα απελευθερωθεί η αγορά; Θα ανοίξουν τα κλειστά επαγγέλματα; Οποιος απαντήσει βιαστικά έστω και... ένα "ναι", πιθανόν να τρέφει αυταπάτες μεγαλύτερες κι από εκείνες που έτρεφαν όσοι πίστευαν ότι πίσω από το "σιδηρούν παραπέτασμα" υπήρχε ο παράδεισος.

Στην πραγματικότητα, το τέλος των "αριστερών ψευδαισθήσεων" σημαίνει απλώς ότι το πολιτικό κέντρο, που τις τελευταίες δεκαετίες είχε μετατοπιστεί προς τα αριστερά, τώρα μετατοπίζεται δεξιότερα. Ετσι παραμερίζονται στον άξονα τα αριστερά άκρα και μένει περισσότερος χώρος από την άλλη πλευρά, τόσο για τους "επαγγελματίες πατριώτες" που έχασαν τον ντορβά μετά την πτώση της Χούντας, όσο και για τους κρατικοδίαιτους επιχειρηματίες που ονειρεύονται επιστροφή στην εποχή του προστατευτισμού και των επιδοτήσεων. Βεβαίως υπάρχουν πολλοί ιδεολόγοι δεξιοί (κυρίως φιλελεύθεροι) που πιστεύουν πραγματικά ότι μια κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη μπορεί να βάλει τα θεμέλια του εκσυγχρονισμού της ελληνικής οικονομίας. Δεν αμφισβητώ τα πιστεύω τους - εδώ δεν είχα αμφισβητήσει τις καλές προθέσεις όσων αριστερών φίλων μου πίστευαν ότι μόνο ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να ανατρέψει τις πελατειακές δομές που συντηρούσαν ΠΑΣΟΚ και Νέα Δημοκρατία με συνέπεια να χρεοκοπήσει η ελληνική οικονομία. Ανεξάρτητα όμως από τις προθέσεις, κάθε κυβέρνηση κρίνεται κυρίως από το αποτέλεσμα. Και η αποτελεσματικότητα της επόμενης κυβέρνησης θα εξαρτηθεί σε μεγάλο βαθμό από την ικανότητά της να διαλύσει τις "δεξιές αυταπάτες" για νέα κρατικοδίαιτα ιδιωτικά μονοπώλια και ολιγοπώλια σε κάθε τομέα της οικονομίας.

Διαφορετικά, δεν θα αλλάξει τίποτα στην πραγματική οικονομία, και μόνο τα συνήθη τρωκτικά θα βγάλουν το μανδύα του "αριστερού αγωνιστή" για να φορέσουν τη στολή του "πατριώτη πολεμιστή" την οποία είχαν θάψει βιαστικά σε κάποιο μπαούλο μετά την πτώση της χούντας το 1974.

Θανάσης Λαγός

Εmail: lathanasis@yahoo.gr

Τελευταία τροποποίηση στις Τρίτη, 12 Σεπτεμβρίου 2023 19:33

NEWSLETTER