Κυριακή, 13 Οκτωβρίου 2019 17:57

Πράσινη ενέργεια ή  ...κλιματική υστερία;

Γράφτηκε από τον
Βαθμολογήστε αυτό το άρθρο
(5 ψήφοι)
Πράσινη ενέργεια ή  ...κλιματική υστερία;


Από την εποχή της δανειακής ευημερίας μέχρι σήμερα, και ενώ βιώσαμε την πιο μακροχρόνια ύφεση στην οικονομική ιστορία της Δύσης, η κανονικότητα στην Ελλάδα παραμένει απόλυτα ταυτισμένη με προνεωτερικά παράδοξα που κρατούν δέσμια την οικονομία, και κυρίως με αντιφατικά αιτήματα και πολιτικές που συγκρούονται πρωτίστως με τα συμφέροντα... αυτών που τα εκφράζουν.

Καθώς λοιπόν φαίνεται ότι πρέπει να συνηθίσουμε να ζούμε για πολλές δεκαετίες ακόμα με τις επιπτώσεις της οικογενειοκρατίας, της θρησκοληψίας και του τοπικισμού, θα πρέπει τουλάχιστον να μάθουμε να εκφράζουμε τα συμφέροντά μας - και παράλληλα να σταματήσουμε να υιοθετούμε άκριτα κάθε άποψη που είναι κομμένη και ραμμένη στα μέτρα της πολιτικής ορθοέπειας.
Κυρίως, πριν σταματήσουμε τη λειτουργία των λιγνιτικών μονάδων παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος στη Μεγαλόπολη και σε όλη την Ελλάδα (όπως ανακοίνωσε ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης) ή πριν διακόψουμε τις γεωτρήσεις για εξεύρεση υδρογονανθράκων (όπως θέλουν όσοι αντιδρούν στις γεωτρήσεις στον Κυπαρισσιακό) θα πρέπει να γνωρίζουμε εάν διαθέτουμε το εισόδημα που απαιτείται για την παραγωγή και την αγορά "πράσινης ενέργειας". Το πρόβλημα γίνεται πιο σύνθετο αν βάλουμε στην εξίσωση και τις συμφωνίες για την κλιματική αλλαγή που έχει υπογράψει και πρέπει να τηρήσει η Ελλάδα, οι οποίες -λόγω της αγοράς δικαιωμάτων εκπομπής αερίων- έχουν καταστήσει απαγορευτική τη χρήση του λιγνίτη στην ηλεκτροπαραγωγή.
Από την άλλη πλευρά (όχι μόνο του Ατλαντικού) υπάρχει και ο δρόμος του Ντόναλντ Τραμπ, ο οποίος αμφισβητεί την κλιματική αλλαγή και δίνει προτεραιότητα στην παραγωγή φθηνής ενέργειας. Εννοείται επίσης ότι η Κίνα γράφει στα παλαιότερα των υποδημάτων της τις συμφωνίες για το περιβάλλον και ότι θα συνεχίσει να χρησιμοποιεί πετρέλαιο για να κατασκευάζει... φωτοβολταϊκά, μέχρι να γίνει φθηνότερη η "πράσινη ενέργεια". Την κινέζικη λεωφόρο θα την ακολουθήσουν όχι μόνο οι υπανάπτυκτες οικονομίες, αλλά και όλες οι χώρες με ανελεύθερο πολιτικό καθεστώς, που ενώ ζηλεύουν το ευρωπαϊκό βιοτικό επίπεδο, θεωρούν ότι μπορούν να το φτάσουν μέσω της αχαλίνωτης αγοράς κι όχι ακολουθώντας τον ευρωπαϊκό δρόμο.
Ούτε όμως στη ρυθμισμένη αγορά της Ευρώπης είναι όλα ρόδινα - και κινδυνεύουν να γίνουν μελανότερα καθώς ο πλούσιος Βορράς εξακολουθεί να θεωρεί ότι ο μεσογειακός Νότος μπορεί αλλά δεν θέλει να ακολουθήσει εδώ και τώρα τις θρησκευτικού τύπου εμμονές για την "πράσινη ενέργεια". Δεν είναι τυχαίο ότι η Σκανδιναβία δείχνει έτοιμη ν’ ακολουθήσει πιστά την Γκρέτα Τούνμπεργκ που ζητάει μεταξύ άλλων περιορισμό, αν όχι απαγόρευση, των αεροπορικών ταξιδιών... Ετσι κι αλλιώς, όταν ζεις σε μια χώρα που έχει ξεπεράσει τα σημερινά προβλήματα του μεσογειακού Νότου εδώ και μισό αιώνα, είναι πολύ δύσκολο να αντιληφθείς ότι χωρίς τουρισμό οι Ελληνες και οι Τούρκοι θα κάψουν ό,τι βρουν μπροστά τους για να ζεσταθούν το χειμώνα - και ότι τελικώς η μείωση των ρύπων από τα αεροπλάνα θα είναι μικρότερη από την αύξηση των ρύπων που προκαλεί η φτώχεια.
Σε έναν ιδανικό κόσμο, οι Βορειοευρωπαίοι θα ήξεραν ότι μια φτωχή Ελλάδα θα επέστρεφε χωρίς τύψεις στην εποχή του λιγνίτη, και γι’ αυτό θα έβαζαν πολύ νερό στο κρασί τους πριν ζητήσουν αυστηρή και απαρέγκλιτη εφαρμογή των μέτρων αντιμετώπισης της κλιματικής αλλαγής. Στον ίδιο ιδανικό κόσμο, τα γεωπολιτικά συμφέροντα δεν θα λειτουργούσαν σε βάρος της ελεύθερης αγοράς - και ενδεχομένως η Ελλάδα θα μπορούσε να προμηθευτεί φθηνό ρωσικό φυσικό αέριο χωρίς να εξοργίσει τις ΗΠΑ. Ομως ο κόσμος μας ούτε είναι ιδανικός ούτε πρόκειται να γίνει τις επόμενες δεκαετίες, ακόμα κι αν η επιστήμη καταφέρει να παράγει φθηνή "πράσινη ενέργεια". Γι’ αυτό και μέχρι να παραχθεί φθηνή "πράσινη ενέργεια" -και με δεδομένο ότι κανένας δεν συζητά την παραγωγή πυρηνικής ενέργειας στην Ελλάδα- καλό είναι να το ξανασκεφτούμε πριν διαδηλώσουμε και κυρίως πριν αποφασίσουμε αν θα κλείσουμε τις λιγνιτικές μονάδες ή αν θα συνεχιστούν οι γεωτρήσεις για υδρογονάθρακες στο Ιόνιο.
Στο κάτω κάτω της γραφής, αν η Ευρώπη έχει αποφασίσει να περάσει στην εποχή της... κλιματικής υστερίας, δεν έχουμε και πολλούς λόγους να βιαστούμε να την ακολουθήσουμε σε αυτή την ανορθολογική πορεία. Δεν χρειάζεται να την ακολουθήσουμε, ακόμα κι αν διαφωνούν οι νεοφώτιστοι πιστοί της κλιματικής υστερίας, που ψήφισαν "Οχι" στο δημοψήφισμα του 2015 και τώρα ψάχνουν μια νέα θρησκεία ν’ ακολουθήσουν μετά την κατάρρευση της αντιμνημονιακής εμμονής.

lathanasis@yahoo.gr

Θανάσης Λαγός

 

Τελευταία τροποποίηση στις Τρίτη, 12 Σεπτεμβρίου 2023 19:27

NEWSLETTER