Επιμέλεια: Νικολέττα Κολυβάρη
Σύμφωνα με τις ίδιες αστυνομικές πληροφορίες, η γυναίκα κατήγγειλε τον συλληφθέντα στις Αρχές, στα μέσα του περασμένου Δεκεμβρίου. Και πριν περάσει καλά καλά ένας μήνας, αυτός φέρεται ότι την παρενόχλησε ξανά, οπότε από την εισαγγελική αρχή Κυπαρισσίας εκδόθηκε σε βάρος του ένταλμα σύλληψης για παραβίαση περιοριστικών όρων, και συνελήφθη από αστυνομικούς του Τμήματος Τριφυλίας.
Αξίζει να σημειωθεί ότι η Ελληνική Αστυνομία λειτουργεί σε όλη τη χώρα 18 γραφεία αντιμετώπισης της ενδοοικογενειακής βίας, αλλά δεν επαρκούν. Μία γυναίκα πάντως που θα καταγγείλλει την ενδοοικογενειακή βία που υφίσταται, θα πρέπει να ενημερώνεται από τους αστυνομικούς και για το δίκτυο δομών στήριξης κακοποιημένων γυναικών. Εν τω μεταξύ, μέχρι πέρυσι τις αρχές Δεκεμβρίου, τα περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας που καταγγέλθηκαν στην Αστυνομία ξεπερνούσαν τις 8.000, ωστόσο, ένα σημαντικό εργαλείο, το «Panic button», η έξυπνη εφαρμογή στα κινητά που προορίζεται να σώζει ζωές γυναικών, δεν έχει ακόμη επεκταθεί στην ελληνική περιφέρεια. Αστυνομικοί που μίλησαν ανεπίσημα στην “Ε” επεσήμαναν πάντως ότι πρέπει να καταλάβει η γυναίκα τον κίνδυνο που υπάρχει όταν παραμένει στο σπίτι με τον κακοποιητή της. Συμβουλεύουν, μάλιστα, από τα πρώτα σημάδια ότι θυματοποιείται είτε δεχόμενη λεκτική, είτε σεξουαλική, είτε και σωματική κακοποίηση, θα πρέπει να προχωρά σε καταγγελία.
ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΟΜΕΝΟ ΜΟΤΙΒΟ
Το Κέντρο “Διοτίμα” επισημαίνει ότι η ενδοοικογενειακή βία περιλαμβάνει ένα επαναλαμβανόμενο μοτίβο παραβιαστικών συμπεριφορών που ασκεί ο δράστης. Σύμφωνα με το Συμβούλιο της Ευρώπης μία στις 4 Ευρωπαίες βιώνει ή θα βιώσει ενδοοικογενειακή βία κάποια στιγμή στη ζωή της, ενώ κάθε χρόνο 6% έως 10% των γυναικών υφίστανται ενδοοικογενειακή βία. Μπορεί να συμβεί σε όλες, στο γάμο, τη σχέση, τη συμβίωση, από τον νυν, πρώην ή τέως σύζυγο/σύντροφο. Η ενδοοικογενειακή βία περιλαμβάνει ένα επαναλαμβανόμενο μοτίβο παραβιαστικών συμπεριφορών που ασκεί ο δράστης, με στόχο να διατηρήσει την εξουσία και τον (κοινωνικό) έλεγχο πάνω στο θύμα του, είτε είναι γυναίκα ή παιδί. Με τις συνεχείς λεκτικές και σωματικές τιμωρίες, τις απειλές, τον εξαναγκασμό, ο κακοποιητής έχει ως σκοπό να εκφοβίσει, να τρομάξει, να ταπεινώσει το θύμα, να του «σπάει» το ηθικό και να το κάνει να νιώσει ανίκανο να προβάλει αντίσταση, να δει καθαρά την κατάσταση.
Πέρα από τη σωματική κακοποίηση (χαστούκια, σπρώξιμο, τράβηγμα από τα μαλλιά, κ.ά.) που απειλεί τη σωματική ακεραιότητα του θύματος, η ενδοοικογενειακή βία παίρνει διάφορες μορφές: λεκτική, ψυχολογική, σωματική, σεξουαλική κακοποίηση και οικονομική βία – που δεν αφήνουν ορατά σημάδια αλλά τραυματίζουν εξίσου.
ΜΑΘΑΙΝΟΝΤΑΣ ΝΑ ΚΑΤΗΓΟΡΕΙΣ ΕΣΕΝΑ
Σύμφωνα με τη “Διοτίμα”, η ενδοοικογενειακή βία έχει σημαντικότατες επιπτώσεις στην ψυχική υγεία των γυναικών (άγχος, κατάθλιψη, σκέψεις αυτοκτονίας, μετατραυματικό στρες, ψυχοσωματικά συμπτώματα κ.ά.). Το συναισθηματικό προφίλ που αναπτύσσουν (χαμηλή αυτοεκτίμηση, αισθήματα αναξιότητας, αίσθηση ότι δεν αξίζει να αγαπηθούν), σε συνδυασμό με τις εναλλασσόμενες αντιδράσεις του κακοποιητή, τις εγκλωβίζει σε έναν κύκλο βίας. Μάλιστα, σταδιακά, η επιζώσα χρόνιας ενδοοικογενειακής βίας βλέπει τον εαυτό της με το βλέμμα του δράστη. «Μαθαίνει» να κατηγορεί τον εαυτό της. Ο κακοποιητής, αργά και μεθοδικά, της «εμφυτεύει» την ιδέα ότι είναι συνυπεύθυνη, ώστε να παραιτηθεί από κάθε σενάριο διαφυγής.
Πολλές φορές, οι κακοποιημένες γυναίκες χρησιμοποιούν ακόμη και τα λόγια ή τα επιχειρήματα των ίδιων των δραστών: «Είμαι σαν τη μάνα μου, όπως και εκείνη τσάντιζε τον πατέρα μου και τις έτρωγε, έτσι κι εγώ», «Όλα τα κάνω λάθος, κάτι πάει στραβά με εμένα», «Ναι αλλά και εγώ τον προκάλεσα». Εσωτερικεύοντας μια ευθύνη, που σε καμία περίπτωση δεν τους αναλογεί, οι γυναίκες που κακοποιούνται κυριαρχούνται από αισθήματα ενοχής και ντροπής, τα οποία δημιουργούν σημαντικά εμπόδια στην αποκάλυψη και καταγγελία της βίας.
