Πέμπτη, 26 Νοεμβρίου 2015 15:42

Μεσσήνιος εθελοντής ναυαγοσώστης στη μάχη της διάσωσης προσφύγων στη Λέσβο (βίντεο και φωτογραφίες)

«Μόλις χθες μάθαμε πως απέναντι, στην Τουρκία περιμένουν περίπου 2 εκατομμύρια πρόσφυγες. Χθες μόνο υποδεχθήκαμε 45 - 50 βάρκες στη Λέσβο. Ερχονται με κάθε λογής βάρκες. Ξύλινες, φουσκωτές… Άλλες με χειριστές 12χρονα παιδιά και άλλες σάπιες έτοιμες να βουλιάξουν.

Ο παππούς μιας οικογένειας μας είπε πως αν απέναντι υπήρχε έστω η μισή ανθρωπιά απ’ ότι εδώ, τότε όλα θα ήταν καλύτερα. Περιμένουν κρυμμένοι στο δάσος 15 και 20 μέρες σε άθλιες συνθήκες, μέχρι να έρθει η σειρά τους να τους βάλουν οι λαθροδιακινητές στη βάρκα. Εχουμε δει ακόμα και πατεράδες πρόσφυγες να μεταφέρουν κόσμο, ενώ απέναντι κρατούν την οικογένειά τους, μέχρι να επιστρέψουν για να πάρουν και άλλους…».

Κάπως έτσι περιγράφει, μιλώντας στο eleftheriaonline.gr, τα όσα βιώνει στο Λιμαντζίκι Μολύβου της Λέσβου ο καλαματιανός εθελοντής ναυαγοσώστης Νίκος Μαυρέας, που συμμετέχει στην ομάδα 24ωρης διάσωσης της Lifeguard Hellas. O ίδιος αρνήθηκε να μείνει παρατηρητής από τον καναπέ του στα όσα συμβαίνουν στο «σπίτι» του όταν είδε στην τηλεόραση τους Ισπανούς διασώστες να δίνουν μάχη για τη διάσωση των προσφύγων στη Λέσβο. Η ένταξή του στην εθελοντική ομάδα ήταν άμεση και ήδη η εμπειρία μέσα σε μόλις λίγες ημέρες είναι πολύ δυνατή.

 

«Αύριο χαλάει ο καιρός. Στα 12 μίλια, απέναντι, βλέπουμε με τα κιάλια να τους φορτώνουν στις βάρκες».

Όπως λέει: «Ο κόσμος δεν έχει καταλάβει τον όγκο του μεταναστευτικού προβλήματος. Αν χθες σταματούσε ο πόλεμος, για τον επόμενο χρόνο καθημερινά πρόσφυγες θα έφταναν στην Ελλάδα. Εχουν φύγει τόσοι πολλοί από τη χώρα τους…».

Είναι χαρακτηριστικό του μεγέθους της φυγής από τη Συρία κατά κύριο λόγο, το γεγονός πως η ομάδα του έχει εξασφαλίσει σπόνσορες μέχρι τον Μάρτιο τουλάχιστον, και γίνονται προσπάθειες για ακόμα παραπέρα.

Κι ενώ σοκάρουν οι περιγραφές του Καλαματιανού εθελοντή που δίνει μάχη για τη διάσωση των προσφύγων στη Λέσβο, μαζί με πλήθος άλλων, διαπιστώνει κανείς πως όταν το δράμα ενός ολόκληρου έθνους αφυπνίζει συνειδήσεις νέων ανθρώπων που θέλουν να προσφέρουν στον συνάνθρωπο, τότε υπάρχει ελπίδα πως το αύριο μπορεί να γίνει καλύτερο.

 

Και αυτό καθώς μια νότα αισιοδοξίας μέσα στη μαυρίλα του πολέμου, της ανθρώπινης εκμετάλλευσης και του πόνου χαρίζουν οι εθελοντές που υποδέχονται με ζεστασιά τους τρομαγμένους ανθρώπους, οικογενειάρχες με μωρά παιδιά, που βγαίνουν με κάθε λογής σκαρί στις ακτές της Λέσβου.