Ο λόγος για τον καταξιωμένο μουσικό, συνθέτη και κιθαρίστα Ηλία Κατελάνο, με τον οποίο η “Ε” συνομίλησε ενώ ο ίδιος απολάμβανε εδώ τις διακοπές του… Το καλοκαίρι ενδείκνυται για να βάλουμε το δίσκο του “Lounge ιστορίες” να παίζει, να απολαύσουμε το τοπίο που βρισκόμαστε και να ταξιδέψουμε μαζί του…

- Πότε ξεκινάει η σχέση σας με τη μουσική και ποια ήταν τα πρώτα ερεθίσματα που είχατε ως παιδί;                 

Η σχέση μου με τη μουσική ξεκίνησε από πολύ μικρή ηλικία, όταν έβλεπα και άκουγα ζωντανή μουσική σε διάφορα πανηγύρια και εκδηλώσεις της περιοχής μας. Πάντα ήθελα να γίνω μουσικός και να ταξιδεύω. Αυτό και τίποτα άλλο!

- Ερχεστε συχνά στη Μεσσηνία; Τι αναμνήσεις κρατάτε από τον γενέθλιο τόπο σας;             

Ερχομαι πολύ συχνά στη Μεσσηνία, έχω ανακαινίσει το πατρικό μου σπίτι στη Χώρα και περνάω εδώ τουλάχιστον 4 μήνες το χρόνο, καλοκαίρι και φθινόπωρο.

- Το γεγονός ότι κατάγεστε από την επαρχία πιστεύετε ότι έχει επηρεάσει τη διαμόρφωση της μουσικής σας ταυτότητας;
                           
Αν και έφυγα πολύ μικρός και ξαναγύρισα μεγάλος, η καριέρα μου και οι επιρροές μου αναγκαστικά προήλθαν από τη ζωή στην Αθήνα και τις άλλες μεγαλουπόλεις του πλανήτη όπου έχω ζήσει κατά καιρούς. Πάντα λατρεύω όμως τον τόπο αυτό και νιώθω πολύ τυχερός που μπορώ να περνάω αρκετό καιρό στη Μεσσηνία.

- Εχετε συνεργαστεί με όλα τα μεγάλα ονόματα της εγχώριας σκηνής. Ποιες είναι οι μουσικές και οι ανθρώπινες στιγμές που σας μένουν ανεξίτηλες;

Από όλες τις συνεργασίες όλα αυτά τα χρόνια, το βασικό κριτήριο ήταν πάντα η φιλία και η αμοιβαία αποδοχή. Με την αξέχαστη και πολυαγαπημένη Αρλέτα, το Βαγγέλη Γερμανό, τη Φωτεινή Βελεσιώτου, την Ανδριάνα Μπάμπαλη, τον Κώστα Λειβαδά, το Ρένο
Χαραλαμπίδη, την Αθηνά Ρούτση, την Κλαούντια Ντελμέρ. Ημασταν και είμαστε φίλοι και εκτός δουλειάς κι έχουμε περάσει άπειρο χρόνο μαζί, ως φίλοι και αγαπημένοι άνθρωποι!

- Τι σηματοδοτούν για εσάς οι “Lounge ιστορίες”, ο δίσκος σας;
           
Οι “Lounge ιστορίες” ήρθαν ως επιστέγασμα μιας μακρόχρονης φιλίας με το Ρένο, που μοιραζόμαστε κοινές ιδέες για την τέχνη, τη μουσική, τη ζωή. Με πολύ χιούμορ, καφέδες κλπ. Τάραξαν τότε τα νερά της δισκογραφίας γιατί ήταν η πρώτη φορά που τόσο γνωστά και αγαπημένα ελληνικά τραγούδια αποδόθηκαν με αυτόν τον τρόπο. Εκτοτε άρχισαν όλοι να κάνουν ό,τι κάναμε εμείς, αλλά παραμένουμε οι πρώτοι διδάξαντες και με το μεγαλύτερο airplay στα ραδιόφωνα.

- Με ποιο κριτήριο επιλέξατε τους συνεργάτες που σας συντρόφευσαν σε αυτό το εγχείρημα;         

Τα κριτήρια είναι το ταλέντο, η διαφορετικότητα, η αμοιβαία αποδοχή. Και πάνω απ’ όλα η ανθρώπινη σχέση μεταξύ μας.

- Τι σχέδια υπάρχουν για τον φετινό χειμώνα; Πώς θα αντεπεξέλθει η μουσική στις νέες απαιτήσεις της εποχής;

Η φετινή κατάσταση έχει στην κυριολεξία συντρίψει τον δικό μας κλάδο. Και δεν νομίζω ότι αυτό θα αλλάξει προς το καλύτερο σύντομα. Το μόνο που εύχομαι είναι να έχουμε υγεία, και περιμένω να ανοίξει τα σύνορά της η Ταϊλάνδη, να πάω εκεί να παίξω και να γράφω μουσική - καθότι ξεχειμωνιάζω σε ένα τροπικό νησί, το Koh Phangan, τα τελευταία χρόνια.

Πώς περιγράφει ο Ηλίας Κατελάνος τη ζωή του μέχρι τώρα: Γεννήθηκα και έζησα μέχρι την ηλικία των 6 χρόνων στη Χώρα Μεσσηνίας, μετά βρέθηκα στην Αθήνα και από την ηλικία των 10 χρόνων άρχισα να παίζω κιθάρα. Σε ηλικία 16 χρονών ξεκίνησε η επαγγελματική καριέρα μου σαν μουσικός! Εχω παίξει με το Γιώργο Ζαμπέτα, τη Βίκυ Μοσχολιού, την Πόλυ Πάνου, το Βασίλη Τσιτσάνη, το Μανώλη Μητσιά και πολλούς άλλους μεγάλους του ελληνικού τραγουδιού. Στα 20 μου χρόνια άφησα τα μεγάλα μαγαζιά και άρχισα να παίζω στις μπουάτ της Πλάκας με την Αλκηστη Πρωτοψάλτη, την Ελένη Βιτάλη, το Γιάννη Κούτρα, το Δήμο Μούτση και τον Λουκιανό Κηλαηδόνη. Μοναδικές εποχές με μοναδικούς ανθρώπους. Παράλληλα παίζω σε πολλούς δίσκους της ελληνικής δισκογραφίας στα studio. Αυτό κράτησε μέχρι το 1985, που έφυγα για την Αυστραλία όπου σπούδασα μουσική και έγινα ολοκληρωμένος μουσικός. Γυρίζοντας το 1990 άρχισα να παίζω με την Αρλέτα, για 25 συναπτά χρόνια, από τις ωραιότερες εμπειρίες της ζωής μου, καθώς μιλάμε για φίλη αγαπημένη για χρόνια και έναν εξαιρετικό άνθρωπο με μοναδικές μελωδίες και ερμηνείες! Στην πορεία παίζω παράλληλα με τον Βαγγέλη Γερμανό, τον Κώστα Λειβαδά και την Αντριάνα Μπάμπαλη. Παράλληλα με όλα αυτά έχω και τη δική μου μπάντα, τους “Downtown beat”, παίζοντας soul, funk και acid jazz. Η μπάντα μεσουράνησε για 12 χρόνια στην αθηναϊκή σκηνή και περιόδευε πολύ συχνά σε ολη την Ελλάδα. Στις αρχές του 2005 γνώρισα το Ρένο Χαραλαμπίδη και έκτοτε έχουμε ηχογραφήσει μια εξαιρετική σειρά με διασκευές ελληνικών κομματιών σε bossa nova – electronica. Με συμμετοχές εκλεκτών φίλων τραγουδιστών και μουσικών. Εχω ήδη αρχίσει να δουλεύω ως παραγωγός και ενορχηστρωτής στα studio και έχω συνεργαστεί δισκογραφικά, με πολλούς εκλεκτούς φίλους τραγουδιστές και συνθέτες. Ενδεικτικά αναφέρω την Αρλέτα, τη Δήμητρα Γαλάνη, το Χρήστο Θηβαίο, τον Κώστα Λειβαδά και πολλούς άλλους. Ερχεται και η μεγάλη επιτυχία στο ρεμίξ του κομματιού της Γαλάνη και της Νικολακοπούλου “Χειροκρότημα” (Εsse olhar), που τραγούδησε η Αθηνά Ρούτση, το οποίο συνεχίζει να παίζεται για 15 χρόνια παντού, καθώς και άλλα ρεμίξ μου, ειδικά με το Ρένο. Παράλληλα συνεχίζω να παίζω με το Βαγγέλη Γερμανό και την Αρλέτα - και μέσα από αυτή τη συνεργασία, παίζω με την αγαπημένη Φωτεινή Βελεσιώτου, το Γιάννη Σπανό, το Λάκη Παπαδόπουλο και τη μοναδική πιανίστρια Ντόρα Μπακοπούλου. Τα τελευταία χρόνια μετά το θάνατο της Αρλέτας το 2017, περνάω αρκετό χρόνο στον τόπο που γεννήθηκα, στη Χώρα Μεσσηνίας, παίζοντας με την εξαιρετική Κλαούντια Ντελμέρ που ζει μόνιμα στη Μαραθούπολη, και συνεχίζω γράφοντας πάντα μουσική, ειδικά για τη διεθνή ηλεκτρονική σκηνή. Ταξιδεύω συχνά για events ως dj, καθώς η ελληνική σκηνή... έχει σχεδόν εξαφανιστεί, με όλα αυτά που γίνονται τα τελευταία 10 χρόνια…