Κυριακή, 21 Νοεμβρίου 2021 08:29

Ο συγγραφέας Σπύρος Πετρουλάκης στην «Ε»: «Οι ήρωες δεν με δυσκολεύουν, με βοηθούν να γίνομαι κι εγώ καλύτερος»

 

Συνέντευξη στη Γιούλα Σαρδέλη

Ως ένα από τα πιο πολυσυζητημένα και επιτυχημένα πρόσωπα της σεζόν αναδεικνύεται ο συγγραφέας Σπύρος Πετρουλάκης, του οποίου η γραφή έχει καθηλώσει το πανελλήνιο με αφορμή το σίριαλ “Σασμός”, που στηρίζεται σε βιβλίο του. Πρόκειται για ένα δημιουργό με σημαντική πορεία ως τώρα, που έχει γράψει ενδιαφέροντα βιβλία για παιδιά και ενηλίκους. Επίσης, διατηρεί στενές σχέσεις με τη Μεσσηνία και θεωρεί πως η Μεσσηνία και η Κρήτη έχουν πολλά κοινά και πολλά στοιχεία να τις συνδέουν.

 

Τους αναγνώστες θα συναντήσει από κοντά σήμερα Σάββατο στις 12 μ. στην Κυπαρισσία. Στο βιβλιοπωλείο “Λογοπαίγνιο” στην οδό Ελ. Βενιζέλου 50, θα υπογράψει αντίτυπα και θα απαντήσει σε ερωτήσεις.

 

- Είχατε μιλήσει πριν χρόνια στην “Ε” με αφορμή παιδικό σας βιβλίο. Εχουν αλλάξει πολλά πράγματα από τότε. Τι έχει αλλάξει σε σας;

Σε εμένα δεν νομίζω ότι έχει αλλάξει κάτι. Εχει αλλάξει σίγουρα η πορεία μου ως συγγραφέα. Από την εποχή που έγραψα το “Δράκο Μπουρμπουλήθρα” μέχρι σήμερα έχει κυλήσει πολύ νερό στο αυλάκι. Εχουν κυκλοφορήσει συνολικά 8 μυθιστορήματά και 7 παιδικά βιβλία μου. Υπάρχει μια μεγάλη παραγωγή τα τελευταία χρόνια, την οποία απολαμβάνω κι εγώ και χαίρομαι που την απολαμβάνει και ο κόσμος.

 

- Θα πρέπει να νιώθετε πολύ “γεμάτος” που τα βιβλία σας αγαπιούνται σε τέτοιο βαθμό.

Σίγουρα αυτό είναι το ζητούμενο. Ενας επαγγελματίας συγγραφέας νιώθει τεράστια ικανοποίηση όταν υπάρχει αυτή η αγκαλιά.

 

- Είναι καθόλου ρίσκο για εσάς το επόμενο βήμα;

Μετά τον “Σασμό” ακολούθησαν άλλα δύο μυθιστορήματα. “Η νύχτα της αλήθειας” και το “Ναυάγιο”. Οπότε δεν έχω να ρισκάρω κάτι. Στην ουσία ο συγγραφέας ακολουθεί μια πορεία την οποία έχει ήδη ο ίδιος "αποφασίσει" με τους δικούς του τρόπους, για τους δικούς του λόγους. Για κάθε ένα λόγο που μπορεί να γράψει ένα βιβλίο. Οπότε, όχι, δεν αισθάνομαι ούτε ρίσκο ούτε κάποια πίεση. Ισα ίσα που με ικανοποιεί η αποδοχή.

 

- Ακούγεται τελευταία ότι το βιβλίο είναι διαφορετικό από το σίριαλ. Αυτό πώς το σχολιάζετε εσείς; 

“Σίγουρα, έχει παρατηρηθεί στην παγκόσμια λογοτεχνία ότι όσα έργα έχουν μεταφερθεί είτε στην τηλεόραση είτε στον κινηματογράφο αλλάζουν. Ας πούμε, βλέπουμε ότι στον κινηματογράφο συμπυκνώνεται η ιστορία και επικεντρώνεται σε ένα πιο συγκεκριμένο θέμα του βιβλίου. Ενώ στην τηλεόραση, ειδικά σε καθημερινό σίριαλ, “απλώνει” η ιστορία, προστίθενται άλλες ιστορίες, ώστε να είναι θελκτικό στο κοινό το αποτέλεσμα και να μην το βαριέται.

 

- Πώς βλέπετε το γεγονός ότι έχει φανατιστεί το κοινό τόσο πολύ και κυκλοφορούν σπόιλερς και δημοσιεύματα για το επόμενο επεισόδιο;

Αυτό είναι πολύ γοητευτικό, αρέσει σε όλους όσοι ασχολούμαστε με τον “Σασμό”, είτε σε εμένα που ασχολούμαι με το συγγραφικό κομμάτι είτε στους ανθρώπους που ασχολούνται με την τέχνη της τηλεόρασης. Μας αρέσει πάρα πολύ αυτός ο… φανατισμός! Χαιρόμαστε γιατί υπάρχει μια τεράστια αγκαλιά από τον κόσμο. Ωστόσο αυτές οι προοπτικές δεν μας αποπροσανατολίζουν από το έργο μας και από το στόχο μας. Ισα ίσα, προσπαθούμε ακόμα περισσότερο να προσφέρουμε καλύτερες ιστορίες στο κοινό.

 

- Οι γυναίκες της Μάνης έγραψαν πρόσφατα μια οργισμένη επιστολή καταγγέλλοντας τη “Γη της ελιάς” ότι δεν δείχνει τη Μάνη έτσι όπως είναι πραγματικά. Εχει γίνει κάτι ανάλογο και με τους Κρητικούς;

Σίγουρα η μυθοπλασία αλλάζει τις καταστάσεις. Ωστόσο επισκέφτηκα πολύ πρόσφατα την Κρήτη και τη γύρισα από τη μια άκρη στην άλλη, γνώρισα ανθρώπους, πήγα στα χωριά, μίλησα με εκαντοντάδες αναγνώστες. Το αντίθετο είδα. Δηλαδή οι Κρητικοί χαίρονται πολύ από ό,τι μου είπαν και αγαπάνε, άντρες και γυναίκες, το σίριαλ κι αισθάνονται περήφανοι.

 

- Εχετε βάλει πολλά κομμάτια του εαυτού σας στο βιβλίο; Από την ιστορία της δικής σας οικογένειας;

Πάντα ένας συγγραφέας στα βιβλία του καταθέτει κομμάτι από την ψυχή του, κομμάτια από τη δική του ιστορία, από όσα έχει βιώσει, ό,τι έχει μάθει. Το ίδιο πράγμα κάνω και εγώ. Αλλού είναι πολύ, αλλού είναι λιγότερο και αλλού μεταφέρω κομμάτια από την ψυχή άλλων ανθρώπων. Ολα λειτουργούν μέσα στην ψυχή και στην γραφή αυτόνομα κάποιες φορές. Πολλές φορές δεν αποφασίζουμε εμείς πώς θα γράφουμε, μας καθοδηγούν και οι ήρωες. Αυτό είναι το γοητευτικό, αυτό είναι το ωραίο στην ιστορία αυτή.

 

- Ποιος είναι ο ήρωας που σας έχει δυσκολέψει περισσότερο μέχρι τώρα και γιατί;

“Γενικά δεν μπορώ να πω ότι έχω αντιμετωπίσει ιδιαίτερες δυσκολίες, διότι πριν ξεκινήσω να γράψω, έχω φτιάξει το ψυχογράφημα του ήρωα μου και ξέρω ακριβώς πώς θα λειτουργήσει. Ξέρω ότι ο “Μαθιός” δεν θα το έκανε αυτό ή ο “Μανούσος” σε ένα άλλο βιβλίο μου αυτό θα το έκανε γιατί αυτό απαιτεί η ψυχή του, η τιμή του. Οπότε ξέρω τους ήρωες, δεν μπορώ να πω ότι με δυσκολεύουν, ίσα ίσα με βοηθούν να γίνομαι και εγώ καλύτερος.

 

- Φαντάζομαι, τους αγαπάτε και με ελαττώματά τους.

Βέβαια, και τους δικαιολογώ όλους, ακόμα και τους κακούς, δικαιολογώ τις πράξεις τους. Κανένας άνθρωπος δεν γεννιέται κακός, οι καταστάσεις τον κάνουν.

 

- Μιλήστε μας για τη σχέση που έχετε με τη Μεσσηνία.

Εχω ισχυρούς δεσμούς με τη Μεσσηνία, διότι η πρώην σύζυγός μου είναι από εκεί. Οπότε τα παιδιά μου, η Ειρήνη και ο Κωνσταντίνος, έχουν μισή καταγωγή από τη Μεσσηνία, από τους Γαργαλιάνους συγκεκριμένα. Είναι ένας τόπος, και οι Γαργαλιάνοι όπως και η Κυπαρισσία, που επισκέπτομαι κάθε μήνα για να περάσω χρόνο με τα παιδιά μου, να δω τους φίλους μου, να συζητήσω με τους ανθρώπους, να μαζέψω ιστορίες… και πού ξέρεις, ίσως σε κάποιο βιβλίο που έρχεται να δείτε μέσα και κομμάτια της μεσσηνιακής γης.

 

- Βρίσκετε ομοιότητες μεταξύ των Κρητικών και των Καλαματιανών; Γιατί μας χωρίζει μόνο μια λωρίδα θάλασσας. Ασχολούμαστε με τη γη, με την ελιά, με τη γεωργία, με την αλιεία…

Εχουμε κοινές αγάπες, και η γη και θάλασσα είναι μια κοινή αγάπη, τόσο για τους Κρητικούς όσο και για τους Μεσσήνιους. Θέλω να πω επίσης ότι στις δύσκολες στιγμές της Κρήτης, οι Κρητικοί έβρισκαν καταφύγιο στην Πελοπόννησο. Υπάρχουν πολλοί ακόμα Πετρουλάκηδες οι οποίοι είναι στην Κορώνη, στη Μεθώνη. Εμείς, ως σόι οι Πετρουλάκηδες, σκορπίσαμε απότομα λόγω μιας παλιάς βεντέτας. Ετσι υπάρχουν σε όλη την Ελλάδα Πετρουλάκηδες.

 

- Με τι ασχολείστε τώρα;

Με το βιβλίο που έρχεται τον Απρίλιο. Αυτή τη στιγμή δεν μπορώ να πω πολλά πράγματα. Τώρα είναι όμως σε καλό δρόμο το βιβλίο μου το “Ναυάγιο”, το οποίο βασίζεται στο πραγματικό ναυάγιο της Φαλκονέρας, που έγινε το 1966 λίγα μίλια μακριά από τη Νεάπολη. Εχασαν τη ζωή τους πάρα πολλοί άνθρωποι. Ο κόσμος έχει αγκαλιάσει πάρα πολύ αυτό το βιβλίο, το έχει αγαπήσει ιδιαίτερα και χαίρομαι γι’ αυτό.

 

- Εχετε έναν τρόπο να γράφετε, έτσι ώστε το αποτέλεσμα να διαβάζεται εύκολα, στρωτά, να έχει ροή. Να υποθέσω επίσης ότι από την επιτυχία του “Σασμού” σας γνώρισε περισσότερο ο κόσμος και ως συγγραφέα παιδικών - εφηβικών βιβλίων;

Σίγουρα έψαξαν αρκετά μυθιστορήματα μου, και τα παιδικά, κι αυτό είναι ένα τεράστιο κέρδος. Δεν το θεωρώ κέρδος για μένα απαραίτητα, αλλά κέρδος για όλη την ελληνική λογοτεχνία.

 

- Για το διάβασμα γενικά...

Ακριβώς. Διότι και έναν αναγνώστη να κερδίσουμε από αυτούς που δεν διάβαζαν, είναι ένα μεγάλο όφελος, γιατί κάνουμε τεράστιο αγώνα να αποδείξουμε ότι υπάρχει και είναι ζωντανή η λογοτεχνία μας – κι έχει μέσα της διαμάντια.