Τετάρτη, 22 Ιουλίου 2020 18:10

Ο σεβασμός κερδίζεται...

 

 

Τα σχολικά χρόνια θεωρούνται σταθμός της ζωής για κάθε άνθρωπο. Δεν αποκτούν αξία λόγω της μόρφωσης που παρέχεται, αλλά των αρχών που αλληλομεταδίδονται και των αναμνήσεων των μαθητών στο πέρασμα των χρόνων.

Αυτό δεν σημαίνει ότι πάντα οι εμπειρίες που απομένουν είναι καλές. Οι πιθανότητες να συναναστραφείς με άτομα τα οποία θα αποτελέσουν αιτία έλλειψης της δύναμής σου είναι υπερβολικά πολλές. Βασικό θέμα αποτελεί ύστερα ο τρόπος αντιμετώπισης και δράσης της διεύθυνσης σε ανάλογες περιπτώσεις.

Η διεύθυνση όσο και η υποδιεύθυνση του 3ου Λυκείου Καλαμάτας, αποσιωπώντας ορισμένα γεγονότα εις βάρος της, αδιαφόρησε πλήρως για σοβαρά ζητήματα μεταξύ μαθητών. Η διευθύντρια ανεπιτυχώς προσπάθησε επανειλημμένα να επιβάλει κανόνες, όπως για τα κινητά στο σχολείο, αγνοώντας ουσιαστικότερα περιστατικά με άμεσες συνέπειες στην ψυχολογία παιδιών.

Ο σεβασμός και όχι ο φόβος κερδίζεται, δεν απαιτείται. Προσωπικά αδυνατώ να σεβαστώ διευθύντρια η οποία υποδεικνύει, ενώ δεν τηρεί η ίδια τους στοιχειώδεις κανόνες της θέσης της και υποστηρίζει παιδιά με φαινομενική αναγνωρισιμότητα. Εννοείται πως όσο περνάει από το χέρι μου θα αποτρέψω παιδιά να ολοκληρώσουν τη σχολική ζωή τους σ’ αυτό το σχολικό περιβάλλον.

 

Μαρίσια Σινάπη