Κυριακή, 09 Οκτωβρίου 2022 22:50

Με τέτοιες μετρήσεις θα γαβγίζει χειρότερα

 

Ο Πούτιν και ο Ερντογάν έχουν παράλληλες πορείες δύο δεκαετιών που μοιάζουν σε πολλά. Κατάφεραν αμφότεροι να καταστούν απόλυτοι άρχοντες στη χώρα του έκαστος χρησιμοποιώντας εν πολλοίς τα ίδια εργαλεία και τεχνάσματα.

Από τη χρησιμοποίηση αχυρανθρώπων ως «αντ’ αυτών», όταν προσέκρουαν σε συνταγματικές απαγορεύσεις (τον Μεντβέντεφ ο Πούτιν, τον Γκιουλ ο Ερντογάν), ως τελικώς το ξήλωμα των υφισταμένων συνταγμάτων και το… ράψιμο στα μέτρα τους.
Πίστεψαν και οι δύο ότι δεν υπάρχει τέλος για την προσωπική τους εξουσία. Η αλαζονεία δεν τους επέτρεπε να αποδεχθούν το αυτονόητο. Ότι δηλαδή, εκεί που στήνονται κάλπες κάποια στιγμή έρχεται η κάμψη και προβάλλει το ενδεχόμενο μιας ήττας. Ιδίως όταν η άσκηση της εξουσίας είναι πια ταυτισμένη με σκάνδαλα, πρωτίστως οικονομικά, τα οποία προκαλούν τους λαούς υπό την επιβαρυντική περίπτωση ότι η οικονομία δεν πάει καλά. Διότι οι λαοί μπορεί να κάνουν στραβά μάτια στις περιπτώσεις που ισχύει το «μαζί τα φάγαμε», αλλά όταν στήνονται στην ουρά για μια φραντζόλα ψωμί, τότε αλλάζουν συμπεριφορά. Όπως ακριβώς συμβαίνει τώρα.
Επειδή εμάς μας ενδιαφέρει πρωτίστως η περίπτωση Ερντογάν, ας προσπαθήσουμε να κατανοήσουμε γιατί εμφανίζεται να μας απειλεί καθημερινώς, μέσα από αυτό που καταγράφεται ως προοπτική για τις εκλογές του 2023. Δημοσιεύθηκε την Παρασκευή μια δημοσκόπηση, που επιβεβαιώνει κάποιες προηγούμενες και η οποία δείχνει ότι ο συνασπισμός της αντιπολίτευσης «Εθνική Συμμαχία» λαμβάνει 43,2%, έναντι 34,6% της «Προεδρικής Συμμαχίας» των Ερντογάν - Μπαχτσελί.
Σημειώστε ότι χωρίς τη στήριξη του ακροδεξιού Μπαχτσελί, ο Ερντογάν δεν θα μπορούσε με το αποτέλεσμα των προηγούμενων εκλογών να γίνει πρόεδρος. Ενώ τώρα οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι το «Εθνικιστικό Κόμμα» του αρχηγού των «Γκρίζων Λύκων» με το ποσοστό που πιάνει δεν μπορεί να μπει στην τουρκική Βουλή.
Όσο τέτοια είναι τα μηνύματα που παίρνει ο «σουλτάνος» από το εκλογικό σώμα, ας είμαστε έτοιμοι για ακόμη χειρότερες συμπεριφορές απέναντι στη χώρα μας, για περισσότερη πολεμοκάπηλη ρητορική, για ακόμη πιο… παλαβές «διεκδικήσεις».
Ας ελπίσουμε ότι το φιάσκο που υφίσταται στην Ουκρανία ο «κολλητός» του «τσάρος», που επέλεξε και αυτός την επίδειξη υπερπατριωτισμού και εθνικιστικού μεγαλείου για να ξεπεράσει τα δικά του προβλήματα, θα τον βοηθήσει να καταλάβει ότι μια στρατιωτική επιχείρηση κατά της Ελλάδος θα ήταν το οριστικό του τέλος.

Γ. Π. ΜΑΣΣΑΒΕΤΑΣ
giorgismassavetas@gmail.com