Η βασική ιδέα είναι εξαιρετική, καθώς φιλοδοξεί να αποδώσει περισσότερους χώρους σε πεζούς, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τη γενικότερη αλλαγή της συγκεκριμένης “γειτονιάς” και την αναβάθμιση της ποιότητας ζωής σε αυτήν. Υπάρχει, όμως, ένα “αλλά”... Καλό και άγιο το έργο, ακόμα καλύτερη και... αγιότερη η πρόθεση της δημοτικής αρχής, ωστόσο σε μια πόλη με εμφανέστατο -και ακόμα ανεπίλυτο- πρόβλημα χώρων στάθμευσης, ο επιπλέον περιορισμός των ήδη λιγοστών χώρων δεν προμηνύει ιδιαίτερα καλό μέλλον.

Εστω, όμως, ότι φεύγουν τα αυτοκίνητα από την αναπλασμένη περιοχή, πού σκέπτεται η δημοτική αρχή να τα κατευθύνει; Το πιο πιθανό είναι ότι η υπόλοιπη περιοχή του κέντρου θα επιβαρυνθεί ακόμα περισσότερο, κάτι που σίγουρα θα λειτουργήσει αποτρεπτικά για τον αναπλασμένο χώρο, αλλά και θα δημιουργήσει επιπλέον στρες στους δρόμους και τις υπόλοιπες περιοχές γύρω από αυτόν.

Ανάλογα παραδείγματα υπάρχουν στην Καλαμάτα, στην οποία οι πεζοδρομήσεις και αναπλάσεις έγιναν -και συνεχίζουν να γίνονται- αποσπασματικά. Οι γύρω περιοχές των αναπλάσεων “στενάζουν” από την κυκλοφορία, ίσως όχι των οχημάτων που απλώς τις διασχίζουν, αλλά βασικά αυτών που κινούνται σε αυτές για μεγάλο χρονικό διάστημα αναζητώντας ελεύθερο χώρο στάθμευσης.

Ηδη μια αναφορά για το συγκεκριμένο πρόβλημα, που δημιουργείται στο ιστορικό κέντρο της Μεσσήνης, έγινε στην πρόσφατη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου -κι ακόμα η ανάπλαση δεν έχει ολοκληρωθεί. Η απάντηση που δόθηκε ήταν ότι εξελίσσεται μελέτη “βιώσιμης κινητικότητας”, η οποία αναμένεται να δώσει λύσεις, όταν ολοκληρωθεί.

Επειδή είναι μαθηματικά βέβαιο ότι το φαινόμενο της Καλαμάτας θα παρατηρηθεί και στη Μεσσήνη, θα πρέπει οι όποιες λύσεις προκύψουν από τη μελέτη να εφαρμοστούν άμεσα, προκειμένου το έργο να αποδώσει όπως η δημοτική αρχή το οραματίστηκε, ώστε και οι κάτοικοι της πόλης -μαζί με τους επισκέπτες της- να το απολαύσουν...

Βασίλης Γ. Μπακόπουλος