Ψάχνουμε και άκρη δεν βρίσκουμε με τα σκουπίδια, όπως και για πολλά άλλα θέματα άλλωστε...
Βέβαια, στο συγκεκριμένο θέμα, η ευθύνη δεν είναι απόλυτα σε τοπικό ή περιφερειακό επίπεδο μιας και εξ αρχής η εκάστοτε κυβέρνηση αρέσκεται να «παίζει τον παπά» με τα ζητήματα που μπορεί στοιχίσουν σε ψήφους.
Με τη λογική αυτή λοιπόν, η Πολιτεία -που εκφράζεται από τις κυβερνήσεις βέβαια- προχωρούσε σε «σχεδιασμούς» και «εκχώρηση αρμοδιοτήτων», ανάλογα με το προς τα... πού φυσούσε ο άνεμος. Εδώ και περίπου 15 χρόνια που υποτίθεται ότι άρχισε το θέμα της διαχείρισης των απορριμμάτων να απασχολεί και την Ελλάδα, ποτέ δεν υπήρξε αποφασιστικότητα και τεκμηριωμένος σχεδιασμός, αλλά κακέκτυπα «λύσεων» που με την πρόχειρη εφαρμογή τους καταδίκασαν οριστικά στη συνείδηση του κόσμου τις πραγματικές λύσεις οι οποίες είχαν εφαρμοστεί και αποδώσει σε άλλες χώρες...
Κι ερχόμαστε, μετά από τόσα χαμένα χρόνια -υπό τη δαμόκλειο σπάθη των προστίμων της Ευρωπαϊκής Ενωσης- να στριμώχνουμε κακήν-κακώς «σχεδιασμούς» και «λύσεις». Να βαφτίζουμε πότε ακριβές τις μελέτες αποκατάστασης ΧΑΔΑ και να αφήνουμε υπονοούμενα για... «άσχετες» ΤΥΔΚ. Να αναδιατάσσουμε αρμοδιότητες νομαρχιακών και περιφερειακών υπηρεσιών. Να πιέζουμε κάποιους από τους φορείς διαχείρισης. Να συμφωνούμε με κάποιων άλλων τη μετατροπή τους σε Α.Ε. στο «και πέντε»...
Στην ουσία, για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, δεν είναι ο περιφερειακός σχεδιασμός διαχείρισης απορριμμάτων που αλλάζει, αλλά ο τρόπος με τον οποίον αυτός θα υλοποιηθεί -που σημαίνει ότι συνεχίζουν να αποτελούν... θέσφατα τυχόν λάθη ή άστοχες επιλογές ως προς τις χωροθετήσεις, παρά τυχόν επιστημονικά τεκμηριωμένες απόψεις περί του αντιθέτου.
Ετσι, με επικίνδυνους ακροβατισμούς, αδιαφορώντας πλέον για «επιστημονικότητες» -στην επιδίωξη απλώς και μόνο της ταχύτητας που θα μειώσει όσο το δυνατό τα πρόστιμα- σπεύδουμε να «λύσουμε» το θέμα, που μέχρι τώρα αφήναμε να τελματώνει.
Η προσωπική μου άποψη είναι ότι και πάλι, αφήσαμε τόσα χρόνια να χαθούν ευκαιρίες για γόνιμο διάλογο και ουσιαστική επιστημονική έρευνα πάνω στο κορυφαίο αυτό ζήτημα, είτε κουκουλώνοντας -στην καλύτερη περίπτωση- σακούλες σκουπιδιών, είτε πετώντας τις όπου... δεν μας έβλεπαν.
Μη σας κάνει εντύπωση που κι αυτή τη φορά δεν θα γίνει τίποτα...
Βασίλης Μπακόπουλος