Αντιληπτή και δίκαιη η οργή! Αντιληπτή η απογοήτευση, η ανησυχία για το μέλλον, το γκρέμισμα των ονείρων, αλλά και όσων είχαμε πιστέψει και για όσα είχαμε αγωνισθεί όλα αυτά τα χρόνια!
Αλλο αυτό και άλλο η ισοπεδωτική γενίκευση της δυσαρέσκειας!
Ακόμη και στα στυγνά εγκλήματα, η δικαιοσύνη κάνει τον αναγκαίο διαχωρισμό!
Αλλη η ποινή για το φυσικό αυτουργό, άλλη για τον ηθικό αυτουργό, άλλη για τους συμπράξαντες στο έγκλημα!
Δεν είναι δυνατόν στην Ελλάδα που γεννήθηκε η Δημοκρατία, να συμβαίνουν γεγονότα και να ακούγονται φωνές που μόνο σε υπανάπτυκτες πολιτιστικά, κοινωνικά και πολιτικά χώρες, επιτρέπονται!
Οπου επικρατεί η οργή και λειτουργεί ο λαός ως όχλος, τότε αλίμονο!
Τότε διαπράττονται τα χειρότερα εγκλήματα και οι μεγαλύτερες αδικίες!
Πόσοι από εμάς, σοκαρίστηκαν από την εκτέλεση Καντάφι;
Απειροι, διότι τρομοκρατεί και μόνο η σκέψη του τι αγριότητες μπορεί να κάνει ένα οργισμένο πλήθος, μία μάζα ανθρώπων όταν χάνει τη ψυχραιμία της! Μπορεί να κάνει τους ανθρώπους κτήνη!
Το επόμενο βήμα της επικράτησης τέτοιων λογικών, είναι η επίθεση στο διαφορετικό, η επίθεση στην άλλη άποψη, η απομόνωση της γνώσης και της ελεύθερης γνώμης… είναι τελικά ο πανικός που οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια σε χειρότερες και ανεξέλεγκτες καταστάσεις!
Είδαμε τα παιδιά να παίρνουν τη σκυτάλη της διαμαρτυρίας από τους μεγαλύτερους και με το δικό τους συμβολικό τρόπο, αποστρέφοντας τα πρόσωπά τους από τις Αρχές του τόπου, να δίνουν ένα γερό χαστούκι στην καθεστηκυία τάξη πραγμάτων που επικρατεί στη χώρα!
Πρέπει όμως να σταματήσει εδώ η εμπλοκή των νέων παιδιών σε όλο αυτό το άρρωστο που ζούμε τώρα!
Οι νέοι μπορεί να έχουν την ορμή, τη θέληση, την αγωνιστικότητα, αλλά έχουν και τα νιάτα τους που τα οδηγεί σε παρορμητικές ενέργειες αρκετές φορές!
Μπορεί ο νέος της φωτογραφίας, επηρεασμένος από όλη αυτήν την τρέλα που ζει η Ελλάδα, να αισθάνθηκε την ανάγκη να διαμαρτυρηθεί με το δικό του τρόπο, αλλά πόσους από εμάς δεν πλήγωσε… η μούντζα του, προς τους εκπροσώπους των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων, που πολλάκις σε δύσκολους καιρούς στάθηκαν όρθιες στο βωμό του καθήκοντος και υπηρέτησαν όλους εμάς;
Πρέπει ν’ ανασυνταχθούμε ως κοινωνία και ως λαός και να δούμε τις παθογένειές μας κατάματα. Δήθεν τώρα καταλάβαμε τις αδυναμίες του πολιτικού μας συστήματος;
Σαν λαός μπορούμε να πετύχουμε πολλά, μπορούμε να ξεφύγουμε από τη μιζέρια και τη φτώχεια. Σαν όχλος, το μόνο που μπορούμε να κάνουμε, είναι να πετάμε αβγά και ντομάτες σε όποιον δε μας αρέσει και να κάνουμε κι άλλα παιδιά επιεικώς να… μουτζώνουν, διότι αρκετές φορές συμβαίνουν και άλλα χειρότερα!
Ας σκεφτούμε και ας πράξουμε!
Αντωνία Μπούζα-Κωνσταντέλου
Μέλος τομέα Τουρισμού Ν.Δ.
Μέλος τομέα Επικοινωνίας και ΜΜΕ ΝΟ.Δ.Ε. Μεσσηνίας