Σάββατο, 06 Απριλίου 2013 15:57

Ξυνόγαλα... η όπως λέμε “καλύτερα να σου βγει το μάτι παρά το όνομα”

Αν κάτι το πάρεις “στραβά” από την αρχή, πολύ δύσκολα μπορείς μετά να αλλάξεις γνώμη! Κάπως έτσι ξεκίνησε κι η “σχέση” μου το ξυνόγαλα! Θεωρούσα ότι ήταν απλά ένα ξυνούτσικο “γιαουρτόγαλο”, που καταφεύγεις στην πρόσληψη του σαν εναλλακτικό γιατροσόφι, αν έχεις εντερικά προβληματάκια. Και πάντα το προσπερνούσα στο ράφι του σούπερ μάρκετ, γοητευμένος από τα θέλγητρα μιας “πλούσιας” κρέμας γάλακτος, που λες κι επίτηδες την έβαζαν πάντα δίπλα του.

 

Όταν πριν χρόνια, διαβάζοντας κυρίως αμερικάνικες συνταγές, έβρισκα ανάμεσα στα συστατικά τους το “buttermilk”, αναρωτιόμουν ποιο να είναι το ελληνικό ισοδύναμό του. Τελικά μετά από ερεύνα σε διάφορα μαγειρικά blogs, ανακάλυψα πως ήταν το χρόνια παραμελημένο άπω μένα ξυνόγαλα. Και τότε διαπίστωσα πως είχα κρατήσει ένα σωρό σημειώσεις, που με περίμεναν να πειραματιστώ γευστικά μαζί τους, από cupcakesκαι pancakes, βάφλες και μπισκότα, μέχρι δροσιστικά dressings για σαλάτες και ανάλαφρες σούπες!

Όμως τι είναι τελικά αυτό το όχι και τόσο ξυνό γάλα; Στα αγγλικά ο όρος buttermilk είναι ίσως πιο ακριβής και σίγουρα πιο “κολακευτικός”. Στα παλιά τα χρόνια ήταν ό,τι έμενε μετά την αφαίρεση του βουτύρου από το γάλα μα σήμερα παράγεται από την προσθήκη επιλεγμένης καλλιέργειας γιαουρτιού σε ήδη αποβουτυρωμένο γάλα, εξ' κι αν μου ζητούσαν να το περιγράψω, θα έλεγα πως μοιάζει με ένα πιο “νερουλό” γιαούρτι. Είμαι σίγουρος ότι την ίδια παρανόηση θα έχουν και άλλοι πολλοί εκτός από έμενα, όποτε θα εισηγηθώ την οριστική μετονομασία του, μιας κι είναι γνώστες οι πολλές ευεργετικές του ιδιότητες κι είναι κρίμα να μην τις απολαμβάνουμε εξαιτίας ενός αποτυχημένου branding!

Καλά όλα αυτά, μα πρακτικά τι είναι αυτό που θα σας κάνει να απλώσετε το χέρι σας στο ράφι και θα βάλετε στο καλάθι σας ένα μπουκάλι με ξυνόγαλα; Παρότι το διαδίκτυο είναι γεμάτο συνταγές (πλέον και στα ελληνικά sites), δύσκολα θα μπείτε στη διαδικασία να υιοθετήσετε στις μαγειρικές και ζαχαροπλαστικής σας συνήθειες ένα νέο για εσάς προϊόν. Οπότε εγώ θα σας προτείνω το εξής απλό πείραμα: ανοίξτε το φθαρμένο από τα χρονιά τετράδιο με τις πολύτιμες συνταγές σας, βρείτε το αγαπημένο σας κέικ και τολμήστε να με εμπιστευτείτε στο εξής... όπου λέει γάλα εσείς γράψτε μπροστά του με κόκκινο στυλό τη λέξη ΞΥΝΟ. Μην αλλάξετε ποσότητες και χρόνους ψησίματος! Θα δείτε πως μια τόσο μικρή αλλαγή θα σας αποφέρει το πιο αφράτο κέικ που έχετε δοκιμάσει εδώ και καιρό!

Αφού λοιπόν σας πείσω σε κάτι τόσο απλό κι “ανώδυνο” θα σας ζητήσω να δοκιμάσετε να πειραματιστείτε σε κάτι γνωστό και νόστιμο. Πάρτε τη δική σας συνταγή για κοτομπουκιές πανέ, αφαιρέστε το αλεύρι και τα αυγά από το πανάρισμα και αντικαταστήστε τα με δυο νέα υλικά... ξυνόγαλα και ... χρόνο. Ναι, καλά διαβάσατε, χρόνο! Το μόνο που θα σας ζητήσω να δοκιμάσετε είναι να αφήσετε το κοτόπουλο να μαριναριστεί 5-6 ώρες. Απλά προετοιμάστε το από το πρωί και ξεχάστε το στο ψυγείο σας μέσα σε ένα μπωλ κι αφήστε τη Χημεία να κάνει όλη την δουλειά για εσάς, κάνοντας το κρέας σας πιο μαλακό και ζουμερό από ο,τι έχετε δοκιμάσει πότε σας!

 

Tραγανο-ζουμερές κοτομπουκιές

  • 500 γραμμάρια φιλέτο από στήθος κοτόπουλου

  • 300 ml ξυνόγαλα ΔΡΟΣΑΤΟ ΦΑΓΕ

  • αλάτι

  • πιπέρι

  • καπνιστή πάπρικα

  • σκόρδο σε σκόνη

  • μουστάρδα σε σκόνη

  • τριμμένη φρυγανιά (όση χρειαστεί για το πανάρισμα)

 

  1. Ανακατεύουμε το ξυνόγαλα με τα μπαχαρικά (βάλτε τουλάχιστον μια πρέζα παραπάνω από όσο σας λέει το ένστικτο σας)

  2. Σε ένα πλαστικό μπωλ που κλείνει αεροστεγώς βάζουμε το φιλέτο κοτόπουλου που έχουμε κόψει πρώτα σε μπουκιές

  3. Περιχύνουμε με το μυρωδάτο ξυνόγαλα κι ανακατεύουμε καλά με ένα κουτάλι

  4. Αφήνουμε στο ψυγείο στο ψυγείο τουλάχιστον μερικές ώρες, μέχρις ότου να μαριναριστεί επαρκώς το κοτόπουλο, ώστε να αφρατέψει και να απορροφήσει τη γεύση και το άρωμα των μπαχαρικών (παρεμπιπτόντως μπορείτε να επιλέξετε το δικό σας μυρωδάτο συνδυασμό ανάλογα με τα γούστα σας)

  5. Βγάζουμε μια-μια τις μπουκιές από τη “μαρινάδα” τους (όπου έχει πήξει αισθητά από την αρχική της σύσταση) και χωρίς να χρειαστεί αλεύρωμα και “πέρασμα” από χτυπημένα αυγά, τα ανακατεύουμε σε ένα βαθύ πιάτο με τριμμένη φρυγανιά (για τους τελειοθήρες προτείνω ανεπιφύλακτα να αναζητήσουν τα “χοντρούτσικα” για γιαπωνέζικα ψίχουλα Panko, σε μαγαζιά με Ασιατικά προϊόντα, μιας και θα σας χαρίσουν ένα απρόσμενα τραγανό πανάρισμα).

  6. Τηγανίζουμε σε βαθύ τηγάνι η φριτέζα σε καυτό λάδι (φυσικά ελαιόλαδο), μέχρι να επιτύχουμε το πολυπόθητη “χρυσαφένια” όψη, που εγγυάται ικανοποιητικό τηγάνισμα και παράλληλα ζουμερό κρέας.

  7. Συνοδεύουμε με ένα δροσερό και γρήγορο ντιπ με ένα κεσεδάκι στραγγιστό γιαούρτι, αλάτι και μια κουταλιά της σούπας πέστο βασιλικού η μια κέτσαπ με μεσογειακά μυρωδικά και μια πικάντικη μουστάρδα.

  8. Καλή επιτυχία (όσοι θέλετε μπορείτε να μου αποστείλετε με mail φωτογραφίες και σχόλια )

 

O Γαστροναύτης
Παναγιώτης Παπανικολόπουλος

info@gastronaftis.gr