Κυριακή, 28 Αυγούστου 2016 12:17

Το συμφέρον του τόπου πάνω από τις κομματικές σκοπιμότητες

Γράφτηκε από τον
Βαθμολογήστε αυτό το άρθρο
(0 ψήφοι)

 

 

Αν έπιανε τόπο η αντιπαράθεση του πρώην υπουργού Γιάννη Λαμπρόπουλου με το γ.γ. Υποδομών Γιώργο Δέδε για τους  οδικούς άξονες της Μεσσηνίας, ο τόπος μας θα είχε αυτοκινητόδρομους και θα είχε λύσει όλα τα κυκλοφοριακά του προβλήματα.

Ομως, για μια ακόμα φορά, σε μια τέτοια αντιπαράθεση κυριάρχησε η μικροκομματική σκοπιμότητα και η προβολή θέσεων και απόψεων για τις εντυπώσεις, για να ικανοποιηθεί το κομματικό κριτήριο και όχι να εξυπηρετηθεί το δημόσιο συμφέρον. 

Τα έκαναν όλα καλά οι κυβερνήσεις της Ν.Δ. με "πρωτομάστορα" το Γιώργο Σουφλιά, υποστήριξε ο πρώτος. Και ξέχασε ή μάλλον έκρυψε ότι τα χρονοδιαγράμματα που είχαν καθοριστεί για τον αυτοκινητόδρομο Τρίπολης - Καλαμάτας ξεπεράστηκαν αρκετές φορές, κατά τρόπο απαράδεκτο. Ακόμα και αυτά της σύμβασης παραχώρησης δεν τηρήθηκαν, χωρίς να χάσει ο ιδιώτης παραχωρησιούχος. Ο τόπος, οι άνθρωποι και οι επισκέπτες της Μεσσηνίας το "πλήρωσαν".  Αποκορύφωμα το σταμάτημα των εργασιών του περιφερειακού αυτοκινητόδρομου της Καλαμάτας, για 1,5 τουλάχιστον χρόνο, καθώς η τότε κυβέρνηση της Ν.Δ. δεν έπαιρνε την πολυπόθητη απόφαση για την τροποποίηση της σύμβασης παραχώρησης του "Μορέα". Αν την είχε πάρει, ο περιφερειακός θα είχε τελειώσει από το 2014.

Ο άλλος τα βάζει με το παλιό, αλλά το καινούργιο δε φαίνεται να έχει αλλάξει, να έχει βελτιωθεί. Ο αυτοκινητόδρομος Πάτρα - Πύργος, αυτός που είναι τμήμα της Ολυμπίας Οδού, αλλά βγήκε από τη σύμβαση παραχώρησης - από τους προηγούμενους, από τους παλιούς - αποφασίστηκε να υλοποιηθεί με 8 εργολαβίες, για να μοιραστεί το παιχνίδι και να δοθεί δουλειά σε ισάριθμες τεχνικές εταιρείες. Ομως, στις 3 πρώτες εργολαβίες αναδείχθηκε μειοδότης η ίδια εταιρεία. Κατά τα πρότυπα του παλιού, βρέθηκε νέος εθνικός εργολάβος. Και ακόμα, οι παθογένειες με τις απαλλοτριώσεις που καθυστερούν τα έργα, δεν έχουν αντιμετωπιστεί, δεν έχουν θεραπευτεί από το καινούργιο.

Επειδή, κάποια στιγμή θα τελειώσουν οι μελέτες, το επόμενο διάστημα θα είναι κρίσιμο. Θα πρέπει να ληφθούν οι αποφάσεις για τους οδικούς άξονες της Μεσσηνίας που θα υλοποιηθούν: Ποιοι θα γίνουν και με ποιες χρηματοδοτήσεις, με ποια προγράμματα. Και αυτό είναι το μεγάλο στοίχημα για τον τόπο. Οι μικροκομματικές σκοπιμότητες θα πρέπει να μπουν στην άκρη και να κυριαρχήσουν οι επιλογές για το καλύτερο όφελος, για το αύριο και την προοπτική της Μεσσηνίας και των ανθρώπων της.