Το Φιλιατρινό φράγμα ολοκληρώθηκε το 2019, δεν υπάρχουν όμως αρδευτικά δίκτυα, με αποτέλεσμα το νερό να συγκεντρώνεται εντός του φράγματος αλλά να μην φτάνει στα χωράφια της περιοχής. Το πρώτο παράδοξο έχει να κάνει με το γεγονός ότι φτιάχτηκε φράγμα αλλά όχι αρδευτικά δίκτυα. Η αρχική λογική ήταν "ας κάνουμε με τα λεφτά που έχουμε το φράγμα και στη συνέχεια βρίσκουμε και τα επόμενα για τα δίκτυα". Το… άστο για αργότερα όμως έσπασε όλα τα ρεκόρ καθυστέρησης και οδηγηθήκαμε στη σημερινή τραγελαφική κατάσταση να έχουμε φράγμα και να μην ξέρουμε ακόμα πότε θα έχουμε και νερό στις καλλιέργειες.
Τα τελευταία πέντε χρόνια παίζεται το παιχνίδι της καθυστέρησης με την ολοκλήρωση μελετών και απαλλοτριώσεων. Στην πρόσφατη απάντηση της Διεύθυνσης Τεχνικών Έργων και Αγροτικών Υποδοµών του υπουργείου επισημαίνεται ότι το έργο θα δημοπρατηθεί δύο μήνες μετά την ολοκλήρωση της διαδικασίας απαλλοτριώσεων. Δεν καταλαβαίνουμε γιατί πρέπει να έχει ολοκληρωθεί η απαλλοτρίωση για να γίνει η δημοπράτηση, αφού σε μια σειρά άλλων έργων η διαδικασία εξελίσσεται παράλληλα. Με βάση τη διαδικασία που έχει επιλεγεί, στην καλύτερη περίπτωση ανάδοχος θα υπάρχει του χρόνου το Σεπτέμβριο. Με αυτούς τους ρυθμούς τα δίκτυα θα είναι έτοιμα την επόμενη πενταετία!
Η καθυστέρηση εξωφρενική και όπως συμβαίνει σε αυτές τις περιπτώσεις αρχίζει το γαϊτανάκι επίρριψης ευθυνών. Είναι χαρακτηριστικό ότι στους λόγους καθυστερήσεων των απαιτούμενων απαλλοτριώσεων το υπουργείο επιρρίπτει ευθύνες στο Δασαρχείο Κυπαρισσίας σημειώνοντας: «Η καθυστέρηση προέκυψε από το Δασαρχείο Κυπαρισσίας, λόγω της μεγάλης έκτασης της αναγκαστικής απαλλοτρίωσης. Ύστερα από συνεχόμενη τηλεφωνική επικοινωνία και συνδρομή των μελετητών που υλοποίησαν την κτηµατογράφηση µε σύνταξη βοηθητικών αρχείων κτηματολογικών πινάκων και διαγραμμάτων, ξεπεράστηκε το πρόβλημα και μπορεί να προχωρήσει η έκδοση απόφασης κήρυξης και δημοσίευσης αυτής σε ΦΕΚ».
Είμαστε βέβαιοι ότι το Δασαρχείο από την πλευρά του θα απαντήσει ότι δεν μπορούσε να γίνει διαφορετικά, γιατί δεν υπήρχε το αναγκαίο προσωπικό και το γαϊτανάκι των ευθυνών θα φτάσει στον γνωστό κύριο Χατζηπετρή. Η ουσία είναι ότι έχουμε φράγμα, αλλά δεν έχουμε νερό. Όλα αυτά συμβαίνουν γιατί δεν υπάρχει ένα σχέδιο που να θέτει προτεραιότητες και να ολοκληρώνει παρεμβάσεις. Τα πάντα κινούνται με αργούς ρυθμούς, κανένας δεν βιάζεται και δεν λαμβάνει πρωτοβουλία επίσπευσης διαδικασιών. Αργά και βασανιστικά, με μοναδικό μέλημα να μην… μπλέξουμε. Έτσι πορευόμαστε αφήνοντας υποδομές να σαπίζουν και ευκαιρίες να χάνονται. Οι νέοι φεύγουν και τα φράγματα θα γίνουν τα αξιοθέατα μνημεία ενός αποτυχημένου κράτους.
panagopg@gmail.com
