Μέσα σε αυτό το ιδεολογικό και κοινωνικό πλαίσιο, η έκφραση ακραίων πολιτικών θέσεων με στόχο την ψηφοθηρία ήταν κάτι παραπάνω από αναμενόμενη. Για αυτό δεν εκπλήσσει κανέναν ούτε η αναπάντητη πολιτική ρητορική μίσους κατά των ομοφυλόφιλων, ούτε η περίσσια υποκρισία των πολιτών και των κοινωνικών εταίρων, που συμπεριφέρονται στην επαρχία σαν να μην υπάρχουν δίπλα τους άνθρωποι με διαφορετική σεξουαλική προτίμηση από τη δική τους. Η υποκρισία στους κόλπους της κοινωνίας (αλλά και της Εκκλησίας) ναρκοθετεί τα θεμέλια της δημοκρατίας, καθώς δεν αφορά μόνο τα άτομα με διαφορετική σεξουαλική προτίμηση αλλά όλες τις μειοψηφίες και τις μειονότητες, που καταπιέζονται με τη σιωπηλή ανοχή της πλειοψηφίας. Άλλωστε δεν είναι λίγοι οι πολίτες που ουσιαστικά πιστεύουν στη «δικτατορία της πλειοψηφίας» θεωρώντας τα ατομικά δικαιώματα και την ελεύθερη βούληση «φιλελεύθερες αρλούμπες της παρηκμασμένης ∆ύσης».
∆εν είναι λίγοι επίσης οι πολίτες, που όπως και την περίοδο της χούντας έτσι και τώρα, δεν δίνουν δεκάρα τσακιστή όχι μόνο για τα δικαιώματα των μειονοτήτων και των μειοψηφιών, αλλά ούτε για την ισότητα και την ισονομία, καθώς παρακάμπτουν καθημερινά τα όρια της αξιοκρατίας μέσα από τις γραμμές της κομματοκρατίας. Ανεξάρτητα όμως από τις φαντασιώσεις των υποκριτών της διπλανής πόρτας, οι δυτικές κοινωνίες ευημερούν περισσότερο από τις αυταρχικές ανατολίτικες, επειδή τις τελευταίες δεκαετίες αναγνωρίζουν και σέβονται μεταξύ άλλων δικαιωμάτων το δικαίωμα της ελεύθερης επιλογής και το δικαίωμα στη διαφορετικότητα.
Στη Μεσσηνία, όπως και στην υπόλοιπη ελληνική επαρχία, κανένας δεν τολμά να αποκαλύψει δημοσίως τις σεξουαλικές του προτιμήσεις (coming out) γιατί θα βρεθεί αμέσως στο στόχαστρο ακραίων συμπεριφορών, που δρουν και ψηφοθηρούν με τη σιωπηρή ανοχή της πλειοψηφίας. Στο νομό, στην Εκκλησία και στα κόμματα που βασιλεύει η υποκρισία, δεν υπάρχουν ούτε ομοφυλόφιλοι ούτε καταπιεσμένες μειοψηφίες. Υπάρχουν μόνο φτώχεια, λαϊκιστές πολιτικοί και μίσος για τη ∆ύση και το δικαίωμα της ελεύθερης βούλησης και επιλογής.
Θανάσης Λαγός
