Κυριακή, 05 Μαϊος 2024 21:15

Η μεγάλη αγροτική μεταρρύθμιση που φοβίζει

Γράφτηκε από τον
Βαθμολογήστε αυτό το άρθρο
(0 ψήφοι)

Του Γιώργου Παναγόπουλου

Το συνέδριο για τον αγροτικό τομέα που έγινε στην Καλαμάτα την προηγούμενη εβδομάδα ήταν ιδιαίτερα αποκαλυπτικό για δύο λόγους. Ο ένας διότι μιλούσαν για τον αγροτικό τομέα άνθρωποι που έχουν από καθόλου έως ελάχιστη σχέση με τον αγροτικό κόσμο και ο άλλος διότι από αυτό απουσίαζαν οι απλοί αγρότες, έστω ως θεατές. Αυτό ακριβώς είναι και το πρόβλημα, η απουσία των πραγματικών αγροτών από όσα σχεδιάζονται και όσα γενικώς συμβαίνουν στον τομέα δραστηριοποίησής τους. Τα «προγράμματα» και οι ενισχύσεις εξανεμίζονται στα γραφεία αυτών που μιλούν για τους αγρότες, με τους τελικούς αποδέκτες να κοιτάζουν να διώξουν τα παιδιά τους από τα χωράφια!

Το πρόβλημα του αγροτικού τομέα είναι η έλλειψη παραγωγικών αγροτών και ενδιαφέροντος των νέων να ασχοληθούν με την αγροτική παραγωγή. Αυτό είναι το ζήτημα του παρόντος και του μέλλοντος. Πρόβλημα που προφανώς και δεν μπορεί να απαντηθεί σε ημερίδες που γίνονται για να αυξηθούν οι απορροφήσεις ευρωπαϊκών προγραμμάτων που σχεδιάζονται από μια επαγγελματική γραφειοκρατία, στην Ελλάδα και την Ε.Ε., η οποία ενδιαφέρεται μόνο για το δικό της εισόδημα. Αν αναδείχτηκε κάτι, με κραυγαλέο τρόπο, στο συγκεκριμένο συνέδριο είναι ακριβώς αυτή η απόσταση των διαχειριστών προγραμμάτων από τους αγρότες και τις ανάγκες τους.

Ο αγροτικός τομέας για να συνεχίσει να υπάρχει θα πρέπει να δημιουργηθεί από μηδενική βάση. Αγρότες που δούλευαν όπως οι πατεράδες μας δεν υπάρχουν και δεν πρόκειται να υπάρξουν. Το βασικό ζήτημα που χρειάζεται να αντιμετωπιστεί είναι το μέγεθος των αγροτικών εκμεταλλεύσεων, προκειμένου να καταστούν βιώσιμες. Απαιτούνται κίνητρα για συνενώσεις και φορολογικές ρυθμίσεις που θα ευνοούν τη συγκέντρωση γης σε αγροτικές εταιρίες. Η προσέλκυση εργατών γης μέσα από τη μετανάστευση είναι, επιπρόσθετα, ο μόνος δρόμος που στον παρόντα χρόνο μπορεί να κρατήσει την αγροτική παραγωγή στη χώρα. Χρειάζονται, δηλαδή, νέα σχήματα παραγωγής, προσαρμοσμένα στα οικονομικά και δημογραφικά δεδομένα της χώρας.

Το πρόβλημα είναι ότι οι πολιτικοί έχουν στραμμένο το βλέμμα τους στο παρελθόν, περιγράφοντας μια ωραιοποιημένη κατάσταση που πότε δεν υπήρξε και προφανώς δεν πρόκειται να επαναληφθεί. Διαπιστώνουν την εγκατάλειψη της αγροτικής παραγωγής και ψάχνουν εχθρούς παντού, εκτός από την δική τους αδυναμία να κατανοήσουν την πραγματικότητα. Η αγροτική παραγωγή δεν εγκαταλείφθηκε γιατί έφαγαν οι αγρότες τις επιδοτήσεις στα μπουζούκια, ούτε γιατί υπάρχει μια παγκόσμια συνωμοσία που θέλει τον αφανισμό του χωρικού. Τα παιδιά των αγροτών επιδίωξαν μια καλύτερη ζωή, γιατί δεν μπορούσαν τη φτώχια και την εξαντλητική εργασία. Αυτό δεν αλλάζει με ευχές και αντιευρωπαϊκά παραληρήματα αλλά με πολιτικές που θα αλλάξουν το παραγωγικό μοντέλο, δημιουργώντας οικονομικά βιώσιμες αγροτικές εκμεταλλεύσεις, με διασφαλίσεις και ανθρώπινους όρους εργασίας.

Η Κοινή Αγροτική Πολιτική είναι ένα στοιχείο που επηρεάζει αλλά δεν καθορίζει τις εξελίξεις στον αγροτικό τομέα. Τι να την κάνεις την επιδότηση όταν δεν μπορείς να διασφαλίσεις την ποιότητα του προϊόντος που παράγεις, όπως έγινε με το ΠΟΠ Ελιά Καλαμάτας, όπου δίνεται η δυνατότητα ακόμα και σε τρίτες χώρες, όπως η Τουρκία, να πουλά ελιές Καλαμών! Πώς να δημιουργήσεις εύρωστο αγροτικό τομέα, όταν επιδοτείς και δανειοδοτείς επιχειρηματική δράση που εξάγει χύμα ελαιόλαδο ως πρώτη ύλη για τελικό προϊόν άλλης χώρας στην ΕΕ; Ωραίες οι εθνικοπατριωτικές κορώνες αλλά έχουν νόημα όταν δίνονται μάχες στο πεδίο της καθημερινότητας, για να κερδηθούν αγορές και να αυξηθεί το εισόδημα. Όταν σιωπάς εκκωφαντικά για το ΠΟΠ Ελιά Καλαμάτας, είναι τουλάχιστον υποκριτική η αγανάκτηση για τις εισαγωγές αγροτικών προϊόντων από την Τουρκία!

Το μεγάλο ζήτημα του παρόντος και του μέλλοντος για τον αγροτικό τομέα της χώρας και της Μεσσηνίας έχει να κάνει με τη δημιουργία βιώσιμων οικονομικά αγροτικών εκμεταλλεύσεων. Με δημιουργία αγροτικών επιχειρήσεων που θα απασχολούν εργαζόμενους από τρίτες χώρες και οι οποίοι θα εγκατασταθούν στα άδεια σπίτια των όμορφων χωριών της Μεσσηνίας. Αντιλαμβανόμαστε ότι μια τέτοια πολιτική δεν πρόκειται να την εισηγηθούν και να την προωθήσουν πολιτικοί που πωλούν πατρίδα για να αγοράσουν ψήφους. Η χώρα, δυστυχώς, αναβάλει διαρκώς για το μέλλον αυτά που έπρεπε ήδη να έχει κάνει, δέσμια παλαιοκομματικών αντιλήψεων και ξεπερασμένων μοντέλων που εδράζονται σε ένα ανύπαρκτο ένδοξο παρελθόν. Καλή Ανάσταση!

panagopg@gmail.com